Soms lijkt alles moeilijk
zwarter dan de nacht
je voelt je leeg van binnen
meer tranen dan een lach
Verstikt door boosheid
en verdriet
verloren
je ziet het even allemaal niet
Een deel van een groot geheel
maar o zo klein en nietig
het liefst zou je er even niet zijn
je voelt je te verdrietig
Maar binnenkort wordt het weer licht
zullen…
Een grijze mist betrekt mijn hoofd
wanhopig op zoek naar het bekende
ik tast… maar struikel menig keer
verward…. alsof ik ben beroofd
Waar is het pad waar ik op bouwde
mijn levensweg lijkt zo vervaagd
pak alsjeblieft mijn hand en leid me
terug naar het veilige vertrouwde
Heel soms trekt de mist wat op
en zie ik de zon weer schijnen
maar…
Als op stille vleugels, heel rustig
beweeg ik voort
als een veertje zo licht
speels, zacht zoet zwevend
Zonnestralen, teder als dons
blazen voorzichtig met warme adem
de scherpe kantjes van het leven
genieten, met volle teugen, al is het maar even
Donkere wolken verdwijnen
diepe verlangens van
warmte, genegenheid..
tijden van vreugde…
Even mijn armen om je heen
even samen en niet alleen
even mijn warmte aan je geven
in dit rommelige leven
heel even samen knus
en op je wang heel zacht een kus…
Soms in het leven
gaat het even niet
dan zit alles tegen
onzeker, stil verdriet
verzonken in gedachten
een vlak en leeg gevoel
onrust diep van binnen
even zonder doel
Aan de hemel staat een zonnetje
zij verdrijft de kou
straalt haar warmste stralen
vandaag, speciaal voor jou
ze glimt haar mooiste lach
de hele dag lang
en drukt haar…
Voel intens
beleef en leef
waai de wind
en golf de zee
Pluk de dag
droom in kleur
geloof de hoop
en zoet de geur
Glim de lach
lief de aarde
warm de zon
besef de waarde…
220
Bezig met laden