1775 resultaten.
Tilligte vroeger
gedicht
5.0 met 1 stemmen
16.006 Een vader fietst door 't boerenland
in de vroege ochtendmist
en hij heeft achterop zijn fiets
een kleine houten kist.
Daar ligt de nieuwe wereld in
waarop hij had gehoopt:
zijn zoontje dat gestorven is
voordat het werd gedoopt.
Vader begraaft het kereltje
in ongewijde grond.
Daarboven lopen Onze Heer
de tranen langs de mond.
-----…
Koorts in een seizoen van kou.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
305 Koorts in een seizoen van kou
in graderingen van het niet
vermoeden. Een visueel verleidelijk
spel van andere ogen die niets van
een innerlijke onrust vermoeden.
Die onrust van het hart, dat niets
van ritme met gevoel verwart.
Een spel dat een speler niet kan
behoeden; en deze tussen geest en
hart een nieuwe start geeft van
het niet vermoeden…
Bij het schijnsel van melkwit maanlicht
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
314 Bij het schijnsel van melkwit maanlicht
rijpen de geesten die naar liefde smachten.
Wordt door passie met elkaar verbonden,
en krijgt romantiek iets van een eigen gezicht;
wanneer twee geesten in één gedachte samensmelten;
en hun geluk reflecteren naar het eeuwig sturend
nachtelijk licht.
Onder het schijnsel van melkwit maanlicht
speelt de…
Iedere morgen bij het ochtendgloren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
304 Iedere morgen bij het ochtendgloren.
Bij een rood gekleurde lucht.
Zie ik nog iets van die nacht te
voren. In zijn duisternis voor het
komend daglicht op de vlucht.
Ben ik een liefhebber van de morgen?
Kies ik met eigen reden matineus?
Ben ik pas weer gelukkig, wanneer ik
onbezorgd het daglicht zie gloren?
Is de ochtendstond mijn beste keus…
Zeven sloten lopen langs de weg.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
350 Zeven sloten lopen langs de weg.
Over de juiste wegen wil je ze
graag vermijden. Met enige sluwheid
en bij een bedachtzaam overleg denk
je dan graag aan die tijden zonder
persoonlijk lijden.
Die tijden waarin alles bij jou
nog over alle schijven kon gaan.
Je met een optimale energiebron
voor elk probleem kon staan.
Je leek op één van die…
Alle Zeven
poëzie
4.3 met 6 stemmen
1.779 Met zeven nagelen lag Ik geklonken
Op dit zwart rad van marteling, mijn Leven, -
Want zeven Hárten zijn mij ópgeblonken,
In pracht van Jeugd en Vreugde's innigst beven.
In zeven dromen was ik zwaar verdronken,
Dromen van deemoed en van liefde-geven,
Die alle zeven weer in 't Niet-zijn zonken:
Daarom gegroet, mystiek getal van Zeven…
Zonder liefde
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
422 Zonder liefde wil ik niet leven.
Als het leven de rozen niet plukken
kan die opvallen in het onbeperkte
veld. Wanneer ik als mens geen mens
meer kan wezen, omdat het leven voor
mij dit soort rozen nog niet heeft
besteld.
Zonder liefde pluk ik slechts een
dag waarop ik slechts het gemis in
frustratie kan plukken. Gok ik met
iets van een…
Die paarse schim daar in de straat
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
342 Die paarse schim daar in de straat.
Die als deze dichterbij komt in een
zachte lila tint overgaat. Wanneer iets
van vreugde over een vage herkenning
je lijkt te overkomen. Een droom over
een persoonlijke geschiedenis nog niet
verteerd; die nog niet volledig in
het huidige leven is geïntegreerd.
Waaraan nog niet alle idealen van
vroeger lijken…
Zo dromen wij nog ieder jaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
655 Er zijn veel gebruiken
en tradities die nog als
een sentiment ieder jaar
aan ons voorbijkomen.
Die nog steeds de kracht
in zich hebben op een wijze
zoals wij over deze goede
gewoonten in onze jeugd
konden dromen.
Zo dromen wij misschien nog
ieder jaar, dat dat gevoel in
verlangen op 5 december zo
kinderlijk onschuldig en zonder
gevaar…
Zondagse rustpunten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
337 De zondag is een rustpunt
in een mensenleven.
