Alle inzendingen van Ditheke

Groeven in het akkerland Gedroogd in hete zon Onkruid overwoekert Waar geen gewas gedijt Hete Bliksem, hagel Regent op het balkon Zomer in het land Belgisch als altijd…

Er zijn van die dagen, dat je zonder te vragen, vreemden ontmoeten zal, en wat wil het geval, ze lijken zo bekend, iets totaal ongekend. Er zijn van die dingen, die je uit wil zingen, maar toch voor je houdt, want dat is vertrouwd, voor altijd in je hart, ook al brengt dat smart. Er zijn van die mensen, waarvan je zou wensen, dat…

Zalig zacht zoemend de eerste bijen in de tuin pluizig ploeterend pielen in bloemen soms wat schuin Vrank, vrij, verwilderd de kinderen na de winter blozend bubbelend bruisend in speeltuinen zonder hinder Rozige rode ruikers van lente een boeket vlugge vlinders vliegen in het nieuwste vlinder ballet…

het zou jouw jaar worden, nieuwe baan, nieuwe partner, nieuw begin en vooral gelukkig zijn. het zou jouw jaar worden, leuke vakantie, leuke dingen doen, leuke mensen leren kennen en gelukkig zijn. het zou jouw jaar worden, huwelijk, kindjes krijgen, huisje, boompje, beestje en gelukkig zijn. vliegtuig in, vaarwel gezegd voor de laatste…

Koortsachtig werkend lichaam bevecht indringers. Uitzweten van pijn is levensnoodzakelijk. Oren, keel, mond, verdikt en gezwollen. Virus wordt langzaam maar zeker overwonnen.…

Gisteren zong hij zijn lied verstomde vandaag nu uitgezongen…

Boom in groen, rood en goud, rond haardvuur kinderen luisterend naar verhalen van weleer van koningen vergezeld van een ster, op weg naar een wereldreddend kind, geboren in een stal, bij engelengezang Oude legendes maken plaats, voor oude man met baard en slee met rendieren, elfen, sneeuw en ijs en pakjes in gekleurd papier, gebonden…

Poes ligt op de chauffage, verwacht al dagen vries en kou, wil alleen nog aan je voeten, als achter oren gekrabbeld wordt. Ondanks dikke, lange, zachte vacht geen zin om buiten te komen, poes voorspelt een koude winter, maar sneeuw noch ijs kunnen haar deren. Sint en kerstman, vindt ze enge mannen, ze houdt de wacht en jaagt ze weg, bromt…

Voorzichtig navigerend in donker gevaar loert om de hoek zonder lamp licht dooft in levenloze ogen blikken werpen op hopeloze toekomst beelden vervagen van vroegere levens ervaring was toen alles uit broodnood zakelijk wordt de lijkzak gesloten.…

Licht en donker in samenspel klassiek contra modern of allebei hard, luid, zacht of erg schel, vertederend harmonieus en vrij. Van Naturally 7, Remy van Kesteren, tot Ozark Henry en Anastacia toe, zag ik Il novicento schetteren, alleen the Jacksons oogden moe. Michael werd duidelijk gemist, toch speelden ze de tent wel plat, met Carl…

Pure Poëzie omfloerst mij buiten zinnen. Vertekende beelden van passie, verhullen geleden lidtekens; of hoe zeg je simpel ik hou van jou?…

Het ademen is reeds zwaar, avond in de vroege ochtend, licht gloort in de verte, maar duisternis omhult het droeve hart. En langzaam verglijdt de tijd.…

De laatste zonnestralen van de dag, hij geniet en neemt zijn pijp, die zijn jongste tijd gehad heeft. Terwijl de rook omhoog kringelt, kijkt hij bedachtzaam in de verte, vroeger, ja vroeger, toen... Maar verder komt hij niet meer, herinneringen aan Marie, reeds vele jaren geleden van hem heengegaan. Steeds vager, haar gezicht, haar warmte…

En weer is het stil na de storm. Ochtendlijk ontwaken, na ontnuchterende katers. Zelfs poezen spinnen niet. Harde regenbuien verdrijven zwoelte, brengen helaas slechts weinig koelte na verzengende hitte. Werken in plaats van feeststemming. Oranje is terug waar het hoort; aan de bomen in Spanje.…

Het mag nu wel gedaan zijn, met oranje verf van oor tot oor, zelfs België is te klein, die hollanders gaan maar door. Het mag nu wel gedaan zijn, met vlaggetjes van huis tot huis, Vuvudinges blazen op het plein, ik hou het liefste grote kuis. Het mag nu wel gedaan zijn, met beesies, plopmuts en ander gedoe, ik krijg gewoon een hoofdpijn…

Winterwol ruit van het warme lijf, wordt afgeschud als de laatste sneeuw, niet meer nodig nu het lente wordt, en zonnestralen prikken in het vel. Hele tapijten kunnen geweven, van overtollige vacht of haar, liever buiten toch dan binnen, overuren maken stoffer en blik. En als alles weer normaal is, en de zomerhitte weer voorbij, koelen…

