260 resultaten.
Schelpen 2
netgedicht
3.8 met 9 stemmen 1.354 Ik zag hem aan het strand:
mijn vader.
Zijn jas hing als een schreeuw
tegen de hemel
op die dag en die minuut
voorbij aan ons begrip
en telbaar vóór zijn dood
Ik dacht het te horen ik dacht
zo dadelijk doe ik mij handen
voor mijn oren ik sluit mijn schelp
voor zijn vreselijke woorden tot
mijn bloed alleen nog maar
de zee hoort…
jouw naam
netgedicht
3.6 met 15 stemmen 1.351 Weer wolkenloos en warm de dagen
waarin gemis heet als de zon
en zout als pijn. O lief,
dat vogels eens als letters waren
en ik de lucht beschrijven kon:
de hemel zwart van vleugelslagen
waarmee jouw naam begon…
In duisternis
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.318 Weet je nog van de parkeerplaatsen
waar ons bloed opspeelde omdat we
elkaar wilden. Soms spanden koplamplichten
tegen ons samen soms viel er iets uit:
speciaal voor ons zei je, een knopje om
in naam van onze liefde.
samenvallen in een soort somber
onecht neuken, en zelfs dat is
hard gezegd voor wat wij deden
wij hadden voor elkaar
wel…
Liefde opnieuw
netgedicht
3.3 met 7 stemmen 1.315 Nu pas denk ik aan je,
nu een nacht duistere schachten
over mijn hoofd heeft geworpen:
vluchtig verlangen, boom zonder wortels,
onvruchtbare aarde.
Nu pas word je zichtbaar.
Je bent meer dan
variaties op thema:
vrouw, vriendin, geliefde
en er rimpelen minderen
weg uit het leven,
terwijl in mijn ogen
en rondom de jouwe
je jeugd allengs…
Strandliefde
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.305 Wanneer de zon die altijd samenvoegt
op onze huid kristallen laat ontstaan,
dat wij dan niet dat zout
laten verbranden maar het
door de handen laten gaan
Het raakt aan diamant
aan liefde ook
die zuiver is
en loutert.…
Geen schepping
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 1.304 Ze kunnen worden afgeschreven
als feitelijk irrelevant,
maar alles groeit uit hun verleden
en alle jaren komen uit hun hand:
Vaders en moeders blijven heel een leven
als goden over iemands chaos zweven
zonder te komen tot het scheiden van
water en land.…
geheimtaal
netgedicht
3.5 met 19 stemmen 1.297 We keken naar de film, er vlijde
zich zoveel herkenning tussenbeide
dat ademloosheid zich ontspon
alsof een eerste liefde aanving. Ik begon
je aan te raken, te verleiden
tot zachte weerstand. Van terzijde
keek ik naar je smalle mond
waaruit ik één voor één verstond,
wat wij wel wisten, maar niet zeiden:
stille geheimtaal, diepste grond.…
blijvend blauw letsel
hartenkreet
1.4 met 11 stemmen 1.287 Blijvend blauw letsel,
als een lekkende
plastic fles bronwater
(een merk)
Het internetlicht van de
draadloze lozing is
een blauwletsel in de nacht
dat ik dit schrijf
(een baken, een merk)
Blijvend blauw letsel:
de aluminium blik die jij zond.
(jouw waarmerk)
En niemand die zegt:
Blijvend blauw letsel
is jouw toegetakelde liefde…
ik zou je willen vergeten verlaten
hartenkreet
2.1 met 7 stemmen 1.258 Ik zou je willen vergeten verlaten
omwille van een boom,
omwille van een vis die niets
van doen heeft met een boom.
Ik zou je willen vergeten, verlaten
maar zie:
De treurwilg hangt zijn draden in het water
en vissen springen
soms…
Als in het regenboogvlies
hartenkreet
4.1 met 15 stemmen 1.252 Als in het regenboogvlies
geen kleuren verbleken,
blijven wij de appels
van elkaars ogen.
Als geur blijft hangen,
worden jij en ik
een vleug rondom elkaar.
Als wat herinnerd wordt,
overblijft, zullen wij
elkaars foto zijn.