Als een oase midden in de
hectiek lijkt het de ideale
dag om aan jezelf iets terug
te geven. Van een geestelijk
leven dat zich niet wenst in
te laten met de doordeweekse
dictaten. Die dictaten van het
immer moeten en het nimmer
tijd hebben om over die leukere
dingen van het leven te praten.…
de poort
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
409 de poort
ik slenter langs het stenen perspectief
met rood gelakte luiken, rode deuren
mijn oog getrokken naar het felle licht
in de door mensenhand gebogen opening
oude masten kijken vlaggend over
de kade met zijn bemoste voeg
volop genietend van het fraaie zicht
op de strak ommuurde haven
het is hier zalig toeven tussen
de statige…
Mijn leven
poëzie
3.8 met 4 stemmen
1.881 Mijn kindsheid, jeugd en bloei, was éne reeks van plagen;
mijn verdre levenstijd, één ijdle handvol wind;
mijn ouderdom bezweek, bij hoop van beter dagen,
in pijniging van ’t hart die geest en merg verslindt.
Wat nu? De dood verbeid na levenslang verlangen!
Schenk’ hij me een stille koets bij ’t ingaan van de nacht!
Bevrijder, kom! Ruk los de…
Angstig kloppen vele harten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
390 Angstige momenten met iets
van pleinvrees overheersen
de gevaren van de straat.
Een gevoel van angst kan
je beklemmen als je in
afwachting van die belang-
rijke operatie twijfelt over
of het er straks met jou
wellicht iets beter voorstaat.
De claustrofobische
momenten wanneer de angst
paniek zaait in een hart.
Om het niet weten of straks…
Onthaasting naar lieve lust
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
312 Onthaasting omdat er haast geen
rem meer is op het tijdsverloop
van een mensenleven in zijn voortgaan
door de tijd. Geen mogelijkheid blijft
nog over een verzachtend beeld te vormen
waarop de nare indrukken met een gepaste
rust kunnen worden bevrijd.
Onthaasting omdat er nog zoveel niet
gezien is waarop een hypotheek van de
vrede rust. Die…
de dominee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
472 de dominee
de dominee
wat moet ik ermee
’t is maar een mens
van vlees en bloed
moet hij nu zeggen
hoe ik leven moet
je gelooft toch niet
dat ik geloof
in hemel en in hel
wel in de doet
hij mag preken
wat hij wil
ik zal vragen
door welke bril
zij eeuwenlang
bijbelse wijsheid
kleurden en zagen
wie schiep god ?
wie de…
Het weglachen van wie we zijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
364 Wie lacht er niet vaak weg
van wat het innerlijk denken
verdriet. Een innerlijk
denken dat nimmer de kans
krijgt dat een ander het aan
de buitenkant ziet.
Een buitenkant die graag het
anders getinte innerlijke leven
met een schijn afplakt, dat het
in werkelijkheid minder gelukkig
is dan waarin het zichtbaar lijkt
ingepakt.
Wie lacht er…
Het zwijgend glimlachen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
377 Het zwijgend glimlachen in
een vleugje mysterie;
omdat woorden niet altijd
blijk geven van een begrip
voor de spiegelende ziel.
Die blik die iets uitstraalt
van een voorbij leven;
waarmee van vroeger tot op
heden nimmer te spotten viel.
Het zwijgend glimlachen dat nu
de woorden mimisch verhuld.
Die met die serene glimlach van
de vrede…
Er is zoveel te koop in deze wereld.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
359 Er is zoveel te koop in deze wereld.
Een materiële begerigheid houdt de
moderne mens vandaag de dag stevig
in zijn greep. Begerige ogen richten
zich op een kopen; op wat niet gratis
is zijn er geen krediet-limieten voor
bij de rode streep.
Met meer dan wat men materieel nodig heeft,
van het modernste dat een ander al reeds
bezit; wil men…
Met jouw mysterieuze glimlach
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
351 Met jouw mysterieuze glimlach
verover jij al vele eeuwen menig
mannenhart. Blik jij op een nieuwe
wereld. Vanuit de donkere middeleeuwen
geef jij aan de renaissance jouw
eigen sensuele start.
Met jouw mysterieuze glimlach
claim jij iets van een eigen
vrouwelijke identiteit.
Geef je uiting aan iets goddelijks,
maar verover je voor het eerst…
Er zijn zoveel jagers in een stormachtige wind
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
271 Er zijn zoveel jagers in een
stormachtige wind. Er zijn
zoveel zoekers op hun weg
door de duisternis verblind.
Kinderen van de hoop die het
licht nog niet eerder wisten
te zien. Die al op zo veel
deuren hadden geklopt voor
een nu niet, of een mogelijk
dan eens misschien.
