Alle inzendingen van RutgerS

Soms kan ik de drang echt niet weerstaan en jump ik op mijn fiets om naar een Chinees restaurant te gaan, waar ik dan nasi goreng speciaal bestel en als een kind zo blij naar de karpers in het grote aquarium kijk, terwijl ik gespannen wacht op het uitspreken van mijn nummer en de dierbare vraag 'extra sambal erbij?', waar ik altijd positief…

Je zoekt te late vertroosting in de toevallige voorbijgangers op straat, een moeder met een bakfiets en drie kinderen erin, misschien nog wat over voor jou, een jonge dame in een strak lichaam, misschien nog een vage glimp, een heer met een chique wandelstok, misschien nog een tedere blik van herkennning. Jouw droeve gelaat baggert maar…

Het feit dat vele mensen niet meer ontroerd raken door kleine, gele eendjes of kleine, gele kuikentjes baart mij veel zorgen. De tederheid van het meest kwetsbare wordt niet meer herkend en ruw uitgebannen. De nerveuze flitsbeelden op de supersonische beeldschermen worden verafgood en daarnaast is niets meer heilig of gelijkwaardig…

Ik strooide een zakje met pikkeltjes in een pot op mijn balkon en nu al zie ik klein groen tevoorschijn komen. Iedere avond ga ik met een beker water naar dat kleine groen en begieter ik hun wens om grotesk en sierlijk te worden. De belofte op het zakje was een diversiteit aan zomerbloemen, dus ik gieter maar door. Een door zonlicht opgeladen…

Dag koning, hoe gaat het daar in Groningen? Heb je het een beetje naar jouw zin? Heeft Maxima je niet tezeer getreiterd tijdens de opmaak met keurig pak en zijden stropdas? Heb je op Oranjenacht extra veel Alfa-bier gedronken en hebben jouw drie dochters jou daarna terecht van onzinnig gebral beticht? Vrees je om de Martinitoren te moeten…

Ik zag thans een ijdele gans druk bezig met het toiletteren van haar witte veren.…

De tijd dat gedichten moesten rijmen is voorbij, zei hij, en hij rijmde rustig voort, totdat hij door die ene, andere rijmelaar met een houten priem werd doorboord.…

De antieke spiegel uit Fontainebleau staat er nog steeds en iedere nacht kijk ik naar mijn sombere kop, terwijl ik met woorden jongleer en het luchtledige probeer te vullen. Na het nogmaals bekijken van de film 'The Illusionist' denk ik als ik maar hard genoeg mijn paranormale gaven gebruik, dat jij zomaar uit die spiegel naar mij toe kunt stappen…

Een oude bekende van jaren geleden liep plotseling langs mij heen en zei 'Ik herken je bijna niet meer!'. 'Ik ben dan ook een ander!', zei ik serieus. Maar het is in wezen nog erger, want als ik in de spiegel kijk, weet ik niet wie ik zie en ben ik voor mijzelf een totaal onbekende. Je kunt gaan schermen met Alzheimer, Korsakov en dementie, maar…

In de Albert Heijn is Pasen vooral een chocoladefeest in de vorm van hazen en eitjes. AH is dus niet zo christelijk. Volgens mij is Pasen een feest, dat de opstanding van Christus Jezus herdenkt, die na drie dagen in de doodse sferen plotseling weer wakker werd en als grote magiër weer levend aan die en die verscheen. Dat heeft alles met Spirituele…

Ik herinner me nog steeds die heerlijke smaak van taaitaaipoppen en ouderwetse pepernoten, schuimpjes in de vormen van Sinten, Pieten en Amerigo's. En hoe ik schaterlachend dubbel lag om de grappen en grollen van die vrolijke Pieten. Al dat sombere gedoe van zogenaamde volwassenen, die het Sinterklaasfeest willen boycotten, stoort mij enorm…

Vanuit elk stukje cement tussen de huisstenen droop verwijt en verdoemenis, uit elke schaduw sprongen hellehonden en in mijn uitgehongerde hart sloegen ze priemen van hout gedrenkt in knoflook.…

Blijkbaar gaat alle geluk voorbij en resteren slechts herinneringen, wat ook leuk is, maar niet echt nabij, dus begint het gemis pijnlijk te dringen, voedingsbodem voor complete razernij.…

Ooit was ik meneer James Bond, maar ik weet niet meer hoe ik mijzelf moet beschermen en ik ben te zwaar gewond om nog openlijk te kermen.…

Als de woorden niet meer komen, gewoon, omdat de accu leeg is en de zin van woordkunst is verdwenen, wat zul je dan nog met woorden pielen? Je kunt beter gitaar leren spelen of proberen de Mont Blanc te beklimmen. En gewoon toegeven dat woorden tekort schieten om het menszijn te verklaren.…

(voor Frank Starik) De media zegt me dat je op jouw 59-ste door een hartstilstand bent overleden, maar ik weet wel beter, jouw hart is levendiger dan ooit, maar dan in de eeuwige sferen. Ik wist niet eens dat je de manlief van de dichteres Vrouwkje Tuinman was en dat je een zoon hebt, die Boris heet. Ik weet wel dat beiden jou voorgoed…

