Blokhut

Poeder en lichtluchtige stappen wit
Doorlopend handjes vast en koude wangen
Afdrukken waaien weg en gemoederen verhit
Decemberlucht zaait vlokken tintelend verlangen

In de verte gloort warmweeïg eikenhout
Tussen ons dooit geilvuur op
Handen onrustig omvatten hartgeklop
Aan de top verliest romantiek van stout

Omgeven door dennengroen neusverkwikkend
Ruw rukken kledingstukken zich een weg omlaag
Schrale lippen zijn halfweegs lustig likkend

Vlees om vlees als diepzwart glanzend ijs verweven
Wie nu geen schreeuw van Weltschmerz klaagt
Heeft een wellustig warme winterwandeling omschreven

Schrijver: Caspar von Plauen
Inzender: Alwin Maas, 10 februari 2006

alwin_maashotmail.com

verlangen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 19 stemmen 397