291 resultaten.
- Stil als een viool -
netgedicht
4.0 met 21 stemmen
375 Stil als een viool,
gevoeligheid speelt
voorbeeldig
vluchten verdringt het lied,
weerklinkt weggewaaid
streeft voorbij
de avondmaaltijd
hoort het hele lichte snaargeluid,
en zet
eenvoud daardoor de klank
passeren tranen ontroert mijn hart
vertellen over "stil worden",
hoe de werkelijkheid ooit was
...benadert.
Stil, impopulair…
- Magma -
netgedicht
3.0 met 24 stemmen
271 Gesmolten is het ruwe gesteente,
bij zeer hoge temperaturen
het binnenste,
geraakt..de vluchtige bestanddelen
vloeibaar is het hart.
De lagere druk verschuift,
heeft de trots der aarde vast
Gloeiend rood,
bestaan de combinaties
het oppervlakkige
bepaalt de omstandigheden
hoogmoedig
schoon uw deel der aarde,
ontwaakt
kwetsbaar…
- Het zachte ruisen van de wind -
netgedicht
4.0 met 23 stemmen
302 Zonder een begin van heuvels,
voelt de berg geen berg, maar een nevel
het dal, is een vreemde,
draagt de herinnering
het voelt de indringende leegte niet,
de schuimkoppen in de rivier
het voelt, het breekt vage weerspiegeling
het zachte ruisen van de wind
de gewijde zwarte grond barst open,
gaf met een diepe zucht de levensgeest
de…
- Reizen -
netgedicht
4.0 met 23 stemmen
625 Reizen met gesloten ogen,
reizen zonder beperking, zijn
verzekerd tegen financieel onvermogen
ontdekkers van alle windstreken
boeken nu een vliegvakantie.
Autovakanties zonder files,
dichtbijvakanties op hotel,
al was er minder organisatie
al was de reis minder snel
minder officiële reisgids voor wenig geld
betrouwbare partners,
wensen…
- Diamant aan de hemel -
netgedicht
4.0 met 17 stemmen
335 Diamant aan de hemel,
onveranderlijk onvermijdelijk
heeft de liefde van het lichtschip
de tweede zon Jupiter,
tot liefde gewekt en ontvlamt.
Luister naar onbeschrijfelijke geheimen,
die lichtvaardig lijken
donkere gebieden als beschaving grauw
trekken in zones weg, verschuiven
naar verweven hemelsblauw.
Van het licht naar waarheid,…
- Waardevolle lentedag -
netgedicht
3.0 met 32 stemmen
1.935 Als na een onweersbui
van korte duur en meestal erg intens
indrukwekkend
stijgt dampend vocht uit gras
tussen bloemen en natuur
geheel bemind
de enig lange warme lentedag
romantisch begonnen
met zoveel aantrekkingskracht
vol poëzie, het frisse groen
een onvergetelijke dag
weerklinkt in enorme opluchting
het grote luchtkasteel…
- De Vergeten Recessie -
netgedicht
4.0 met 22 stemmen
672 Opstaan, uit de as herrezen
vanuit een stoel zonder gebruik
die er gewoon staat
onverzettelijk, onwankelbaar
heel vanzelfsprekend,
aan het eind van de mahoniehouten tafel.
Opstaan, overeind staan
de hoopvolle blik naar buiten..
gaan
langst andere wegen,
klimmen in één oogopslag
eenstemmig onwrikbaar
een reis vol stabiele nieuwigheden…
- Het hart van het hert -
netgedicht
4.0 met 20 stemmen
416 Dicht in woudgebieden,
werden loslopende herten gesignaleerd
allemaal en in veelvoud
lenige lichamen op open grasvlakten,
met bruine slanke poten
strekken de nekken om te kijken.
Snel, de hertenjongen
volgen een oude hinde,
prachtige evenhoevigen
met een zeer kortharige vacht
opdat het ook de laatste zijn..
met complexiteit,
die…
- Ruimtelijke Ordening -
netgedicht
4.0 met 21 stemmen
234 De plaats bijzonder koel,
koud en hoog de nood
principieel goedgekeurd
zoals het hoort.
De vraag naar meer
overduidelijk goedgekeurd,
de opmerkingen of bezwaren
de open ruimte ruimtelijk,
met zicht
de druk op vrije ruimte
gericht...
op de individuele basis.
Daarbij wordt rekening gehouden,
zo hoopt men,
met een groot aantal spelregels…
- Geschilderd -
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen
507 geschilderd waakt mijn gezicht,
bloot,
de teint toont wat standaard wit
pigmenthoudend,welke kleuren?
afgebladderde greeploze
geteisterde muren,
die hun oude kleur verliezen
een mistroostig
matzwart graniet
met dikwijls sterk beschadigde glans,
die efficiënt verweerd
en oud
in interieur verschillend,
nalaat...wat vroeger was.…
- Vervlogen in eeuwigheid -
netgedicht
4.0 met 30 stemmen
340 Rusteloos ligt de verzoeking wakker,
staart met meesterlijke hertenogen
in de nacht.
