na de overtocht
op de nieuwe oever
keek ik zoekend om me heen
ze waren weer aan boord gegaan
en weggevaren zonder iets te zeggen
er was weinig te zien
en ik begon maar te lopen
wensend dat ik een stok had
op de boot hadden ze uitgelegd
wat ze tot nu toe hadden ontdekt
en dat het onderzoek nog in volle gang was
ook hadden ze gezegd…
vol hoop en dromen
vertrok ik westwaarts
om mezelf opnieuw uit te vinden
mijn oorsprong te zoeken
de dood voor te blijven
en de nachtman die alles verduistert
ik vond de onherhaalbaarheid
de lineaire tijd
de ontoereikendheid van woorden
de ware aard van liefde
en natuurlijk de dood
en de nachtman…
je hebt hier vanmorgen koffie gedronken
ik hoop dat je weer veilig thuis bent
misschien wil je een paar vragen beantwoorden
het zal je niet veel tijd kosten
vond je de koffie fantastisch lekker gaat wel
neutraal tamelijk vies erg vies of weet niet
was de conversatie interessant of een beetje
of mwah niet erg totaal niet of geen mening
was…
laten we weer jong worden
klimmen op een duin
spelen in een zandkuil
laten we ontdekken
wat voorbij de heuvels ligt
als was het de eerste keer
laten we naar zee lopen
naar schuimkoppen
in een vliegende storm
laten we zoeken
naar een plek
waar het veilig voelt
en weer bedeesd worden
verlegen strelen
gordijnen in zomerwind…
ik heb hem gevonden pa
de muur om tegenaan te lopen
je had gelijk maar vergeef me
het verlangen was te groot
de illusie te realistisch
ik besefte niet waarom je
deed wat je deed
zei wat je zei
nam je pijn niet waar
alleen je woorden
die ik bespotte
want het waren oude frasen
belegen zegswijzen
die me kwetsten
en afstootten
ik ontstak…
ik wil deze
zei de vrouw en ik dacht
het gaat over de kooi naast mij
want ik heb in drijfzand vastgezeten
en voor dood in grachten gedreven
ik heb in huizen gewoond
waar ik niets te zoeken had
over eenzame paadjes geslopen
gesnuffeld langs kanalen
gezworven over pleinen
en gebalanceerd in hoge goten
ik ben bespot en weggejaagd
en eens heb…
46
Bezig met laden