Oude stemmen bouwen monumenten
in post scriptum; dopen oeroude hoofden
in vloeibaar goud. Zij overzien de gespleten tong
in de waas van de eeuwigheid, en de waan van
eigen heiligheid. Helden worden vastgehouden
in de spanningsboog van eergisteren tot overmorgen.
Hoge noten, drie maal gebleekt in schijn-
heiligheid, schrijven namen in gouden…
I.
De zon scheen op de afgesproken plaats,
zo vertelde het horloge in mijn rechterhand,
ik spuwde een laatste rochel pruimtabak
bij wijze van waarschuwing naar de overkant,
mijn ogen schreeuwden het uit van angst,
toen ik van bittere woede de trekker ontstak.
Gelukkig, voor mijn gewezen rivaal, was het
mijn ziel die op tijd de verbinding verbrak…
de oude dichter droomde zijn bestaan
hij rook de roze nevelen – van het leven
een traan, ’t was hem aan het ontgaan
de geur van ’t leven, deed hem angstig beven
zijn ziel ontsloot zich, de vervagende droom
des dichters geest begon te ontwaken,
glinsterende gedachten, sijpelde als ’n stroom
water weg uit zijn handen, ’t deed ze staken
’t…
202
Bezig met laden