Alle inzendingen van RutgerS

Ik schuifelde rond in het Panthéon, waar ik onder anderen de stenen graven van Voltaire, Rousseau, Hugo en Zola ontdekte, achter ijzeren spijlen, extra beveiligd tegen de boze buitenwereld, dacht ik, terwijl de kille mufheid op mijn adem sloeg. In de kathedraal slingerde wat in het rond en ik was blij weer buiten te staan, waarna ik naar…

Op Place de la Republique dronk ik ooit een cappucino, terwijl ik nadacht over het gepeupel dat naar de Bastille trok om daar de gevangenen te bevrijden, terwijl ze de adellijken op de guillotine trakteerden. Parijs is niet altijd lief geweest. Er heeft heel wat onschuldig bloed gevloeid door die scheefhangende, rode mutsjes, hé Robespierre…

Afgelopen zomer dronk ik sangria met Heather koel en boordevol vruchten omdat we een weekje Madrid deden en we niet alsmaar konden bomen over de hoe's en waarom's van onze lievelingsdichters in het Parque del Retiro hebben we op een bank de poëzie van Federico García Lorca geanalyseerd (ondertussen bestudeerde ik haar ronde vormen…

(voor Mariya Savinova) Je behaalde goud op de 800 meter, maar je gebruikte doping en een magische dropveter, allemaal voor de ping-ping en het eergevoel van je land. Je was een pion van de maffia en door de dreiging overmand, meewerken, anders tralala... Je hebt de sportiviteit bedrogen en als een actrice pakte je goud, gedrogeerd lachte…

Maandenlang zag ik ze samen, twee witte eenden met lange nekken, van die grappige, die ik ook in Circus Renz heb gezien. Ze lagen altijd bij elkaar naast de vijver achter mijn kasteel, gebroederlijk, gezusterlijk, en altijd voor elkaar op komend, wanneer gewone eenden hen bedreigden of kraaien of meeuwen of meerkoeten. Soms zag ik ze…

Eens dooft het vuur eens kan geen olie meer hoge vlammen opwekken omdat het brandhout opgebrand en verpulverd is Eens moet ik weer met beide benen op de grond gaan staan met open vizier mijn leven aangaan de lekke banden van mijn fiets aanvaarden Eens komen er betweters die mij uitgummen die mij als oud vuil weg bezemen die nooit mijn…

Hier zit ik dan achter mijn computer van Apple achter een fles Southern Comfort achter blokjes cheddar en paprikachips terwijl mijn libido aan gort is geschoten en ik overdag denk dat de Albert Heijn een louche bordeel is gewoon om mijn oude dag wat op te krikken de pittige dipsaus smeer ik van verveling in mijn lelijke zwerversbaard en…

Danny Blind geeft de zwarte Piet aan de topscoorder Robin van Persie om zichzelf van blaam te zuiveren, maar zijn geheugen is een vergiet, want zie, die kopbal in eigen doel was natuurlijk niet zo fraai, maar kijk eens goed naar Danny's smoel, dat is nog erger om van te huiveren en hij heeft de spelers opgesteld, hij maakte er een zootje…

Je glimlacht naar mij, terwijl ik maar een oude vent in lompen ben en jij een jonge godin op de kaasafdeling in de Albert Heijn. Je heet Nina. 'Ken je 'Nina Pretty Ballerina' van ABBA?', vroeg ik. Je keek me verbaasd aan. Een klant van mijn leeftijd legde mij uit, dat dat ver voor jouw tijd is. Ik schaamde me voor mijn dommigheid. Soms…

Toen ik eens tijdens Poetry International samen met Rutger Kopland in het herentoilet naast elkaar in de hangende pispotten piste beschouwde ik dat als een waardig diploma voor mijn dichterschap. Samen pissen is wel heel mannelijk close en doe je enkel met je beste maten, dus waande ik mij die dag de evenknie van Rutger, ik, Rutgers. We…

