76 resultaten.
Een dode dichter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.019 Ik heb er nog geen traan om gelaten.
Ik heb er niet om gehuild.
Ook dichters gaan dood.
Dat weet je, ook dichters gaan dood.
Of je een dichter lang kent,
of kort, of een beetje.
Dichter of niet. Dat maakt niet uit.
Steeds vers verdriet, maar,
Ik heb er niet om gehuild.
Ik heb er nog geen traan om gelaten.
Ook dichters gaan dood.…
Reizen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 3.135 Als je koffer in de gang bleef staan
Dan wist ik dat je snel weer ging
Naar weer een nieuwe bestemming
Rome Parijs Madrid Milaan
Pakte je al je mooie kleding uit
En gooide je ze naast de wasmand
Lag je je tandenborstel op de badrand
Dan wist ik je blijft een tijdje thuis
Totdat je uitgerust was en niet meer moe
Dan waren er nieuwe verre…
Ruzie
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.178 gebroken raam
een lege hal
stille momenten
lucht donker en grijs
liefde ver te zoeken
het zal wel gaan regenen vandaag…
Storm
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.096 Ik fluister zwoele voorjaarswoorden.
Die ik buiten niet zou zeggen, in de regen
en felle zomerwind.
Maar die hier bij de kachel klinken
als een houtblok op de hete vuren
van wat ik nu zou willen.
Zwiepende takken en krakend hagelraam
klepperende brievenbussen buiten,
en in mij woedt windkracht negen.…
Toen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.841 Ik denk ze te horen soms.
Het lijkt of ik ze zie zitten
al rokend en jenever drinkend.
Klinkend en ploegend
op het braak liggend terrein
van onwennige ogen en oren.
Hun stemmen klinken door,
als naschokken in niemandsland
die het land verscheuren
en bomen ontwortelen.
Terwijl niemand het op dat moment zag
is de wereld toch veranderd.…
De dood op de condesa
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.208 We liepen over de lange Calle Marbella,
rechts de arena, schitterend in de zon.
We waren bij Pepé geweest in Campana,
tinto gedronken, voordat de siësta begon.
Wat praten met Alfonso en Amador,
in onze handen- en voetentaal.
Maar jij wilde weg en wist niet waarvoor,
of we naar ons huis terug konden gaan.
Je liep traag nadenkend pas voor…
Parijs
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 630 De Pont Neuf,
waarop jij snikkend naast mij liep
omdat je weer eens,
de verkeerde schoenen aan had,
zag er prachtig uit in de avondlucht.
De grote rondvaartschepen
gleden hel verlicht over glinsterwater.
Jij weigerde om door te lopen en je
deed je verkeerde schoenen uit.
Wat ik best vond.
Ik liep door en liet je achter
en toen ik veel…
Den Haag
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.133 Bij Dudok dronken we koud bier
met uitzicht op de macht.
Na een dag vol slenterpas en toeristenogen.
Noordeinde en Binnenhof, hup Holland hup,
de schouwburg en Lange Poten.
Natuurlijk indisch eten en het ijspaleis
's nachts in de Passage hoorden we
eenzame stappen onvast en hol.
's morgens katerig bij Mesdag
en daar pas schoten mijn ogen…
Daglicht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.484 Het is tegenwoordig
alweer licht als ik naar bed ga.
En het is al bijna donker
als ik dan weer opsta.
De nachten zonder jou,
daar komt geen einde aan en
thuis, daar hou ik het niet uit.
In de middag sigaretten
koppen koffie.
Bij de bakker zijn
de broodjes vaak al op.
Als de mensen vanaf
hun werk naar huis gaan,
trekt bij mij de mist…
Geen lach om de dichter
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 714 Ik lachte niet om de dichter,
of om zijn vurig betoog.
Er werd niemand uit gelachen,
ik lachte om het schilderij
boven het hoofd, van mijn vriend.
Ik lachte om liefde.
Ik lachte om ziektes.
Ik lachte om nu.
Ik lachte om toen,
en lachte mijn tranen.
Ik dronk nog wat drank
en ging toen naar huis,
alleen naar mijn huis.
