Hartenkreten

hartenkreet (nr. 14.416):

Nevelen...

De ochtendgloed laat zijn nevel strelen
langs het gebladerte van de bomen
In het prille zonnelicht ontwaakt de dag
Vogels zingen hun lied gehuld in dromen

Zacht streept het gouden ochtendlicht
in wazige verten over het koele meer
De aarde laat zich kussen door de zon
en de warmte streelt het land telkens weer

De ochtendgloed laat zich gloeien
over de uitgestrekte korenlanden
Dauwdruppels drogen aan de halmen
Zacht wuift het kaf door mijn handen

In het zomers genieten van deze morgen
laat ik mijn ogen glijden over de weilanden
Deze momenten koester ik in mijn gedachten
en droom mij even in deze heerlijke laaglanden…