Alle inzendingen van Willem

Atlas torst de hele wereld. Atlas draagt het leed van de hele wereld op zijn nek. Dat lijkt heel gek maar op zijn nek voltrekt zich het aardse leven. Wordt zo'n vier miljard jaar aan hem de verantwoordelijkheid gegeven om de aarde in zijn baan te houden 365 en een kwart dagen rond de zon. Zo'n man is onvervangbaar in zijn ongekende ouderdom…

Durf vooral jezelf te wezen. Prijs jezelf niet uit de markt. Laat vooral je hart toch spreken. Waar dankbaarheid je lot versterkt. Daar waar het lot je jouw woord niet laat breken. Wordt aan jouw hart een dienst bewezen. Blijf je in jouw leven immer oprecht. Ben je als persoon levensecht. Durf daarom te kiezen voor een genieten van elke…

Van materie tot het geestelijk leven opgestegen. Een heilig leven vindt zijn bedoelde weg terug naar het Vaderhuis. Van het kruis het oude leven ontstegen. Het doel heiligt de middelen. Geeft kracht naar kruis. Paden nu nog bewaren het stof dat hij eens van zijn schoenen weg mocht slaan. Aan een duif en een vlam kan men ontwaren dat de…

De verpakking, een lichaam zo veranderlijk van gladde vormen tot de plooien van de geleefde tijd. Een soms appetijtelijk genieten. Of een verafschuwing door de rimpels van de eigen strijd. Een maatpak met genetisch enige verschillen. Gegoten voor een hele levenstijd. Niettemin niet onaantastbaar voor een ieders grillen. Op elke…

Verstand is als een appel. Gaaf en puur van vorm in zijn organisch verband. Een eenheid ons door het leven geschonken die ons wijs kan doen spreken met de mond. Welk een voorsprong is aan de mens gegeven die deze verantwoordelijk maakt voor al het minder begunstigde leven om hem heen. Een onmisbare bouwsteen voor al het leven heeft de…

Er willen zijn om nog te beleven. De dag van morgen na vandaag. Dat wat adem in jou heeft voorrang geven. Ook al brandt de vlam wat te traag. Het is die spirit in ons dagelijks leven uit welke elke mens leven mag. Die ons opwekt om voort te leven. Fundamenteel doet opzien met gezag. Het avondrood dat eens zal gloren. Elke dag brengt…

Durven wij wel altijd eerlijk tegen onszelf te zijn. Heeft de waarheid nog grip op ons in voor ons moeilijke tijden. Wie denken wij wel die wij moeten zijn als onze ziel daar dagelijks onder moet lijden. Onze ziel is de kern waar ons leven om draait. Een identiteit die graag zuiver stemt omdat het daar in essentie om vraagt. Een wereld…

Donkere gedachten zoeken wegen naar het licht. Een ziel voelt zich verlegen is voor even uit zijn gewicht. Een ik bezield met vrolijke gezichten zoekt zijn kracht die op een opbouw vertrouwt. Waar het licht geluk spiegelt op een goede levenstijd. Dat terugkeert wanneer de ziel niet meer door de duisternis wordt benauwd. Zijn het de briesjes…

Er was geen nood, er was geen zonde, Die ik niet aan u zeggen konde. En alle zorg en alle wee Verzonk in uwer liefde zee. Gij had geen woorden en gebaren, Het licht, dat fonkelde in uw haren, De glans die in uw ogen lag, Uw klaarheid wàs: de nieuwe dag, De milde zon, de frisse winden, 't Onwrikbaar aan elkaar verbinden Van morgenkalmte…

Het spooremplacement van de verdwaasde zielen. Van overal en nergens heen. Zoekt de dag zijn bestemming in hun leven. Aan het eind van de dag heeft niemand er één. Allen kiezen dezelfde trein. Van altijd op zoek maar nimmer gelukkig zijn. Hun reis kent vele haltes; Spiegelt hun mogelijkheden in vele gestaltes. Welke halte zal hun…

De illusie van contact langs digitale wegen. Vriendschap verbeeldt zich dat er iets in een netwerk kan worden verweven. Foto's amicaal; on-line voorzien van weinig taal. Icoontjes, lachebekjes illustreren iets met menselijke trekjes. Gedownloade muziekjes of illustratief video-materiaal; zijn soms dat beetje extra uit een persoonlijk…

Een cirkel, een kringetje in het rond. Een redenering in argumenten lijkt even ver en nergens het hart te raken. Argumenten vinden nergens grond. Zij blijken op de aangesprokene geen enkele indruk te maken. Woorden, argumenten vanuit het hart suizen driehonderdvijfenzestig graden in het rond. Nimmer kunnen zij ergens aan een waarheid raken…

Wat een rijkdom om vrij te zijn. Om zelf voor je eigen keuzes te mogen instaan. Om niet de dreiging te voelen van een andermans repressie. Verantwoordelijkheden te kunnen nemen en daarvoor zelf in te mogen staan. Wat een rijkdom in een tijd waarin slavernij niet langer de norm is. Waar ongelijkheid gelijk aan verscheidenheid mag zijn…

Vluchtig vervlechten de handen de garens in zijn per twee gekloste duale verbanden. Met honderd klossen kostbaar garen verfraaid worden patronen uit een handzaam kloswerk gedraaid. De kantwerkster kantklost haar kantwerk gespeld op kussens verwerkt in kragen. Het kostbare kantwerk dat historie torst en ooit alleen door de rijken der…

Indianenverhalen getooid met veren. Fake-news boven de feitelijkheid. Wat waar is valt misschien nog achteraf te leren. Een veertje meer of minder kenmerkt deze tijd. Liegen alsof het gedrukt staat wat maakt het uit. Het eindresultaat gaat voor de veren. Wanneer de neus zich lengt tot besluit, behoef je zonder veren in het leven nog niet…

