Toen
Ik denk ze te horen soms.
Het lijkt of ik ze zie zitten
al rokend en jenever drinkend.
Klinkend en ploegend
op het braak liggend terrein
van onwennige ogen en oren.
Hun stemmen klinken door,
als naschokken in niemandsland
die het land verscheuren
en bomen ontwortelen.
Terwijl niemand het op dat moment zag
is de wereld toch veranderd.
Zie ook: http://www.ronaldofferman.nl
Schrijver: Ronald Offerman, 16 juni 2008
Geplaatst in de categorie: poesiealbum