Alle inzendingen van Von

Mijn brein leest boeken Mijn lichaam eet koeken Twee gescheiden werelden Komen zich niet bij elkaar melden Deze Windows kraakt mijn hersenpan Literatuur is iets wat ik niet aan kan Deze lerares is des duivels over mij Met mijn cijfer zijn wij beiden niet blij Engels is een geweldige taal Maar literatuur is echt een kwaal Deze toets kan…

En weer loopt daar een week voorbij. Van een afstand is het net een schim in de regen. Hoofd gebogen, met gezonde vaart onderweg. Onderweg naar de zojuist vertrokken laatste tram. Gelaten en verslagen wacht hij op de volgende. Een schim in de tram van morgen. Zuigt het positieve uit het nu. Maar weet dat dit nooit voldoende is. Om het missen…

Kijk ze gaan en kijk ze staan. Hand in hand of hand in zak Hand aan arm, soms één, soms twee. Soms fier en sterk, soms nonchalant. Soms dapper als een wachter. Soms treurig, slap, of zelfs verlamd. Soms goed verstopt in zwart of rood. Soms naakt en vrij, de schil ontbloot. Maar staar je niet blind, op bot en vlees en pees. Want noch…

Als de doden harder huilen dan de weduwen, was het hier dan zo goed? of is het daar dan zo naar? Als de doden harder huilen dan de weduwen, fluister het me maar.…

Wil je ziel het opgeven in de overmaat van je lijden zorg dan dat je mond niet klaagt en zorg dat je niet haatdragend bent Lees de diepe tekenen van het leed op zoveel gezichten jouw leed zal op velerlei leed gelijken en het is niet het enige leed op de wereld Nee, de tranen van de mensen stromen overal, waar de zon maar schijnt en slechts…

Ik lig hier te woelen Alleen weer in mijn bed Stoot je af want ik wil niet voelen De ziekte waartegen ik me verzet Ik ben ziek dat weet ik Maar wil niet dat jij het ook ziet Wil niet dat jij schrikt Ziek zijn bij jou, nee dat wil ik niet Dus heb ik besloten Je te laten gaan Zal ik jou afstoten Zodat jij mij niet achteruit ziet gaan…

Mijn liefde zul je niet meer krijgen Je bent niet langer meer van mij Je hulde je in stilzwijgen En maakte je zo los van mij Ik heb gesmeekt en haast gebeden Het mocht niet baten meer helaas Nu ben ik moegestreden Je starheid werd me toch de baas…

Heel kort en heftig Maar oh wat was het fijn Een bijzonder mens, dat ben je ’t Was goed even bij je te zijn. Ik zal nooit vergeten Hoe het ook kan zijn Je leerde me liefhebben Jezus, wat was dat fijn Ik kan nu weer verder Geloof weer in geluk Want geloof me mijn liefste Mijn vertrouwen dat was stuk Helaas kon ik je niet geven Waar…

Hart of verstand Verstandelijk weet ik het wel Geen weg terug meer Maar mijn hart vraagt nog steeds Waarom ik niet terug keer Opnieuw begonnen ben ik al Probeer liefde te forceren Bang dat ik opnieuw val Het opnieuw weer wil proberen Verstand zegt mij, het was niet goed Ja, ’t verstand dat weet het wel En als mijn hart zegt het was…

Mijn god wat is het zwaar Om jou te vergeten Vertelde iemand mij maar Wat ik zo graag zou weten Wanneer deze pijn En het ondraaglijke verdriet Verleden tijd zal zijn Helaas ik weet het niet Steeds vaker denk ik terug Terwijl het toch moest slijten Wilde ik misschien te vlug De doek de ring in smijten?…

Ik mis je handen Ik mis je lach Ik mis je ogen Waarin ik altijd sterren zag Ik mis je stem Ik mis je woorden Ik mis je lichaam Van toen wij nog echt bij elkaar hoorden Ik mis niet de stilte Ik mis niet de pijn Ik mis niet de kiltes Van ons laatste samenzijn Ik mis niet de ruzie Niet het bedrog Maar ondanks dat schat Mis ik je toch…

Waarom blijft een mens toch steeds maar hopen Op het ultieme geluk Dacht het eindelijk te hebben gevonden Maar voor ik ’t wist was ’t al weer stuk Het was dit keer geen vechten Alles klopte, voelde goed Toch kwam er snel een eind aan Eenzaamheid bracht tegenspoed Te groot de afstand tussen ons Te weinig tijd toch met elkaar Maar toch bedankt…

Heel even zou ik willen Dat ik een vlindertje zou zijn Dat stiekem keek bij jou naar binnen Zittend op je raamkozijn Huil jij nog tranen Of ben je blij Huil jij nog tranen Of ben je nu gelukkig zonder mij. Ik kon niet anders Ik moest gaan voor mijn geluk Ik kon niet anders Maar maakte daarmee zoveel stuk. Ik heb zo veel van je gehouden…

Eindelijk na jaren van verdriet en pijn Niet kunnen weggaan bij die ene En nooit eens echt gelukkig zijn Maar duizend tranen wenen Kwam jij mijn lieve schat En leerde mij wat liefde is Slechts heel kort kwam je op mijn pad Nu ben je weg, het voelt als groot gemis Ik was bang, durfde me niet te geven Kon niet geloven dat iemand zoals jij…

Verwonderd verfilm ik mijn vliezen, vlees ik mijn brood. Pezig hierna krimp ik in strekkende armen.…

Rode aderen staan op handen, strelen kou. Dat lijf, ik wil niet anders dan dat zijn, het omsluiten, eindeloos tot hier.…

Waterig trekt stilte langs tintelend slapen. IJl flankeren van rechts noch links. Haastig zwermt zich wat waar is en daar en hier steeds. Hijgt vooruit en duwt vlijend in argeloos passen.…

Waar achteloos het staan begint, rustend aan de achterzijde. De zelfkant lonkt mijn liefde vindt, een wederzijds beminnen vlijde. Stilzwijgend diep het fluisteren, op buikhoogte keerkant binnen. Borrelt zeer waar schijnbaar luisteren, mijn liefst verstaan beginnen. Vervliegt in adem ruimteloos. Zwermt armen ver vooruit. Hijgt nauwelijks…

Poeder en lichtluchtige stappen wit Doorlopend handjes vast en koude wangen Afdrukken waaien weg en gemoederen verhit Decemberlucht zaait vlokken tintelend verlangen In de verte gloort warmweeïg eikenhout Tussen ons dooit geilvuur op Handen onrustig omvatten hartgeklop Aan de top verliest romantiek van stout Omgeven door dennengroen…

Een verdrietige Drentse knuffelbeer Kwam op een donderdag vol regen Een aardige en warme dame tegen En toen ging het met hem weer Er kwam niet geheel onverwacht Een dronken zwalkende nacht Van alle hemelse dromen Is er alvast eentje uitgekomen…

Een morbide fantasie in een kasteeltoren Sereen huilende ogen als spiegels gebroken Een dans met messen om ons gevoel te bekoren Bloedend, we hebben ons op onszelf gewroken De satijnen lakens met bloed doordrenkt Wonden branden, vlees dat schroeit Onze jeugdige schoonheid bruut gekrenkt Onze bizarre geesten door dat schouwspel geboeid Een…