En ach, de rivier stroomt voort en zand in bakken op de oever wordt gezift. Af en toe een 'Amandla awethu' in de wind, die hier af en aan rolt langs de heuvels. Onnodig te zeggen, dat vanmorgen weer een aantal kindsoldaten, hun moeders achterlieten, en op weg gingen om zich te bekwamen in de krijgskunst. Of in oorlogstijd of vrede,…

Ik dacht, ik dien je van repliek, maar jij hield slechts een betoog, over hoe het wel en niet moest zijn, en dat men jou nooit tegenspreken zou. Ik dacht, ik heb jou niets misdaan, maar jij herhaalde steeds mijn fout, alleen al in je buurt te zijn, maakte jouw schande veel te groot. Ik dacht, en misschien dacht ik te veel, dat jij wel menselijk…

Zelfs in de dood geen rust, ook al wou je dat zo graag. Je liet ons achter met vragen, waarop antwoorden het laten afweten. Intimiteit had voor jou een andere betekenis, dan voor de meesten onder ons. Schandalen kwamen en gingen en leken jou aan te trekken. Zelfs je kinderen, lieten ze niet onberoerd. Misschien onnodig over jou te schrijven…

Ik heb het gat gedicht van 8 naar 9 en alles ertussenin. Pijlen verschoot ik vruchteloos om de tijd even te stoppen. Even nog, wou ik de waanzin vergeten, die me de laatste tijd wakker hield. Jij draaide lachend de zandloper om, en ik zag dat het goed was.…

Even nog, heel even, misschien dat ik dan ga, ik wentel me in je leven, zodat je weet, dat ik besta. Verlangen is zo pijnlijk, niet weten waar en hoe, tekort, de tijd, waarschijnlijk, zelfs denken is taboe. Even, echt heel even maar, het leven één geheel, seconden lijken uren daar, het verlies, is mij teveel.…

Achteloos naar buiten kijken, er is toch niets te beleven daar; zou het liefst naar buiten springen, in het zonnetje zitten, op de bank. Maar dikke regendruppel bubbelbellen, springen op vanuit het niets; weer een dagje binnenzitten, en dat vindt ze niets, verdomd. Poezewoes kijkt nu heel nijdig, het één moment zon, dan een onweersbui;…

Tussen Pasen en Pinksteren, nog net te koud om te terrassen, tussen bakken wiegende gele Narcissen, en andere voorjaarsbloemen; vind ik jou, op een stoeltje, in de tuin, met je petje schuin op je hoofd, een biertje in je hand, en je oude pijp in je mond...…

Wanneer morgen weer een Valentijn de straten en pleinen sieren zal, en verliefde harten sneller slaan, om eeuwige liefde te betrachten, weet ik mij, nog steeds niet vertrouwd, met jouw dood, die zo onverwacht mijn leven overhoop gooide, net zoals je dat altijd al deed, trouwens.…

Begraaf me in de herfst, mijn lief, wanneer de bonte blad'ren vallen, paddestoelen en zilveren webben, mijn graf sieren in de vroegte. Begraaf me in de herfst, mijn lief, wanneer de geur van herfstfruit en rottend bomenloof het einde doen vermoeden, voor een koude tijd. Begraaf me in de herfst, mijn lief, en laat me dan ook gaan; dan…

Ik zie je woorden, terwijl je spreekt en geen acht slaat op mijn blikken. Als blikken konden doden, wie weet naar wie jij dan zou kijken? Een luisterend oor heb ik je steeds geboden, ook al wist ik dat je er niets aan had. Het weten dat ik er ben, is steeds genoeg geweest voor jou. Tenminste, dat maak ik mezelf steeds wijs. Want…

Veel oppervlakkigheid, amper te zien, even onopvallend binnengeslopen, en nog niet intensief bovendien. Rimpelend mijn leven ingekropen, telkens weer een ietsje meer; ik weet het voelt niet goed, maar grijs doet toch geen zeer. -------------------------------------- Al weer een jaartje ouder!…

Ik wist het wel, je zag me graag in tijdloze ruimten, en tussen ons in een zacht vlinderend aanraken. Mijn schoonheid reeds verwelkt; je hield me standvastig in je hart, wou niet dat ik ging, ook al was de tijd gekomen. Ook nu nog voel ik jouw hunkering aan de overkant; het missen van het onbekende, vliegen met lichte vleugels,…

De trekken van je gezicht, het krullen van je lippen, je haren zilver in het licht, niemand kan aan jou tippen. De vormen van je lichaam, de ronding van je billen, al loop je al wat moeizaam, ik zou het niet anders willen. Stilaan word je ouder, al voel jij je nog achttien; je wordt me steeds vertrouwder, en ik blijf je steeds graag…

Ze stond bij de lantaarn, roerloos, voorzichtig om zich heen kijkend. Nog even, niet bewegen, hopelijk niet gezien, niet betrapt worden. Uit de schaduw kwam hij, zag haar en bood haar een sigaret aan. Even een uitwisseling, verder geen contact, woorden overbodig.…