Alle inzendingen van Willem

Paradijsvogels door een sleutelgat in schitterende exotische kleuren, treuren om het even wat, over de harteloosheid van een mensenhart; dat vaak het leven niet op de juiste waarde placht te keuren. Door dat sleutelgat zou men hebben kunnen zien; dat dat paradijs eens vrede had voordien. Tot op die dag dat men vergeten was dat een schoon…

Het kwade met een oog loenst over de akker waar de galgen staan; waar de wind stormend raast en het leven geen reden meer heeft voor een vruchtbaar bestaan. De dood zich kan gronden uit tandeloze monden. Kraaien de boodschappers zijn van de zwarte pest. Die Magere Heyn stuurt op zijn laatste ronde en de mens doet terugkeren tot aardse…

Surrealistische dromen hebben de nacht in hun macht. Zij lijken een uitleg te geven waarmee de realiteit niet lijkt te kunnen leven. Zij geven aan de psyche een magische kracht. Soms verklaren zij een noodzakelijkheid van het leven dat aan zijn eigen angsten lijdt; zich te ontdoen van een eigen strijd met de tijd. Een tijd waarin…

ze woonde daar alleen in een kast van een kasteel ik kon haar niet bereiken ze sloot zich alle dagen op ze had krullen in haar geest en niemand om haar heen niemand had de toegang tot het slot van haar vervallen deur verfrommeld blik, kapotte krik gescheurde houten planken ik zag haar nooit, mijn hart doorboord door pen en schroef…

Toe, laat je niet vangen vlindertje op de vrije vlucht. Verberg je niet voor de onzekerheden; of de kwaadaardigheid die soms op het leven rust. Laat je behagen om je kleuren. Blijf om de tegenslagen niet treuren. Kleurrijk is iedere zomermorgen in vrijheid die langzaam opkomt onder een gouden zon. Ook jouw leven zit soms tegen. Iedere windzucht…

Naturel en ongekunsteld speelt het leven veelal het bühne spel. Zonder opsmuk doorgaan in het leven valt niet mee, maar normaal blijft men wel. Men tracht mee te doen, maar om mee te doen kan men ook veel van de eigenheid verstoren. Een streven naar toen gaat mee met het weer, maar gaat met iedere windzucht ook weer spoedig verstoren…

Zoveel ogen al jaren uit het hart van hen die uit je leven zijn verdwenen. Schaduwen werden zij in een steeg die je nimmer meer bezocht. Waar geen toekomst was naast een verleden. Mensen, gezichten, ze prikkelen een gevoel waar je niet meer bij lijkt te kunnen komen. Je wilt iets met hen delen van toen, maar hoe onbereikbaar zijn…

Een pettendrager is een aandachtvrager voor een heel gevoelsleven onder de last van een pet dragend beleven. Over wat valt verbergen soms te tergen, maar soms ook vreugde om de arbeid doet geven. Die vreugde om de arbeid wordt beleefd en wordt benijd. Schenkt erkenning aan een drager waar men niemand snel over hoort klagen. Hij…

Trots ben ik op de pauw. En de pauw is trots op mij. Men kent het beest aan zijn mooie veren. In alle variaties blauw heeft deze veel in huis; naast het ook zo gevarieerde groen met zwarte stippen, waarin hij zo feestelijk welbewust gaarne over de dierenweide al zijn charme wenst te manifesteren. Met zijn wijd uitstaande vederbos.…

Een blauwe vogel vliegt niet meer. Het ontbeert daarvoor de kracht telkens weer. Van tijd tot tijd heft het op zijn vleugels om op te stijgen naar de blauwe lucht. De aanzet daartoe verlaat soms de beugels, maar verliest al spoedig zijn verlangen voor een vlucht. Een kwijnend verlangen plaagt het telkens weer, als het kijkt naar de lucht…

Studentensteden bruisen veelal van het leven. Studenten zoeken een onderdak dat voor hen doorgaans niet direct bestaat. Op kamers gaan is voor hen een opstapje naar het volwassen leven. Is het zich overgeven aan een universele kennisbron; terwijl er ook nog zoiets als een sociaal leven met alcohol bestaat. Studentenwijsheid vormt zich bij…

De muzikant bespeelt mijn diepste gevoelens. De trompettist tilt mij op uit de mist. Op de tonen van een blues song raakt die mijn snaren; worden mijn laatste zorgen uitgewist. Is de trompettist een bedrieger? Een illusionist die mij straks terugplaatst op dat schip in de mist. Een eenling zonder fanfare; die zich in zijn doelstelling…

mooi moment ’t is rustig , stil en zacht vanmorgen in de polder mijn bebloede vingertoppen gaan van braam tot braam laag overvliegend brengen ganzen m’n gedachten op een onverwacht spoor lijnen spelen met de tuin groene strepen, grijze vlakken vorm en kleur door groei elke dag een ander schilderij de natuur hanteert de kwast mijn…

Waar dromen niet kunnen wonen. Is alleen maar plaats voor de werkelijkheid. Daar is het zaak de tijd goed te benutten. Is het zaak dat je aan jouw tijd volledig bent toegewijd. Tijd is geld is het credo van een harde realiteit. Ik wil mij in mijn tijd nuttig maken. Mij niet in mijzelf verliezen; zodat ik mij aan de taken van het leven…

Zo vervliegt een leven als een pluizenbol in de wind. Als een windekind heel jong nog die door een onstuimigheid wordt verblind. Die zijn levens- dagen nog niet moe is; en aan het verpluizen nog niet toe is. Fris zijn positie afperkt tussen alle paardenbloemen en de andere wildgroei in het veld. Meebuigt met alle winden die het onkruid…