Ik dacht aan de…
Weg
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 945 Zinnen zweven door de lucht
Niet uitgesproken woorden
Geen geluid bereikt mijn oren
Wanhopig oog en diepe zucht
Stilte scheurt door helse hoofden
Zeg het, zeg het, verdomme dan
Samen wetend dat het niet kan
van ons valt niets meer te geloven
Er is niets uit te leggen of uit te spreken
Maar over, uit, de liefde klaar
Ik hoor de deur…
Vaders en zonen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.338 Wij keken in elkanders ogen en
herkenden al de eeuwen, tegelijk.
De grote vriendschap was geboren,
de vriendschap voor altijd.
Niets kon ons geluk verstoren,
geen heden of verleden en
geen toekomst en geen tijd
alles was bepaald, millennia te voren.
De vrouwen traden terug,
zij waren zwijgzaam en bedeesd,
precies zoals het hoorde en…
Antibes
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 902 Het kasteel
Vol licht en de zee die zo blauw is
Met de lucht en cipressen
Om daar te wonen met die kleuren
Al die kleuren en dat moois
En jij die daar staat
en waarschijnlijk aan iets anders denkt
Aan vroeger
Met verre ogen
Of in je hoofd luistert
Naar het concert voor de doden
Terwijl ik niets hoor
Ik leef om te kijken
Naar al dat moois…
Santiago de Compostela
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.169 Het pad waar je niet vanaf kan raken
Omdat je kleuren volgt op de bomen
Alleen in stilte met mijn dromen
Slechts bezig met mijn eigen zaken
De stappen van de duizendtallen
Die hier liepen in ver verleden tijd
Zorgen en angsten raak ik kwijt
Woorden die de stilte hard ontvallen
Waar de scherven van mijn leven achterblijven
Alleen, met…
Dagen lang
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 704 De bel was uit, de gordijnen dicht.
Al dagen lang, waarom dat was, dat wist ik niet.
Ik leefde in het duister 's nachts, en
overdag bewoog ik in het schemerlicht.
Met een boek over ziek en dood
en de geur van vochtig Russisch land,
bevond de wereld zich nog slechts,
tussen mijn muren en gordijnen.
En veel later, als er later was
zou…
Heimwee
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 760 Grijze luchten, altijd maar die grijze luchten
En slappe koude bomen met rillende vogels
Die niets meer te zingen hebben met dit weer
Boven de nog koudere waterwegen van mijn stad
Heimwee heb ik naar blauwe luchten en wijn
en zee en visgerechten in zuidelijke oorden.
Naar zwoele vrouwen in zomerjurken die met me flirten
op het strand…
Verdwenen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 639 Ongehoord en ongezien,
voor lange tijd verdwenen.
Maar het leven gaat door, misschien,
dat zullen we pas later, zeker weten.
Als je ooit nog wederkeert
op verdwaalde, trage schreden.…
Tante Jans is dood.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 2.435 Tante Jans is dood.
Het komt niet onverwacht
als je oud, ziek en 86 bent.
Maar het klinkt alsof iemand zegt
de Westertoren is gesloopt,
of de Cuyp voorgoed verdwenen
de grachten zijn gedempt.
Maar zelfs zonder dat zal Mokum
Mokum wezen,
dat is maar water en zijn slechts stenen.
Daar kan Amsterdam wel buiten
Maar zonder tante Jans
mogen…
Een Spaanse Film
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 964 Het lege Spaanse café,
wij zitten daar bij de open pui,
met een ober die de stenen vloeren dweilt.
Drie mensen met uitzicht op de wilde zee,
en de regen die met vreemde vlagen
in het zoute water valt
De muziek van Jean Michel Jarre
die hard over het strand heen waait
Rijen palmbomen die in gelid kromwaaien
alles lijkt onecht
Alsof ik…
Tijd zat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 573 Er is nog tijd zat
We hebben nog tijd genoeg
We wachten af en leven verder
We drinken wat, we trouwen eens
en scheiden weer, kinderen komen
en leiden hun eigen leven
We lachen soms en huilen vaak.
We drinken wat en het inzicht,
dat je denkt te hebben,
dat wisselt met het aantal glazen
Tijd speelt geen rol
Gisteren, vandaag, morgen,…
Doornroosjes droom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 113 IJsberend vraagt de koe aan het kalf:
‘Weet jij hoeveel dat is, een half?’
Waarop het jong heel alert reageert:
‘Dat is de wortel van wat jij me nu leert.’