Berend Botje ging uit varen, ik kan het ook niet echt verklaren, met zijn scheepje naar Zuidlaren, misschien om van ongein te bedaren, de weg was recht, de weg was krom, echt belabberd, wat ik je brom, nooit kwam Berend Botje weerom, maar hij was echt niet navigatiedom. Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, er blijven veel raadsels aan…

In de advertenties naast deze dichtrubriek staan vaak reclame-advertenties onder de noemer 'Single Russian Beauties Online'. Ik vraag me dan ook af in hoeverre Russische hackers invloed hebben op deze dichtsite. En gezien de spannende bioscoopfilm 'Red Sparrow' ben ik nog meer van slag. Zijn de Russische vrouwen inderdaad bezig om ons toch vrij…

Dat er vandaag opnieuw een naaktslak onder een teringsnelrijdende autoband is verpletterd, kan velen niet bommen, maar mij wel en daarom breng ik die grote ellende even onder uw aandacht.…

Ik dwaalde weer eens door de Albert Heijn in Gouda-Goverwelle rond, traag als altijd, op mijn welbekende slakkengangmanier. Ik at wat gratis druifjes en ik nam een gratis cappuccino uit het nieuw aangeschafte apparaat. De kaasafdeling liep ik voorbij, omdat ik na kaasinname steevast moet braken. Iets met vet en lactose. Bij het bierassortiment…

(voor Remco Campert) Je bent er klaar mee, bijna jouw hele leven stond in het teken van de schrijverij en de aanverwante bezigheden, zoals optredens op dit en dat literair festival. Ik zag je ooit tijdens een Nacht van de Poëzie en ik luisterde ademloos naar jouw warme stem. Het achtuurjournaal liet ons weten, dat je voorgoed de pen…

Liefste, ik wil je niet beschadigen, ik wil je alleen maar liefhebben en je hart en ziel verwarmen, totdat je van gegeven liefde verlicht raakt en samen met mij eindeloos door velden vol zoet geurende bloemen wilt rennen. Ik wil graag samen met jou de lekkerste gerechten eten en de mooiste landen bezoeken, betoverende wijnen drinken en genieten…

Ik zeg toch niet dat ik in zak en as zit of ben je doof of zo? Ik ben alleen geen Zoef de Haas of een hazewindhond, snap je? En nee, autisme dekt de lading ook niet of dacht je soms van wel? Denk je me daarmee soms te kunnen vangen? Get real, graftak! Of denk je soms dat er door mij geen krokussen meer bloeien? Terwijl ik nota bene de ambassadeur…

(voor Suzanne Schulting) Daar ging je dan, de kop koel en de spieren optimaal gespannen. Een jonge deerne op het vlakke ijs. 1000 meter in galop. Niet wetend waar je zou eindigen. Een snelheidsmonster met engeltjes op jouw schouders. Het daasde voor mijn ogen, maar toen de twee Koreanen ten val gingen, zag ik je nog meer groeien, ik hapte net als…

Laat op de dag haastig op weg naar de supermarkt om de nodige voedingswaren in te slaan. Het schemerde al. Ik zag weer al die aanknopingspunten die ik wel dromen kan. Als ik blind zou worden, dan zou ik er ook wel komen, met of zonder hond. Ineens was daar die vrolijke zwaan, die mij met een hoge stem vriendelijk groette. Het was menselijker dan…

Ik kreeg vandaag via een drone een liefdesbrief van Marie Antoinette van Oostenrijk. Je zou denken, dat kan natuurlijk niet, maar op paranormaal gebied is alles mogelijk. Ze houdt ontzettend veel van mij, schrijft ze en ze hoopt dat ik nog op tijd kom om haar van de guillotine te redden om daarna voor altijd op Ibiza feest te vieren…

Midden in de nacht zat ik als een bezetene te applaudisseren voor de Russische schoonschaatster Evgenia Medvedeva die werkelijk topprestaties leverde die ons een blik in de hemel gunde die mijn volle respect verdiende zelden heb ik kunst zozeer gewaardeerd terwijl ze nog zo jong is, kun je nagaan de levensvreugde spatte van haar soepele bewegingen…

Ik zag de mediapriester Antoine Bodar laatst hip doen over depressie, in een uitzending van KRO's 'Kruispunt', waarbij hij melancholisch door zijn Amsterdamse huis vol boeken zweefde. Hij vertelde vol melodrama hoe hij als jongeling ooit een grote hoeveelheid slaappillen had geslikt, maar God hield hem godzijdank hier. In een erker stond hij als…

(voor Menno Wigman) Ineens ben je helemaal weg van de aardbodem verdwenen voorgoed in slaap gevallen de warmte uit alle genen er resteert slechts een leeg hok in de dichterlijke paardestallen. Je wist ons zo schoon met woorden te verblijden je hart zuchtte 'pech!' maar over is het lijden blijvend zijn jouw poëmen en ik ben blij dat ik eens jouw…

Natuurlijk liggen er droge handdoeken klaar. Natuurlijk krijg je zoveel warme chocomelk als je wilt. Een mobiele sauna, allemaal allang geregeld. Kom op zeg, even niet janken en gewoon de Beringzee over zwemmen.…