Mens erger je niet. Durf te leven. Met twee dobbelstenen duurt het soms heel even. Met twee dobbelstenen gooi je altijd meer dan één. Maar bij iedere worp sleep je je steeds verder door de ronde heen. Ook al zijn de spelers zelf vaak de pionnen. Wordt door hen vaak meer verloren dan gewonnen. Niets behoeft voor een speler voor immer…

Mijn perspectief loopt tussen twee lijnen naar de horizon. Uitmondend in een stip. Zo klein geworden daar waar het eerst groot begon. Weliswaar is er perspectief. Twee vleugels tussen twee lijnen. Soms vliegt het weg heel naïef, dan van het grootte naar het kleine. Mijn perspectief houdt van het leven. En zolang het vleugels heeft zal…

Een recentelijk verleden verdeelde de aardse weelde al wat zij opbracht langs duidelijke lijnen op de wereld- kaart; werd de taart van de welvaart in drieën gesneden; Tussen Noord en Zuid bestond een onevenwichtige grens met een hypotheek bezwaard; werd wat in het Noorden niet kritisch kon worden vermeden in het Zuiden met veel rampspoed uit…

Het gaat toch om het plezier. Een behulpzaamheid dat zoekt naar zijn eigen zegeningen. De afwegingen van het door een samenspel gevoeld vertier; maakt de vriendschap tussen mens en dier één van de betere maatschappelijke verenigingen. Zo is de beschikbaarheid van het paard al sinds het begin van de mensheid zijn gewicht in gouden hoefijzers…

Een openbaar kunstbezit kent bij voorkeur een erkenning in erbarmen. Verlangt naar die vriendelijke ochtendgroet om zich met iets positiefs uit de algemene oordeelsvorming te omarmen. Die oordeelsvorming kan soms onverbiddelijk zijn. Trapt vaak op het hart van die mensen die tot openbaarheid genoodzaakt; niet langer kunnen beheren wat…

Een hele hand met zwart gelakte nagels opent soms de weg naar nieuw geluk. Zij zijn dan postuum een mede gevoeld streven een ernstig ziek leven nieuwe hoop te geven; en te bevrijden van wat kwaadaardig knellend op jonge hersenen drukt. Vijf zwarte laknagels aan zo'n statement-hand scheppen met de wereld een speciale band. Zij spreiden…

Tegen de achtergrond van het alledaagse leven luistert gezet discipline heel nauw. Kleurt en kriebelt soms heel verlegen een ander verlangen dan het doorgaans neutrale grauw. Is de verwachting het gewone eendachtig; niet bij machte te houden van wat zo schoon is en prachtig; dat wat naar buiten lonkt op zoek naar het vrije leven. Dat…

Ergens voor de eeuwigheid wil het leven niet voor de momenten wijken. Bevindt zich een man op een zuil die zich alleen door God in zijn hart laat kijken. Hij is die man van het nu, maar ook van een devoot verleden. Zijn hart vindt pas rust als er voor de eeuwigheid kan worden gebeden. Zijn lot is dat van de wereld op de klassiek gebeeldhouwde…

Wees gerust, je wordt gekust. Schone slaapster dag en nacht. Boezem, bloesem, bloemenrust. In een rooskleur die eeuwig wacht. Verwelk niet voor de morgen, die een nieuwe levenskracht in zich heeft geborgen. Die een paar lippen naderbij brengt tot een opwekking waar ontwaking wenkt. Die zoeken en zoenen. Die rozen ontgroenen. Die leven…

Ooit gedacht een Indische oma te hebben gehad. Aan de overkant van de straat; Fries bij name. Een lieve grijze oude vrouw; altijd wenkend door haar ramen. Wanneer ik bij haar binnen mocht, op de thee bij haar privé, leek het of je in Indonesië was. De geur van scherpe specerijen werkte daaraan mee. Veelal wat goed leek te zijn ging…

klimgeiten gaan straks weer de bergen op. Met racefietsen wordt met macht om de macht tot op grote hoogte voor de overwinning gestreden. Want waar eerzucht de sportmens nimmer stopt. Wordt al klimmend over de bergpassen langs de Alpenweiden gereden. Die klimgeiten uit de mensenwereld richten zich in eerzucht met hun blik omhoog. Zij zijn…

In tegenslagen en momenten van pech valt de gemoedelijkheid weg die wij nog meenden te voelen voor het leven op zijn meest naïeve momenten. Het zijn die momenten die zoeken naar de vrucht, die rente geven op de voorpret na de koude van een winterse lucht; zoals ze in het leven een gouden zege na de regen kunnen geven. Gouden zegen vaak…

Blauwe Harry de man. De man die weet hoe je iets moet maken. Maar komt zelf bij voorkeur liever nergens aan, dat hij niet zonder schade aan kan raken. Blauwe Harry de man. Bekend van de grote lijnen. Heeft op anderen graag kritiek, maar ziet zijn eigen tekortkomingen niet graag voor het voetlicht verschijnen. Blauwe Harry de man…

Niet meer op iemand wachten, niet meer denken: waar zou ze zijn, wie ontmoet ze, wanneer komt ze. Niet meer op iemand wachten, zelfs naar dat wachten terugverlangen. ------------------------------------------------- uit: 'Verzamelde liedjes en gedichten', 2004.…

ze brak die dag van al die dagen dagverblijf ze haalde aandacht weg van al die blank gekleurde witte jassen we spraken over gebouwen en gedichten het dagelijkse uitzicht over Rotterdam over de verborgen bacterie achter de driedraads icd, het dagenlange wachten we keken samen tennis voor ze weer vertrok “bittere pillen slikken moeilijk…