Alle inzendingen van Willem

Plakrand en klapband lijmt men lieflijk goedkoper dan een klaploper.…

Mann'tje, onbenoemelijk van wanbegrip En zwaklijk voelen, kerel haast te deerlijk Van gans geen mens zijn. Gij die 't eerlijk, heerlijk Mens-zijn verknoeit, tot een lafhartig, sip, Naarstig, naargeestig lelijk-doen en smeerlijk Grijpen met groeslig hand-paar wilt hip, hip, Naar 't schone dat u aanspuwt en dan wip Weer troont in haar Hoog-heerlijkheid…

Goedgemutste man Voortgesleept door hertenspan Schuddebuikt in sneeuw.…

Het vochtige teken Der stortende beken Rijst over ons hoofd. Nu zinken de stralen, Waar heuvels en dalen Door wierden gestoofd. De snelheid der stromen Begint te verlomen, In 't vallen gestuit Door schuivende korsten, Die de oevers doen dorsten Met telgjens en kruid. De koele Najaden Verleren het baden, En schuilen in 't hout: En '…

Les Muses, filles du ciel, Sont des soeurs sans jalousie: Elles vivent d'ambrosie, Et non d'absinthe et de fiel. Voltaire. Hemelreine Zanggodinnen, Wie mijn boezem is gewijd! Die bij 't zusterlijk beminnen, Afgunst kent noch minnenijd! Die van gal noch alsembitter, Maar ambroos en nectar leeft! Gij, gij vloekt de koude vitter,…

Ik lig de hele dag zalig languit Te dromen en gerust op u te wachten. Verlangen heeft mijn denken iets gekruid, Precies genoeg om met plezier te smachten. Ik luier feestlijk, mijn lichte gedachten Bewegen zich om fris en geurig fruit En bloemen, en ik luister of 'k het zachte donkere lokken hoor der diepe fluit. Alle avonds fluit bij dat…

zet het blauw van de zee tegen het blauw van de hemel veeg er het wit van een zeil in en de wind steekt op ----------------------- uit: 'In druk', 1965.…

Knipperend kwartet bezingt met verre blikken verloren liefdes.…

Verspreidt de mare: De chef van het postkantoor Is een halfgare!…

’t Is waar, de onwaardigste wordt vaak ten top verheven: Verdienste is ongezien, verholen of veracht: De wereld is een zee door stroom en wind gedreven, Waarin de parelschelp in diepe grond blijft kleven, Terwijl zij zich voor ’t oog met nietig wier bevracht.…

Postbode op fiets Rijdend in rijnse regen Plakt aan zijn zadel.…

ik kreeg van daag een vreemde brief: 'ik mag je graag, heus, ik vind je best lief. maar houden van, dat gaat niet. maar echte liefde gaat niet' ik kreeg vandaag zo'n rare brief. zo'n brief. -------------------- Uit: Verzameld werk', 2004.…

altsaxofonist spelend op een houten kist drijft weg in de mist…

voor Remco Campert ik wil het geluid van brekend glas zonder schade een sneeuwlandschap zonder koude een scherp mes zonder geweld m.a.w. ik wil het fenomeen zonder de betekenis maar een dichter zonder metaforen is als een roos zonder dorens berlijn zonder muur new york zonder torens een pyromaan zonder vuur --------------------------…

Man noch vrouw Planeet noch ster Maar het verdrietigst wel misschien Steeds korte tijd voor vol aangezien…

Hoe helderder licht, hoe duisterder. Hoe duisterder hoe meer sterren. Hoe meer sterren hoe groter heelal. Hoe groter heelal, hoe leger. Hoe leger, hoe stiller. Hoe stiller, hoe nader het midden. Hoe nader het midden, hoe meer leven. Hoe meer leven, hoe sterker hart. Hoe sterker hart, hoe aardser. Hoe aardser, hoe verder van het midden. Hoe…

Wel schoon zijn allen, Maar mijn vrucht kan slechts vallen Bij een uit de bron.…

Denk niet dat ik maal Of in zijtakken verdwaal. Trots blijf ik royaal.…

Boord op het kantje: Gestrand passagiersstoomschip, Lek als een mandje.…

Raadslid smijt modder. Kano loopt vast in het slijk. Chaos in Gennep.…

Verzen zijn de beweging van 't leven, klaarluidende, al naar het menshart gaat, of droeviglijk schreiende zacht, of kwaad als een donderslag door des levens kalm beven.…

Viool uit de kist: Serenade aan kade, Door niemand gemist.…

piepende remmen krassende ruitenwissers gevaar op de weg grote draaicirkel deuken in de motorkap onhandig vervoer scheve koplampen een loshangende bumper lekkende uitlaat een oude roestbak mompelend monteur strippend de trots van mijn pa verplicht de brug op onderdelen vervangen afkeurenswaardig loodvrije brandstof zilveren…

Een avond in Goes Waar nuchterheid de bomen voedt De lucht de aarde geuren doet Het gras met vele kleuren zoet mijn hart een houvast geeft Een avond in Goes Waar een oude dame vol hartenpracht recht vanuit haar ogen lacht En eenzaamheid de ziel verzacht met mooie woorden zelf bedacht Maar waar ik ook deze nacht niet alleen zal zijn…

mijn snurkende engel in een oud versleten slaapshirt je haren diffuus op het kussen en ik maak je niet wakker want je ligt daar zo fijn in een andere wereld een engel te zijn waar men iedere dag de tijd moet doden tot jij laat in de avond weer door slaap wordt ontboden mijn snurkende engel zielsblauwe zeeën achter je oogleden je…

nogal vermoeiend om telkens weer te zoeken naar een nieuwe baan…

Mijn zoon belt mij op: ‘Hé, oud, leef je nog?’ Ik moet hem teleurstellen.…

O Heer, hoe vreeslijk zijn de dagen, Nu heel de wereld schreeuwt van nood, Naar uwe hemel waaien vlagen Kreten om bloed, klachten om brood. Gij geeft, en men verdelgt uw spijze, Verwekt kunstmatig hongersnood, En stilt op uitgezochte wijze Wanhopigen met lust en dood. De vlakten liggen braak en bloedig, 't Zaad en de zaaier sloeg terneer…

Twee is net geen drie. Vijf is zeker geen zeven. Een een is alleen.…

Zo’n zeven miljard! Mag het een onsje minder Met uw kloppend hart?…