Geloven in het hogere uit wat de boven menselijkheid voorziet aan kracht. Het denken aan dat er meer is dat dagelijks iets van ons verwacht. Wij kleine mensen geloven soms diep. Of putten uit een bron van ongeloof dat er sluimerend is in het geniep. Wij kleine mensen denken vaak dat het in het leven alleen om mensen gaat. Maar geloof…

Op de juiste toonhoogte zonder toeters en bellen. Het rinkelt een mooi samenspel waarbij niemand je meer iets hoeft te vertellen. Een nauw luisterend oor heeft er nog alle aandacht voor. Die zuivere tonen gloriëren. Trekken je hele lichaam door. Op de juiste toonhoogte. Niet hoger of lager. Schraagt een mens in zijn evenwicht. Klinkt als…

Een verdediging met woorden communiceert als een advocaat. Wil je bijstaan bij jouw problemen als het in het leven even niet gaat. Een spel dat in letters en klanken betekenis prononceert. Waarin men op iedere slak zout kan leggen zodat de waarheid wordt geëerd. Het is het woord dat over daadkracht spreekt. Weliswaar niet altijd waar.…

verwaaid als as besef ik pas de vierde mei door beelden en door woorden het klinkt verward oneerlijk hard hun dood voor mij betekent vrij…

Bevrijd van het onvermijdelijke geweld dat met de vrede strijdt. Bevrijd van een bittere oorlog die met een wil tot leven strijdt. Bevrijd van een nachtmerrie als een reis door de nacht. Op een traject met miljoenen doden die een wantrouwen in de goede mensheid als een spookbeeld naar de wereld bracht. Bevrijd zijn al die zielen in het…

ik leef bij de rivier ik slenter daags de glooiing langs onder dak van zon en wolk bruggen zijn m’n vrienden ik slaap met hun gespannen bogen hun kruizen van geklonken staal ik duld het dreunen van hun dek voel des nachts hun draden trillen mijn beste vriend is een betonnen viaduct dat voortdurend onder spanning staat het wiegen van…

Vrede, maar weinig geleerd. Het zijn de doden die tweeënzeventig jaar na het einde van de tweede wereldoorlog zwijgend tot ons geweten spreken over de wereld die heden nog op zoveel plaatsen in een oorlogssituatie verkeert. Vrede, maar het dient ons hart te raken, dat tweeënzeventig jaar na het einde van de tweede wereldoorlog een nieuwe…

Een bos met sleutels. Een ring waaraan in iedere pasvorm wordt bewaard; gekarteld gevormd; kort of lang bemeten een mogelijkheid die deuren opent naar een toekomst die niet met rancune de ruimte in staart. Gestaalde toegang soms breekbaar, maar altijd eenheid zoekend met een slot. Is er altijd een vreugde te beleven dat er een deur…

De angst trekt niet de morgen. Elk hart trekt graag de hele dag. Waar een hart klopt na de morgen vertoont zich gaandeweg een lach. Die lach houdt zich niet verborgen. Opwaartse vrolijkheid toont zich in een olijk gezicht. Als de neus krult verdwijnen ook de zorgen. Staat daar een bereidwillig mens die zich aan zijn medemens verplicht.…

Een fris geluid kent goede oren. Een fris geluid ondersteunt het lentebelang. Een fris geluid laat zich graag horen. Want na de vogeltrek klinkt weldra ook weer de vogelzang. De zangvogels die het lentebelang graag dienen. Zij nestelen zich ieder op hun eigen stek. Waar zij hun eitje neerleggen zullen zij onze lof verdienen. En ons luidkeels…

Een schaduwspel met wajangpoppen achter een wit laken voltrekt zich een projectie van de werkelijkheid tot een schimmenspel. Tempo doeloe lijkt daar te heersen. Een burn out heeft daar geen kans. Staat daar voor eeuwig buitenspel. Gamelan muziek kalmeert de aandrang van een op haast gerichte westerse toerist. Hij leert dat er naast…

Lof voor de zotheid die wat kleur geeft aan het leven. Lof voor de zotheid van dat verzetje voor even. Dat lachen om die dwaasheid die een dagelijkse starheid doorbreekt. Iets toestaat van een ongedwongen houding te vertonen anders dan de grijsheid die normen en waarden preekt. Dat aan jezelf toestaat dat je ook eens menselijk…

Je zou het wel kunnen denken. Maar wat moet ik erop zeggen. Het verschil tussen waarop een ander kijkt kan ik niet altijd als de waarheid toezeggen. Een tweegesprek op het kruispunt om overeenkomsten in elkaar te ontdekken. Een vissen in troebel water soms. Heel moeilijk soms om de fundamentele waarheid uit de ander te trekken. De vrije…

Ik wil vooral niet te gewichtig doen. Ik ga voor het juiste gewicht. Niet te zwaar of dikdoenerig. Maar natuurlijk ook niet te licht. Het leven vraagt om keuzes om voor jezelf in te kunnen staan. Dat vraagt om iemand van formaat die in zijn eigen schoenen kan staan. Je kwaad maken helpt vaak geen zier. Dat is een neurose die gaat over…

Je kunt niet altijd vertrouwen op wie je vrienden zijn. Je kunt niet altijd bouwen op de verwachting ook morgen met hun gelukkig te zijn. Je deelt met hen de momenten van plezier; als aan de oppervlakte het levenswater slechts kabbelt en weinig rimpels vertoont. Maar echte vriendschap is niet altijd vanzelfsprekend. Vooral niet als die…