Alle inzendingen van Zywa

Er klinkt seks in mijn naam - op school had ik vaak een kleur Ik schaamde voor het gegiechel Op feesten stond ik op de stille plekken en in de optocht liep ik op lange houten benen De wind wapperde, trok en scheurde mijn broekspijpen Er werd gejoeld en geroepen om meer, "Hallooo halloohoo waar sta je aan te denken", vroeg mijn vriend…

Het is niet gebeurd, dat herinner je je niet! Want zo was ik niet!…

Het verval trekt me .....zoals het uitzicht me trok ..........langs vele landschappen ...............en wat ik beleefde ....................en onderweg leerde .........................ontsloot vele wegen naar nieuwe plannen .....nieuwe plaatsen en ..........nieuwe mensen ...............nieuwe kansen met ....................nieuwe inzichten…

Alles is eeuwig, behalve de tijd, die volgt -- vanzelf op zichzelf.…

De muziek kan niet stuk, dus iedereen mag er -- lekker op losslaan.…

Het voorwiel loopt aan, amechtig fiets ik verder -- hijgend als een hond.…

Wrevel onbesproken seks uitgesteld en leuke dingen, daar komen we niet aan toe Even niet belangrijk Even niet de tijd Even niet de plaats Even niet vanzelf Dan maar over anderen praten en nog wakker in bed plannen maken ze rondspelen over de zachte band van mijn eigen versie van de feiten - een droom die te mooi is om niet te geloven…

De oude drempel slijt niet verder, mijn bezoek -- stapt er overheen.…

Alsof ik hem bespot heb of De liefde, zo gewond droomt hij mij op snelle benen een hindevrouw met pijl en boog de bevallige evenknie van de centauren even schuw, maar ranker even bescheiden maar niet belerend even wijs, maar een vrouw even vrij, maar onderworpen aan zijn verlangen om mijn verlangens te bezitten, en mij te laten…

Orde in de kom: de grootste vissen boven -- kleintjes onderin.…

We spreken elkaar gauw weer, straks, vanmiddag: 's nachts -- wanneer jij thuiskomt.…

Eindelijk weer zon, in het park vliegt een duif op -- bevrijd uit mijn huid.…

Voortaan hard durven te zijn, stellig en weerbaar -- niet een mannenwens.…

Op de toespraak volgt een stil applaus, de handen -- heffen de glazen.…

Het werk boeit me tot het klaar is, dan weet ik weer -- dat het niets voorstelt.…

Vanaf het eiland het meer over, een man zingt -- en de zon staat laag.…

Achteraf zie je wat er is gebeurd en hoe -- voorspelbaar het was.…

Als kind zwierf ik rond, liep blootsvoets door de plassen -- wat ik nog steeds doe.…

Zoiets doe je niet heimelijk maar tactisch, zo -- dat het niet opvalt.…

In de verhalen over vroeger lees je hoe -- men toen terugkeek.…

Er zijn nog plaatsen, zoals steeds, op de stoelen -- naast de directeur.…

Het meisje kijkt toe, haar ouders bouwen torens -- tot ze omvallen.…

Hij is begraven, is er nu meer licht, de lucht -- is zoveel ruimer.…

Mensen verwijten me mijn gewone gezicht: 'Je moet rust nemen!'…

Buiten is de aarde, het leven van longen, harten en benen Buiten ervaren we het wonder van alles om ons heen Buiten beleven we het wonder wie we zijn Binnen is de hemel, de scheppende ziel van ons leven met elkaar Binnen ontplooien we ons en geven we het beste Binnen staan we open voor wat de wereld biedt Open laat ik buiten naar binnen…

Er drijft een dunne zee boven de zee, ik zweef overal, oneindig tussen voorouders en ongeborenen De zee kust en speelt trekt me onder water mee in hoge schuimkoppen die uiteenspatten in mijn nieuwe regenboogslierten over de zee, van de zee de barende zee verzwelgende zee verdampende zee die diepten van dalen maakt, scheppende duisternis…

Onrust. Lotte is ziek Ik pak mijn rugzak mijn kompas en wat kleren doe mijn laarzen aan, een jas en ga de deur uit Op weg naar Lotte Alleen zijn met mezelf Zolang ik onderweg ben zal ze blijven leven zal ze niet doodgaan Ze gaat niet dood, het mag niet Ze gaat niet dood, ze gaat niet dood Nee, nee, nu nog niet Het is nog niet de tijd…

Hoog in de bergen: stilte, de afwezigheid -- vooral van mezelf.…

'Ik ook van jou', zeg jij; het klinkt als een echo -- als iets van vroeger.…

Er komen steeds meer kleuren in de vlag tot het hele spectrum straalt als een zon een baken op de onrustige reis Het is maar een vlag geweldloze communicatie in de wind een zwijgende blik De stok een toverstaf een zieneres, baken van geduld uit goed hout gesneden Eik en linde, vlier, vijg en kers de bomen van Moeder Aarde beuk en…