Maar zelfs wanneer het niet zo is
en alles straks vergeefs blijkt en vergeten
dan nog:
samen nergens overal…
om op reis mee te nemen
netgedicht
3.4 met 8 stemmen 1.238 …en vergeet niet te ademen daarginds
voor twee: de weldadige koelte die over
kan waaien als wij dat willen.
…en bezwanger voor mij wolken met
de mooiste muziek, hoorbaar water
van levensbelang.
…en hang mijn fluwelen schaduw
rondom je gestalte wanneer je straks gaat.
Cape en capuchon je met mijzelf,
want in die plooien ligt iets van…
Fantasia e sonata
netgedicht
3.9 met 9 stemmen 1.234 Tussen harde omslagen
liggen Mozarts sonaten.
Ik sla ze op en kijk
in een heelal met zwarte gaten.
Nu zou ik willen spelen,
branden, verdampen tot muziek.
Hoe ook mijn energie
de toetsen ranselt:
Mozart,
je naam is nacht,
geen licht komt gloren.
Mozart,
je maan is zwart
en stil.
Niets hoegenaamd
komt mij ter…
Hier ben je dan
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.229 Hier ben je dan.
Ik zou je tegen elke
ondoorgrondelijke drank
in willen laten schuilen
met waterschade
omdat je mooi bent
en ik in je ogen
of het donker niet anders kan
dan weerloos fonkelen
met dronken druppels
in mijn ogen.…
Het ruime sop
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.209 Zandbank wordt zee,
en schepen varen uit
het oog, het hart, van wie
hen uitzwaait aan de rede,
tot zij ook aan elkaar
verloren raken
Waar is zij, kapitein,
is dit wel onze zee? Is dit
opspattend schuim
ons samen?
Ik wil langszij
en enteren
maar weet alleen
zeewaardige gebeden:
blijf bij mij heer,
de avond valt
Ik…
Onder spel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 1.187 Wanneer ik thuiskom
danst daar die kleine
ook als ik wegga
staat ze te zwaaien op
de stoel voor het raam
Het is allemaal spel
en elke vraag die zij stelt
roept spelregels te voorschijn
uit mijn eigen onwillige mond.
Maar of ik nu kom ga of blijf
altijd bewijst de klok aan de muur
het ongelijk van de tijd zeker
als zij bij de tijd is…
Jouw ogen
netgedicht
2.9 met 9 stemmen 1.161 Gedichten schrijven vaak zichzelf,
alleen jouw ogen niet, die moet ik maken
van zeewater en zilte schelpen.
Je ogen blijken mooier dan het raken
van woorden die moeten benoemen.
Geen vers tipt aan jouw kijken.
Ik schrijf over dat eindeloze blauw,
over het oplichten van de einder als het
weerlicht zoals toen die middag jouw
iris…
ont en de liefde
hartenkreet
2.3 met 6 stemmen 1.151 Ontkennen wat je weet,
is leugens koesteren.
Ontnoemen is wat
moeilijker omdat wat
werd benoemd, vastligt.
Ontspreken gaat niet meer,
want wat je spreekt ontstaat
en kan nooit meer tenietgedaan.
Ontvoelen is een gore lijdensweg
als het gevoel de ader is van
ieders bestaan.
En zo is mijn ontminnen
volstrekt onmogelijk ook
al zou…
lege dagen 2
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.130 Als deze dagen van gemis
zo zonder einde kunnen zijn,
hoe lang is dan een uur?
Een anticlimax wordt bijna
een climax op den duur:
een druppel helderrode wijn
die beter smaakt dan ooit een
heel stel flessen, anders gezegd:
ik voel dat ik jou missen mis,
een dorst die nimmer valt te lessen.…
Reincarnatie 2
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.118 Niet de probeerballon
maar warmtebron en echt:
daar stijg je op
ik zie je
Niet het doorbladerd boek
maar het echt manuscript
je ligt voor me
ik lees je.
Niet de vrouw met Franse naam
maar Hollands en kortaf
ik spreek je, lief
ik spreek je
Ik houd van je zoals je was
en word: warm, ongekend
van ieder graf tot elke wieg…
16 en 19
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 1.099 We waren 16 en 19 in
de Gabriël Metsustraat,
Schilderswijk, Den Haag,
heilig oord.