Eeuwige optimisten in hun
strijd tegen een negativistische
tegenstroom…
De kracht om midden in het leven te staan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
316 De kracht om midden in
het leven te staan.
De kracht om je
volledig persoonlijk
te kunnen ontplooien.
De kracht om als mens
volledig jouw vleugels
uit te slaan is een
cadeau van geluk dat
je alleen maar kan
overkomen.
Een groot geluk zonder
vanzelfsprekendheid,
dat glimlacht van geluk
over een goed gebruikte
tijd. Waarin de mens leeft…
Stil zingt mijn melodie zachtjes in de regen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
318 Stil zingt mijn melodie zachtjes
in de regen. Stil zingt mijn melodie
op een herfstachtige morgen bij verlet.
Op een morgen waarop zoveel werd verloren;
en veel wat goud leek in zilver werd omgezet.
Een mensenhart kan zwaarder wegen bij
een ontmoedigd doorweekt zijn in de
regentijd. Het gevoel tot een somber
overwegen heeft geen zicht meer…
Wakker worden zoals iedere morgen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
346 Wakker worden zoals iedere morgen
lijkt een vanzelfsprekendheid in
het onderbewustzijn verborgen.
Een vanzelfsprekendheid zoals die
door bijna een ieder wordt gevoeld,
maar die tegelijkertijd een onzekere
verrassing blijkt, die de mensheid al
sedert oude tijden met vele vragen
heeft vermoeid.
Wakker worden zoals iedere morgen
in een strijd…
Barmhartigen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
286 Barmhartige zielen kenners
van wat ons leven schaadt.
Met rustgevende ogen stralen
zij wat vertrouwen uit naar
diegenen met wie het minder gaat.
Barmhartige zielen kennen het lot
van diegenen die het minder hebben
dan de delers van het maatschappelijk
algemeen. Zij dragen de bouwstenen aan
voor een beter leven dat een kans biedt
door de…
Naasten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
299 Naasten tot steun in een andermans
leven. Zij die hun oor lenen of een
schouder met anderen willen delen.
Zij die begripvol meedenken als het
leed de anderen te groot is;
iets opbeurends bedenken als het
leven van de ander in nood is.
Naasten die naast de anderen willen
gaan staan. Zij die iets willen
geven als de anderen niet meer iets…
De verwondering van de dag
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
794 De verwondering van de dag
waarop iets van onverwacht
geluk om de hoek kwam kijken.
Waarop een verandering met
nieuwe ogen zag; en die zich
als een verrassing aan jou
liet blijken.
Onvergetelijk blijkt zo'n dag
nimmer meer uit jouw geheugen
verdwenen. Als een verwondering
met gezag heeft die jouw leven
met nieuw geluk beschenen.
Een…
Binders en separatisten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
285 Het leven kent binders
en separatisten.
Dat wat ons samenbrengt
kent vaak meer voldoening
dan wat ons scheidt.
Zonder het samenspel kan
onze wereld niet draaien;
kent deze slechts verdeeldheid
uitmondend in haat en nijd.
Wat is er mooier dan reikende
handen die tasten om met anderen
verbonden te zijn om samen iets
positiefs te scheppen…
Het verzoenende voorstellingsvermogen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
318 Een verzoening kan er bij mensen
voor zorgen dat er licht instraalt
in ieder donker hart.
Een verzoening, omdat een mens ook
morgen niet graag met de knopen uit
zijn verleden wordt verward.
Een verzoening uit het licht
geborgen, die het voorstellings-
vermogen opnieuw start.
Die een kans neemt niet langer
verborgen, die het voorheen niet…
De kus van verraad
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
319 Een kus van verraad;
historisch bij monden.
Een vals vertrouwen dat
niet berust op goede gronden.
Ten onrechte blijkt de goede
overtuiging een wang te hebben
toegekeerd en pas later met
een beschadigd vertrouwen op
zijn schreden te zijn weergekeerd.
Een beschadigd vertrouwen dat
vroeg of laat iemand mededeelt
of het hier om een doodskus…
Het wonder van de verwondering
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
305 Opstaan bij het goede ochtendlicht
op een dag met zo vele mogelijke
gezichten; kijkt het verlangen met
iets van plicht of er iets in
verandering kan worden aangericht dat
het wonder van morgen kan verrichten.
Het wonder van de verwondering over
de verbijzondering te mogen leven
met de genade uit die ene hand;
dat zich richt naar de zonestand…