Korte verhalen tergen de eenvoud
doorwoelen en groeten ongelukkig de uren
vertellen geruisloos wat er was..
Alle kussens in het bed mossig nat,
bezweet, beweend met beproeving
alsmaar rapper danst de fijne kwelling,
draaiend kolkend een geheel
geconcentreerd…
- Achter Façades -
netgedicht
4.0 met 28 stemmen
567 Geweld schuilt achter façades
gezichten schreeuwen achter muren
de verwonding, ongewenst
neemt de laatste jaren
schrikbarende vormen aan....
Gruwelijke werkelijkheid achter
een lange bruine stenen gevel
onbeantwoorde berichten blijken
uiterlijk eenzaamheid, die geen meester kent.
Op het kermisplein dat "gruwel" heet
schuilt onkwetsbaarheid…
- Kristalhelder -
netgedicht
4.0 met 22 stemmen
263 Kristalhelder
spiegelt het glas,
onvergelijkbare lichtheid en elegantie
getemperd opaalkleurig
de ziel, met écht goud bewerkt
in fijngebroken stukken, heel broos
het adembenemende resultaat
gevat in ontspiegelde glans
Iedere ongerechtigheid, oneffenheid
doet afbreuk aan perfectie,
transparant en kristalhelder.…
- Vergelijkbaar -
netgedicht
4.0 met 23 stemmen
265 Vergelijkbaar lang zijn de dagen
die volgen
vergelijkbaar stil het verdragen,
onnavolgbaar opgedeeld in rubrieken.
De sporen
een onduidelijke positionering,
de inhoud ervan
vergelijkbaar voortaan...
samenvloeiend in een nieuw kleedje
lijk kleine filmpjes
in de stromen door eenheid
opgeladen het delen met anderen
prikbord items van…
- Ongenoegen -
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen
597 Ongenoegen maakt zich breed..
verspreidt een grijze vieze slier,
een slang van een hoop vergissingen
die gaandeweg synoniem daarentegen
een levensbeschouwelijke les wordt
woorden steken door
sterker dan ontevredenheid, sterker dan gevoel
onbehaaglijk de onenigheid,
als drijfveer op de achtergrond
een stugge ongeïnteresseerde houding…
- De zoute smaak -
netgedicht
4.0 met 27 stemmen
299 Bitterzoet branden de lippen,
de zoutige smaak van de zee
het branderig gevoel, de vrijmoedige geest
...laat ons juichen vrolijk en verblijd
laat ons water scheppen
met vreugde uit de fonteinen der ziel
de bronnen der verzoening,
laat de liefhebbers
gerechtigheid proeven
in het achterste gedeelte
boven in de mond...
De lippen en het…
- De ontsmette wereld -
netgedicht
4.0 met 20 stemmen
230 Geboren, gereinigt zo ontsmet
de plekken gedroogd, als tranen
met palmtakken in de hand
waar de lammeren ter wereld komen
begroet de plaats van de daad,
in gereedheid gebracht
waar men kritische vragen durfde stellen
zo wit steriel gemaakt, geconfronteerd
onderdeel daarvan
wat zuiver verbleekt moest zijn
in eenvoud en schoonheid zichtbaar…
- Regendagen -
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen
544 En als er dagen waren,
zo groen in aantal,
driedimensionale visualisaties
net ontluikend in al hun zilverne kracht.
En als er willekeurige vragen waren
ongehoort en gezwegen,
omstandigheden als schuilplaats,
die deels wel verwijtbaar waren
dan was het alle dagen wel volbracht.
En zo er regen was, zoals een gunst
zo zonder droogte,
aan…
- Krankzinnig -
netgedicht
4.0 met 29 stemmen
357 Voelbaar krankzinnig,
de onweerstaanbare drang,
de handelingsvrijheid
de dader die zich niet bedwingen kan
als eigenzinnigheid het hazenpad kiest
een gestoorde wilsvrijheid dwalend
in vrije velden van psychotisch koren
aarzelend achterliet, om te ontwijken.
Onuitstaanbare drang
daarentegen
voelt de onweerstaanbare dwang
als een krankzinnigheid…
- De diepe kloof -
netgedicht
4.0 met 23 stemmen
258 De diepe kloof,
de oude kritische scheur
heeft een beslissing genomen,
doorgebracht deze ongelijke broedertwist
in een diepe bergspleet van gewoel.