Ouders staken
achterdochtig
uit voelsprieten
van zuivere liefde,
maar in die jaren
voelden wij alleen,
en vrijden rijkelijk.
We rookten, wierookten
in dat dubbel bovenhuis,
draaiden oudjes een loer,
want wij waren ware
liefde, konden zingen:
We…
als jij er niet bent
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 1.092 Als jij er niet bent valt
alle beweging weg uit de dagen.
Het spoorschrijven in natte autowegen,
waar bomen deinen en het wachten
langs de kant een oversteken weifelt.
Het sukkelen in een fietsdrafje
over zandpaden, die vertraging
waarmaken.
Het voetstoots een boswandeling beginnen,
waar kraaien uit de bladeren opscharrelen
en triest…
Soldaat
netgedicht
3.4 met 7 stemmen 1.092 Een zerk is een lief
mensenschrijn.
De tijd graveert daarin
soldaten, bot voor bot,
alsof ze er nog zijn.
Men pleistert in het steen
verleden plat:
gewit gemis,
known unto God.…
parfum
hartenkreet
2.1 met 7 stemmen 1.077 je hangt nog in mijn trui
met parfum van vandaag
vluchtig word je
even streel je
klinkt van geur
de echo reukloos na:
houd mij nu vast
vasthouden
even maar…
Taal van liefde
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.072 Alle clichés aan jou gericht:
Julia, Roxanne, Regenbogen,
ja, alles wat ik ooit gedicht
heb over jou, ooit overwogen,
is te goedkoop en te oneigen,
ik gooi het weg, wanneer ik in een
hartslag voel hoe puur en zacht
jouw ziel zich buigt over de mijne.…
een soort sonnet
netgedicht
3.8 met 8 stemmen 1.043 En als het dan stil wordt, ’s avonds
wachten wij beiden op de maan
en weten dat geluid vaak ver is.
En als het zo stil wordt, ’s avonds
dat de bomen niet meer ruisen
dan weten we God fluistert
zachter dan anders
En als tenslotte niets meer ritselt
geen krekels meer, geen kikkers meer
het drijvend blad van de waterlelie zwijgt
dan weten…
KEW
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 1.038 Het meisje opgezweept,
muzikaal paard van een
gedegen stal: ja mijn moeder
en mijn vader ook jazeker als
het raam open stond en
de geuren van de klanken
als grashalmen binnen kwamen
zweven zo einde zomer…
Het meisje moet van alles,
om iedereen om kijkers en vooral
om ouders die zo rusten op haar schouders.
Het meisje moet en weet dat…
Echten buiten seizoen
netgedicht
2.2 met 9 stemmen 1.034 De pottenbakker zoekt de leemsoort uit
voor als in de gestoofde zomerdagen
de Randstad hier haar rondje Echten doet.
Nog is de oven dood, nog lopen
kippen op de lege schappen
en is daar buiten het dorp
een opsomming van niets:
schoorvoetend zonlicht, vechten
tegen de gure molenwind,
nauwelijks gras,
niets eens een brink,
die dorpen immers…
wat ongeschreven blijft
netgedicht
2.6 met 11 stemmen 1.032 Het mooiste gedicht
is wat ongeschreven blijft,
voor eeuwig leeg en wit
ligt in een smetteloos heelal,
zo zuiver als windstilte
in het riet,
zo ijl en hoorbaar
als een opmaat rust
aan de muziek vooraf…
en niets daarna
volgt nog.…
ik weet van jou
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 1.012 Ik weet:
noch van jouw leven
noch ook later van je dood
blijft er een stoffig huis
achter in de herinnering
die dan door de hemel waait.
Nee,
hoe ook de seizoenen over elkaar
uitgebuiteld zullen zijn,
en de jaren voor altijd zwijgen,
alles zal buiten zijn
van zon en liefdestuin
een nooit verdwijnen
van vlinders in struiken.…
no replay, no replay
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 1.004 hier en daar een uitgevallen
telefoon de lijn is dood
leve de lijn de dood
hier en ginds met stomheid
geslagen tongen sprakeloos,
als bij een mooie kus
wij kiezen stilte tot elkaar,
zodat er mild verdriet kan komen
en verval van spel:
pionnen in de doos.…