Ik heb je getatoeëerde engelenvleugels op je zorgzame rug diep gestreeld, even dacht ik ze tot leven te wekken, maar je gromde me teveel. De vlinder boven je sappige billen heb ik maar met rust gelaten, omdat je anders misschien wel een dolk tussen mijn ribben zou steken. Hetzelfde gold voor de Chagall-imitatie op je zeg maar behoorlijke…

Maar, lieve pa, je zult altijd mijn vader blijven en al was je er vandaag niet bij, in mijn herinnering en beleving wel ma stond alleen voor de opgehaalde brug en ik zwaaide, ik kon me haar halfheid heel goed invoelen, en ik dacht eraan dat het nog maar pas geleden was dat jij ook hier rond gelopen hebt hoe je vol geluk gelachen hebt…

(voor Marjan Strijbosch) Nou is Eindhoven niet bepaald een stad, die uitblinkt in monumentale schoonheid, maar eerder een gloedmoderne samenklontering van peperdure kledingzaken en voedselshops. Als een Sinderella bewoon je de top van deze best wel zielloze stad en is je penthouse een zelfverkozen kunstwerk op hoog niveau en met de meest…

Bij onze troetelbeer Jeroen Pauw zag ik een Syrisch gezin, die de barre tocht heeft doorstaan en die er voor gaan staan om in ons land de handen uit de mouwen te steken. Ik was geschokt door de edele gelaatstrekken en hun wijze inborsten, want kijk eens aan, daar zijn we dus bang voor, zulke aimabele mensen met zoveel rijkheid aan kwaliteiten…

Ze naderen in grote getale, ze moeten om de hekken heen, ze zijn slecht ter been en tegenstanders bléren, dat de duivel hen hale! Ga weg, ga naar jullie eigen land! schreeuwen de duizenden neo-nazi's, flikker op met jullie ellende, we hebben genoeg aan ons eigen, rot op met die islam-ideeën en flikker nogmaals andermaal op! Terwijl…

Ik zie je vaak vlak nadat ik wakker ben en na de koffie en het brood en de vele pillen zelfs als het regent struin je eendmoedig het gras af op zoek naar eetbare resten soms praat ik tegen je als tegen een laatste vriend van niveau ik denk oude incarnaties in jou te herkennen edele jonkvrouwen en belangrijke baronnen lieve, lieve…

De zon glimlacht allang niet meer spontaan, maar is op doktersadvies aan de antidepressiva. Bovendien is de zon zwaar aan de drank en spuit hij geregeld heroïne in zijn hete lavastromen. Ik heb de zon geadviseerd om eens te komen kijken hoe de aarde zijn zonnestralen misbruikt, maar dat vond hij te rigoreus gevaarlijk, wat hem siert. De…

Lieve Joost, ik las Duel en nu weet ik het wel, je hebt de kern van literatuur en schilderkunst gevonden en ontmaskerd. Dat was je grote doel. Je hebt het El Dorado gevonden, maar je conclusie had beter aardegericht kunnen zijn, zodat er minder pijn in jou en anderen zou zijn. Verslagen vent, er lagen nog zoveel grote kunstwerken voor je boeg,…

Alles wat ik geschreven heb, van het meest vulgaire tot het meest heilige, heb ik gedaan om het kind in mij te beschermen. Ik heb mijzelf verdedigd met de taal die ik ken, met de slimmigheden, die ik wist te uiten, met de woordlansen, waarmee ik mijn vijanden heb verslaan. Het kind in mij lag op apegapen, vernederd door geselslagen…

Onlangs werd mij verteld, dat mijn prozawerk 'De fictieve brieven van Arthur Rimbaud' op een Amerikaanse verkoopsite voor maar liefst 44 dollars werd aangeboden. Dat is zeg maar ruim honderd gulden. Goed, het is dan niet zo'n astronomisch hoog bedrag als voor een Van Gogh op een theedoek, maar de waarde evolueert blijkbaar. Naar mijn…

