De overkant

Even nog, heel even,
misschien dat ik dan ga,
ik wentel me in je leven,
zodat je weet, dat ik besta.

Verlangen is zo pijnlijk,
niet weten waar en hoe,
tekort, de tijd, waarschijnlijk,
zelfs denken is taboe.

Even, echt heel even maar,
het leven één geheel,
seconden lijken uren daar,
het verlies, is mij teveel.

Biografie van deze schrijver

Overkant

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 13 stemmen 1.145