Alle inzendingen van Willem

Zonder liefde wil ik niet leven. Als het leven de rozen niet plukken kan die opvallen in het onbeperkte veld. Wanneer ik als mens geen mens meer kan wezen, omdat het leven voor mij dit soort rozen nog niet heeft besteld. Zonder liefde pluk ik slechts een dag waarop ik slechts het gemis in frustratie kan plukken. Gok ik met iets van een…

Die paarse schim daar in de straat. Die als deze dichterbij komt in een zachte lila tint overgaat. Wanneer iets van vreugde over een vage herkenning je lijkt te overkomen. Een droom over een persoonlijke geschiedenis nog niet verteerd; die nog niet volledig in het huidige leven is geïntegreerd. Waaraan nog niet alle idealen van vroeger lijken…

Er zijn veel gebruiken en tradities die nog als een sentiment ieder jaar aan ons voorbijkomen. Die nog steeds de kracht in zich hebben op een wijze zoals wij over deze goede gewoonten in onze jeugd konden dromen. Zo dromen wij misschien nog ieder jaar, dat dat gevoel in verlangen op 5 december zo kinderlijk onschuldig en zonder gevaar…

De zondag is een rustpunt in een mensenleven. Als een oase midden in de hectiek lijkt het de ideale dag om aan jezelf iets terug te geven. Van een geestelijk leven dat zich niet wenst in te laten met de doordeweekse dictaten. Die dictaten van het immer moeten en het nimmer tijd hebben om over die leukere dingen van het leven te praten.…

de poort ik slenter langs het stenen perspectief met rood gelakte luiken, rode deuren mijn oog getrokken naar het felle licht in de door mensenhand gebogen opening oude masten kijken vlaggend over de kade met zijn bemoste voeg volop genietend van het fraaie zicht op de strak ommuurde haven het is hier zalig toeven tussen de statige…

Mijn kindsheid, jeugd en bloei, was éne reeks van plagen; mijn verdre levenstijd, één ijdle handvol wind; mijn ouderdom bezweek, bij hoop van beter dagen, in pijniging van ’t hart die geest en merg verslindt. Wat nu? De dood verbeid na levenslang verlangen! Schenk’ hij me een stille koets bij ’t ingaan van de nacht! Bevrijder, kom! Ruk los de…

Angstige momenten met iets van pleinvrees overheersen de gevaren van de straat. Een gevoel van angst kan je beklemmen als je in afwachting van die belang- rijke operatie twijfelt over of het er straks met jou wellicht iets beter voorstaat. De claustrofobische momenten wanneer de angst paniek zaait in een hart. Om het niet weten of straks…

Onthaasting omdat er haast geen rem meer is op het tijdsverloop van een mensenleven in zijn voortgaan door de tijd. Geen mogelijkheid blijft nog over een verzachtend beeld te vormen waarop de nare indrukken met een gepaste rust kunnen worden bevrijd. Onthaasting omdat er nog zoveel niet gezien is waarop een hypotheek van de vrede rust. Die…

de dominee de dominee wat moet ik ermee ’t is maar een mens van vlees en bloed moet hij nu zeggen hoe ik leven moet je gelooft toch niet dat ik geloof in hemel en in hel wel in de doet hij mag preken wat hij wil ik zal vragen door welke bril zij eeuwenlang bijbelse wijsheid kleurden en zagen wie schiep god ? wie de…

Wie lacht er niet vaak weg van wat het innerlijk denken verdriet. Een innerlijk denken dat nimmer de kans krijgt dat een ander het aan de buitenkant ziet. Een buitenkant die graag het anders getinte innerlijke leven met een schijn afplakt, dat het in werkelijkheid minder gelukkig is dan waarin het zichtbaar lijkt ingepakt. Wie lacht er…

Het zwijgend glimlachen in een vleugje mysterie; omdat woorden niet altijd blijk geven van een begrip voor de spiegelende ziel. Die blik die iets uitstraalt van een voorbij leven; waarmee van vroeger tot op heden nimmer te spotten viel. Het zwijgend glimlachen dat nu de woorden mimisch verhuld. Die met die serene glimlach van de vrede…

Er is zoveel te koop in deze wereld. Een materiële begerigheid houdt de moderne mens vandaag de dag stevig in zijn greep. Begerige ogen richten zich op een kopen; op wat niet gratis is zijn er geen krediet-limieten voor bij de rode streep. Met meer dan wat men materieel nodig heeft, van het modernste dat een ander al reeds bezit; wil men…

Met jouw mysterieuze glimlach verover jij al vele eeuwen menig mannenhart. Blik jij op een nieuwe wereld. Vanuit de donkere middeleeuwen geef jij aan de renaissance jouw eigen sensuele start. Met jouw mysterieuze glimlach claim jij iets van een eigen vrouwelijke identiteit. Geef je uiting aan iets goddelijks, maar verover je voor het eerst…

Er zijn zoveel jagers in een stormachtige wind. Er zijn zoveel zoekers op hun weg door de duisternis verblind. Kinderen van de hoop die het licht nog niet eerder wisten te zien. Die al op zo veel deuren hadden geklopt voor een nu niet, of een mogelijk dan eens misschien. Eeuwige optimisten in hun strijd tegen een negativistische tegenstroom…

De kracht om midden in het leven te staan. De kracht om je volledig persoonlijk te kunnen ontplooien. De kracht om als mens volledig jouw vleugels uit te slaan is een cadeau van geluk dat je alleen maar kan overkomen. Een groot geluk zonder vanzelfsprekendheid, dat glimlacht van geluk over een goed gebruikte tijd. Waarin de mens leeft…