(voor Willem Witsen) Je huisde in Oosterpark 82 te Amsterdam, waar alle kopstukken van de Tachtigers langs kwamen en bivakkeerden om te bomen en te zuipen. Je had vooral een zwak voor Willem Kloos, die leed onder zijn homoseksuele aandriften en een verslaving aan de alcohol. Terwijl hij zogenaamd afkickte in Apeldoorn, sluisde jij flessen…

Ik heb een prijs gewonnen, ik mag naar een wijnproeverij in The College Hotel in A'dam. Daar ontmoet ik dan Alvaro Espinoza of Spinoza, what the hack, die dan een lezing gaat geven, terwijl hij ons ondertussen dronken voert. Alvaro is 1 van de 30 beste wijnmakers van de aardkloot, dus dat wil je niet missen. In de email staat, dat je…

Stel dat mijn woorden mijn lichaam overleven, wat dan nog? Vind je mij daarin? Sec gezien zijn het maar bij elkaar geslingerde variaties op het alfabet. Spielerei en gewichtig tijdverdrijf. Toch geen ziel tot ziel communicatie. Daarvoor is het nepelement te groot. Letters kussen niet. Met woorden kan ik toch niet strelen, of bedoel je…

Ik bezocht haar voor haar verjaardag, ik zat op de bank, waar niet lang geleden het bed stond, waarin mijn vader is overleden. Gruwelijk snel na de inspuit van wat gif. 'Doe maar rustig aan!', zei mijn oerlieve vader tegen de vriendelijke arts. Ik snakte naar adem en ik weende diep, dieper dan zijn graf in de natuur. Mijn oudste broer…

Ik denk nog veel aan Joost Zwagerman de laatste tijd, het is natuurlijk niet voor niets zo stil nu rondom zijn geniale, integere persoon. Ik kijk bijna elke dag naar DWDD en ik kan het vaak niet geloven, dat hij niet meer enthousiast raaskalt over één of ander schilderij. Dat zijn mooie ogen... Dat Mathijs maar door raast met zijn…

Het ging van pauw-pauw bij Pauw toen Peter R. de Vries en Hero Brinkman van mening verschilden over de geloofwaardigheid van Hero-cassissapje, waar verdomd weinig echte, Zeeuwse, zwarte bes in zit. Peter hekelde de PVV-achtergrond van Hero en hij spoorde mafkees Scheringa aan om daar nog eens rekening mee te houden, voordat hij met…

Als ik door Utrecht loop, dan zie ik Hendrik Marsman en Ina Boudier-Bakker aan mij voorbij gaan op de Oude Gracht. Voor het voormalige huis van Ina zat ik op de drempel port te drinken. Hendrik ontfutselde ik pikante details over zijn vriend Jan Slauerhoff. Best teleurstellend. De lul was meer bezig met zichzelf. Ik fotografeerde de…

Duizenden mensen stromen Europa binnen, gezien de kilometers die zij lopen, verdienen ze een meervoud aan Avondvierdaagse-medailles. Ze lopen in de hete zon en in de regen en ze komen helaas heel veel tegenstanders tegen, pepperspray en waterkanonnen, Oost- Europese haat uit eigenbelang en uiterst onbezonnen, waar die arme mensen niets voor…

(voor Jasper Krabbé) Terwijl je vader in de voetsporen van Van Gogh op de televisie is, trakteer jij ons bij DWDD opeens op een reis naar Noorwegen, Oslo, waar je Edvard Munch naderbij kwam. De gelijkenis met je vader is helder en je jongleert met dezelfde passie, wanneer je over de grote Munch vertelt. Je had zelfs geworsteld met het…

Voor zijn Kabeljauwse manschappen sprong Jan van Schaffelaar van de Oude Kerk in Barneveld, want de Hoekse soldaten hadden het vooral op hem gemunt. Ze schreeuwden als gekken omhoog: 'Gooi Van Schaffelaar naar beneden en jullie mogen gaan!'. De overmacht was te groot en Jan zag wel dat hij hoe dan ook het leven zou laten, door die woedende…