Monte Perdido

Oude stemmen bouwen monumenten
in post scriptum; dopen oeroude hoofden
in vloeibaar goud. Zij overzien de gespleten tong
in de waas van de eeuwigheid, en de waan van
eigen heiligheid. Helden worden vastgehouden
in de spanningsboog van eergisteren tot overmorgen.

Hoge noten, drie maal gebleekt in schijn-
heiligheid, schrijven namen in gouden letters
op het hemeldak. Lage noten, angstvallig ingeslikt,
worden in een roes van ontwetendheid neergezwegen
in de vergeetputten van de eeuwigheid.

Lemen voeten met gouden stemmen dragen op
een zilveren rug een kop van goud. Stenen tafelen
rollen van de Monte Perdido. Hol wordt altijd bol.

geschiedschrijving moraal vergeetput

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 2 stemmen 202