Stil zingt mijn melodie zachtjes in de regen. Stil zingt mijn melodie op een herfstachtige morgen bij verlet. Op een morgen waarop zoveel werd verloren; en veel wat goud leek in zilver werd omgezet. Een mensenhart kan zwaarder wegen bij een ontmoedigd doorweekt zijn in de regentijd. Het gevoel tot een somber overwegen heeft geen zicht meer…

Wakker worden zoals iedere morgen lijkt een vanzelfsprekendheid in het onderbewustzijn verborgen. Een vanzelfsprekendheid zoals die door bijna een ieder wordt gevoeld, maar die tegelijkertijd een onzekere verrassing blijkt, die de mensheid al sedert oude tijden met vele vragen heeft vermoeid. Wakker worden zoals iedere morgen in een strijd…

Barmhartige zielen kenners van wat ons leven schaadt. Met rustgevende ogen stralen zij wat vertrouwen uit naar diegenen met wie het minder gaat. Barmhartige zielen kennen het lot van diegenen die het minder hebben dan de delers van het maatschappelijk algemeen. Zij dragen de bouwstenen aan voor een beter leven dat een kans biedt door de…

Naasten tot steun in een andermans leven. Zij die hun oor lenen of een schouder met anderen willen delen. Zij die begripvol meedenken als het leed de anderen te groot is; iets opbeurends bedenken als het leven van de ander in nood is. Naasten die naast de anderen willen gaan staan. Zij die iets willen geven als de anderen niet meer iets…

De verwondering van de dag waarop iets van onverwacht geluk om de hoek kwam kijken. Waarop een verandering met nieuwe ogen zag; en die zich als een verrassing aan jou liet blijken. Onvergetelijk blijkt zo'n dag nimmer meer uit jouw geheugen verdwenen. Als een verwondering met gezag heeft die jouw leven met nieuw geluk beschenen. Een…

Het leven kent binders en separatisten. Dat wat ons samenbrengt kent vaak meer voldoening dan wat ons scheidt. Zonder het samenspel kan onze wereld niet draaien; kent deze slechts verdeeldheid uitmondend in haat en nijd. Wat is er mooier dan reikende handen die tasten om met anderen verbonden te zijn om samen iets positiefs te scheppen…

Een verzoening kan er bij mensen voor zorgen dat er licht instraalt in ieder donker hart. Een verzoening, omdat een mens ook morgen niet graag met de knopen uit zijn verleden wordt verward. Een verzoening uit het licht geborgen, die het voorstellings- vermogen opnieuw start. Die een kans neemt niet langer verborgen, die het voorheen niet…

Een kus van verraad; historisch bij monden. Een vals vertrouwen dat niet berust op goede gronden. Ten onrechte blijkt de goede overtuiging een wang te hebben toegekeerd en pas later met een beschadigd vertrouwen op zijn schreden te zijn weergekeerd. Een beschadigd vertrouwen dat vroeg of laat iemand mededeelt of het hier om een doodskus…

Opstaan bij het goede ochtendlicht op een dag met zo vele mogelijke gezichten; kijkt het verlangen met iets van plicht of er iets in verandering kan worden aangericht dat het wonder van morgen kan verrichten. Het wonder van de verwondering over de verbijzondering te mogen leven met de genade uit die ene hand; dat zich richt naar de zonestand…

Plaatsbepaling van belang en zegen voor wie niet altijd in de regen wil staan. Voor diegene die ook eens wil genieten als er een zon van die persoon aan de hemel mag staan. Die zon die plaats biedt onder de erkenning van de wolken; die ondanks al die anderen iets van een positieve verandering bij een ieder kan vertolken. Die voorbij gaat…

Aspecten van de menselijkheid verbonden met de werkelijkheid van een functioneren in vele diversiteiten. Het lachen om de vrolijkheid; een huilen soms in bittere strijd; niet altijd evenwichtig in zijn kwaliteiten. Mensen worden veelal gewaardeerd, wanneer zij van hun leven hebben geleerd om te nemen en te geven met de hun gekende persoonlijke…

Een hand met speelkaarten opent soms de weg naar het geluk. Kans dat daar de kaarten tussen zitten die het lang gekoesterde gouden straatje kunnen leggen. Een gouden straatje zo dikwijls gezocht door al hetgeen de loterijen beloven en aan materiële welvaart voorzeggen. Hoe groot is de kans dat de hoofdprijs wordt gewonnen en de weg zich…

Mijn dag begint verlegen in argeloosheid sta ik op. Niet wetend van welke wegen er een ochtendstond gloort met nieuwe plannen in mijn kop. Plannen die dan een deel van mijn middag beheersen; een vorm krijgen bij een daglicht overdenking; met spijkers en koppen, voor een volgende morgen, of voor de lange termijn worden opgeslagen voor een…

Nooit genoeg van het leven dat de ogen opent iedere nieuwe dag. Met een telkens iets vergeten slijt het verleden tegen een beter weten door het optimisme van een nieuw gezag. Dagelijks is het een lijden van een strijder tegen de tijd. Een dagelijks verlies van vreugde dat zich niet met een kennis van nieuwe toekomstmogelijkheden bevrijd…

Vergeet niet te leven iedere dag. Vergeet niet dat je oorspronkelijk mag zijn en mag blijven geloven in jouw eigen dromen. Vergeet niet dat jij als mens met jouw eigen normen en jouw vrolijke lach; altijd met jezelf bij jouw medemens mag komen. Hoewel misschien niet ideaal. Nadelen hebben wij allemaal. Ondanks onze feilen en fouten worden…