Opa

De laatste zonnestralen van de dag,
hij geniet en neemt zijn pijp,
die zijn jongste tijd gehad heeft.
Terwijl de rook omhoog kringelt,
kijkt hij bedachtzaam in de verte,
vroeger, ja vroeger, toen...

Maar verder komt hij niet meer,
herinneringen aan Marie, reeds vele
jaren geleden van hem heengegaan.
Steeds vager, haar gezicht, haar warmte,
haar handen, haar haren, haar geur...

Zijn oude hond rust aan zijn voeten,
heft zijn kop omhoog en likt zijn handen,
alsof ook hij haar mist, zo lijkt het.
'Kom jongen, we gaan naar binnen',
ze staan langzaam op en lopen richting huis,
nog even, een laatste keer kijkt hij om...

Biografie van deze schrijver

Opa

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 647