Spiegel
De antieke spiegel uit Fontainebleau
staat er nog steeds en iedere nacht
kijk ik naar mijn sombere kop, terwijl
ik met woorden jongleer en het
luchtledige probeer te vullen.
Na het nogmaals bekijken van de film
'The Illusionist' denk ik als ik maar
hard genoeg mijn paranormale gaven
gebruik, dat jij zomaar uit die spiegel
naar mij toe kunt stappen.
Zoals je er eens voor hebt gezeten en
sierlijk door jouw blonde haren wreef.
Of nog verder terug, hoe je er met grote
aandacht ware kunstschilderijen maakte
en wij samen om niks schaterlachten.
Net zo min kan ik in de spiegel stappen
om naar jou te gaan, alle magie is toch
maar lullige lariekoek, maar die spiegel
is van jou en al eindig ik als een arme
clochard onder een Seine-brug, die
verbinding zal ik met mij meeslepen.
Geplaatst in de categorie: liefde