Stelde nooit vragen, de kloof
die zo diep groeiend aanvoelde,
dwingend en steenkoud....
moest incasseringsvermogen hebben
voordat het moment van oordeel kwam
de totale verbranding van heel…
- Impertinent -
netgedicht
4.0 met 26 stemmen
316 Impertinent zijn de vragen
niet zuiver, want ze ontwijken
onbeschaamd en onbeschoft,
willen de toegeschreven imperfectie
in geschreven woorden weten.
Impertinent beledigend,
ironisch, in zijn onschuldige vraag
wenst het leven te achterhalen
denkt vriendschap aan om uit te wijken,
beloond met het tegengestelde,
brutaal komt het hardnekkig…
- Het grijs dat door de jaren groeide -
netgedicht
4.0 met 21 stemmen
270 Het lichte grijs, dat exclusief,
ja zo feminien
discreet gecombineerd
licht reflecteerde,
illusie die gecreëerd,
belangrijkste grensovergangen negeert
lijk strelingen uit het verleden,
de liefdevolle rode draad door de collectie
krankzinnigheid tot verveling
volledig zonder reden,
voelde het oude wijzer worden
lichte pastelkleuren…
- Onzichtbare dag -
netgedicht
4.0 met 36 stemmen
358 Hij wilde verrassing brengen,
een andere uitdaging ...
niet zeurderig in het leven staan
en parallel lopen,
weerhouden van het laatste streepje licht,
vlekkeloos en zonder charme.
Hield niet van luchtaanvallen,
van kleine onzichtbare dingen,
een leven naast het tastbare,
wat men meeneemt als men gaat.
De dag hij ging, hij schoof met…
- Weemoed -
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen
1.402 Weemoed overvalt mij
overmeesterd het gevoel
betaalt morgen bij het gaan
verstaat verbaasd,
dat het gevoel een gevaarlijk leven leidt
van buitenaf... een zekere volmaaktheid
weemoed sluit achter mij blind de deur
terwijl ik mis, wat was,
wat er helemaal niet meer is
weinig reden om een uitzondering te maken.
Weemoed, die verbleekt
het…
- Onbarmhartig -
netgedicht
4.0 met 29 stemmen
267 Onbarmhartig slaat de klok,
consequent volgehouden de slag,
stil klinkt het tikken van de wijzer
hardvochtig verdronk het geluid..
zuchtend, haast onverdraaglijk stiller
het maatwerk dat gelijke kansen biedt
schaamteloosheid kwelde de tijd,
die hardnekkig ervoor gaat....
met een ijzig zwijgen ging zij voort.
Onverbiddelijk streng en…
- Teleurstellend -
netgedicht
4.0 met 44 stemmen
434 Teleurstellend raakt de slag,
geduld en beheersing,
zijn betreurenswaardig arm
geweldig
overweegt een voorname kracht
reeds tot het kookpunt verhit.
De zweep streelt beheersing,
het gezicht vertrekt de kaak
ontvangt de klap van het leven
overwegingen ondergebracht
terwijl licht bedrieglijk dikwijls,
tegenvallend op het voorhoofd schijnt…
- Gedragen door het zand -
netgedicht
4.0 met 35 stemmen
289 Ik ga je dragen, een spoor van stappen
onherkenbaar in de golven,
als losse korrels zand in de woestijn,
schoongeschuurd het land van dreigen,
de zand van zo verrassend.
Voetafdrukken van het weten, vervaagd
slechts gedeeltelijk ingevuld met zand
twee versterkte gebouwen vallen
voor het zwijgen, wanneer 't moeilijk is.
Wind op grote hoogte…
- Transformatie -
netgedicht
3.0 met 34 stemmen
257 Zo ver het oog straalt,
weg van elke weg,
wij als mensheid zoeken hulpeloos
een oordeelsvrije, liefdevolle plek
aarzelend en gekwetst
stromen de sprankelende watervallen
als woelige rivieren
in tranendalen over onze ziel
een constante observatie van de geest
onveilig en opgejaagd,
met een toenemend gevoel van liefde,
verkwikken ze…
- Nietszeggend -
netgedicht
4.0 met 31 stemmen
257 Nietszeggend spreekt het woord
door de sumatraanse regenwouden
stemt gematigt de hartewens,
tropische regen slaat
gekenmerkt de houten trommels.
Groeiend omringt regen
duizenden verschillende planten.
Liefde groeit
met prachtig gevormde bladeren,
als diepe bloemen in alle kleuren,
voelt spiritueel overleven..
nietszeggend en stil falend…
- De kracht van het zwijgen -
netgedicht
4.0 met 43 stemmen
399 Rozengeur trekt door het huis,
geruisloos, als een stille getuige,
de begonnen reis van rust, van peace
van mededogen en innerlijke vrede,
waarmee lijden getrotseerd lijkt te worden.
De stem van het zwijgen dekt mij toe,
het zuiverende juweel van de lotus
vanuit het universum opgevangen
bevat waarheid in het hart in de vorm van lessen,…