Alle inzendingen van Sandra

Kleine jongen, grote vent. Wist ik maar hoe je werkelijk bent. Hoe je voelt, hoe je denkt. Waaraan jouw lijfje waarde schenkt. Het is moeilijk je te bereiken. Kan vaak alleen maar naar je kijken. En raden waarheen jouw gedachten gaan. Voel je helemaal alleen staan. Zou zo graag willen kijken, even over je gedachten strijken. Achter je mooie…

Ik heb liever een mep. Doet even pijn. Maar ik weet wat ik heb, waar ik zal zijn. Geestelijk gekweld, vernederd en gekleineerd. Met verbaal geweld mijn hele ziel bezeerd. Woorden klinken, gedachten komen, tranen blinken en blijven stromen.…

Waar haal je de moed vandaan, mij aan te spreken, aan te raken. Hoe kun je je zo laten gaan, mijn leven kapot te maken. Ik zie alleen nog maar je ogen. Ruik je adem overal. Heb zelfs zelfmoord overwogen. Ga door een heel diep dal. Zelfs troostende armen voelen vies. Zelfs handen die willen strelen. Het is iets waar ik niet voor kies.…

Jouw lichaam ontpopt zich, neemt vormen aan. Je bloeit op tot een flinke meid. Donkere ogen, blonde haren. Lange benen, een lieve lach. Het is toch een wonder, als je bedenkt. Dat een klein celletje je zo'n mooie dochter schenkt.…

lieve opa mag ik nog even op je schoot wie ik ben? ach, dat komt wel weer misschien volgende week tussen zeven en acht mag je weer bezoek en hoe is het hier nog leuke dames? misschien die vrouw van kamer vier krijg je nog wel je glaasje jonge ik smokkel je volgende keer wel wat mee heb je weer een nieuwe buurman? ik hang je zwarte pak wel…

Een doffe, droge, felle pijn omvat en wurgt mijn ganse denken; mijn ziel en zinnen zijn zo leeg ik kan geen aandacht schenken aan de helderwitte morgendauw die als een sprei van fijn satijn ligt uitgespreid; 't graf bedekkend. De pijn dreunt als een droef refrijn. Waarom heb ik steeds vergeten te zeggen dat ik van haar hield? 't Is…

Geef mij jouw hand en ik voer je mee. Geef mij jouw hart ik verdraag geen nee. Geef mij jouw tranen en ik beloof je trouw. Geef mij jouw lach, dan ben ik er altijd voor jou. Waarheen onze wegen ook gaan ik zal altijd achter je staan. Door mij aan jou gegeven een vriendschap voor het leven.…

We waren als twee regendruppels die langzaam samenvloeiden bij onze tocht naar omlaag. Maar spatten uiteindelijk in een regenplas uit elkaar, gedoemd om elkaar te verliezen.…