De watertrappelende ooievaar vraagt zich nu af,
terwijl hij om kwesties als deze nooit eerder iets gaf:
‘Is dat nu een gesprek waarvan ik iets leer?
Want volgens mij is het niet meer dan…
De glimlach van Hekate
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 Was het nodig haar aan te spreken,
haar te vragen naar de weg?
Ik keek haar in de ogen
die mij liefdevol beweenden.
Met gratie wees zij mij de richting.
Langs afgronden, wonden
diep gesneden uit erbarmeloos graniet,
over rivieren kolkend vretend,
door wouden diep vertakt.
Driemaal moest ik rond de wereld,
een der Gratiën steeds mijn gids…
Dag in nieuwe sluier
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 294 Goudgebloemd is het stille sterven
In weidse dalen lommerzacht
De oude man ziet om in afscheid
Overdenkt wat hem tot hier heeft gebracht
Lang geleden jong in krachten
Had hij in fantasie nog zo gevreesd
Hoe het leven te verlaten
Als oud worden hem gegund was geweest
Nu bij het moment van opzien
Zag hij dat de angst hem was geweken…
Zachtjes
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 98 Als al dat eens normaal was raar is
Schilder dan met woorden, dicht met verf
Als al dat eens kon nu niet mogelijk is
Praat met dan schrift, schrijf gesproken.
Als al dat eens heel leek nu gebroken is
Voel met je hersenen, denk met je hart.
Doe alles wat je wilt, omdat het niet kan.
Als al dat eens normaal was raar is
Schilder dan met woorden…
Voor Adriaan
hartenkreet
2.0 met 24 stemmen 2.494 Niets wist ik
toen wij elkaar spraken.
We hadden lol en ontroering
om de woorden.
Niets wist ik
van ziekte of jouw naderende dood.
Mijn hoofd wil het niet geloven.
Ik sluit mijn ogen en mijn handen
hou ik voor mijn oren.
Het is helemaal niet waar en
ik wil er niets van horen.…
Ik deed niets.
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.214 Ik deed niets.
Ik deed nooit iets
al wilde ik dat wel.
Ik was er wel vaak bij
Als we samen dingen deden
Als we weg gingen, samen,
naar het strand, naar de zee
naar de stad.
In ons park
daar fantaseerden we,
dat daar achter bij de bomen
de wildernis begon.
Wij hoefden niet ver weg.
Ik bleef daar zitten,
daar waar wij zaten
en verroerde…
Niet meer wachten
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.201 Wij wachten niet meer.
Wij hebben genoeg gewacht.
Al die maanden en jaren
dat we er naar uit keken.
Hoe we er dan samen over spraken,
wanneer het kwam en hoe dat zou zijn.
Maar nooit kwam het, nooit, en
telkens stierven we dan een beetje.
Toen na al die jaren
toen kon ik het niet meer,
niet meer wachten.
Ik had genoeg gewacht.
Het…
Vader
hartenkreet
2.0 met 33 stemmen 3.517 Zo lang dood al, dat ben jij
zoveel dingen daardoor verdwenen
Dat ik een kind was kwam door jou
en dat jij zo trots was op mijn daden
dat hoort bij kinderen en bij vaders
Ik weet waar je urn staat en bezoek
bijna nooit dat droevig oord
vol met stenen en naamplaatjes
Al die bloemen in die kleuren
alsof er ook maar iets te vieren valt
Straks…
De mussen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 816 Lopend langs de speeltuin waar ik met jou vaak zat
jij die daar altijd cola, snoep en vieze handen kreeg
En waar ik droomde dat ons leven altijd zo bleef
omdat ik met jou zoveel plezier in het park had
Waar jij zo klein, verbaasd keek naar de mussen
Die brutaal landde op onze broodjes of onze koek
En jij met je handen klappend naar ze sloeg…
DE ZESDE DAG
gedicht
2.0 met 17 stemmen 13.731 Zo loop ik maar door,
aldoor maar door,
zoveel mogelijk
rechtdoor want een doel
heb ik niet te verwachten.
Er is gezegd dat dit
bedacht is door onze vader
maar dat weiger ik
te geloven. In het begin
was er slechts een
grijze zaterdagmiddag.
De straten waren leeg,
de man kwam thuis,
de vrouw liet haar benen zien.
Het kwam en ging…