Alle inzendingen van Zywa

Ze overspoelt ons met een zondvloed van woorden -- We raken doorweekt.…

Het ritueel na het werk in het donker op het eind van de avondschemering Het flauwe licht van de lage wolken in 1883, toen de nachten op het land nog zwart waren De boer bukt, hij port uit het wiedsel van de dag een droge geur die blijft hangen in een rookpluim boven de vonken…

Niemand is zichzelf, mensen lekken nu eenmaal -- in elkaars leven.…

Stil! Hou op met schreeuwen! Er is niets aan de hand, want God krijgt wat Hij wil Dat is... winnen, zeggen de boeken de dogma's en de profeten God is God, Hij krijgt wat Hij wil Hij wil oorlog en vrede, hongersnood en volle winkels, vrijheid en revolutie Hij wil Semtex en Hij wil seks heel veel maagden en gigolo's en Hij krijgt wat Hij wil…

Koningin van Niets, ze gaf de armen weer hoop -- Ze was gevaarlijk.…

Ik val uit elkaar, geloof me het is echt, en geen verzoek om medelijden, gewoon uit elkaar vallen, barsten als een oude kruik Ik heb teveel meegemaakt teveel geleden, voorlopig gaat het langzaam maar toch steeds sneller Ik houd mezelf niet meer bij elkaar, het zij zo ik laat het je weten dan kun je het ook gaan accepteren Ik zal…

Vluchters verdrinken op weg naar de overkant -- van hun hoop, hun droom.…

Ik schaam me, ik eet browniekruimels, in de film -- zit mijn mond vol stront.…

Alleen jij, alles van jou, en mijn fantasie -- en mijn verlangen.…

Mijn vader vertelt, de luidspreker zwijgt, ik film -- binnen in zijn hoofd.…

Terug in de Tuin van de Liefde, loop ik rond -- tussen grafstenen.…

Het helpt me niet meer, het is een valse knuffel: geen alcohol meer!…

Verdriet zit in je, eerst een reeks rotjes, en dan -- jankende honden.…

Ik liet haar achter, ik zei Tot Morgen, ik dacht -- het komt wel weer goed.…

Vertel wie je bent, vertel het als een verhaal -- dan valt het wel mee.…

Ik leer verhalen terwijl ik ernaar luister -- Terwijl ik vertel.…

Ik ben aanwezig, mijn lichaam, mijn zintuigen -- in deze herfsttuin.…

Er kwaakt een badeend onder in een orgelpijp -- Ze doet lekker mee.…

Terug uit de stad zie ik duidelijk hoe arm -- hier de rijken zijn.…

De wiebelstoel heeft maar twee poten, en een touw -- naar de zoldering.…

Daar: de Oceaan, en binnen in mij nóg een -- Zonder Vuurtorens.…

Verwonderen mensen zich nog? Ze hebben zoveel -- ooit al eens gezien.…

Ik ben een eiland, ik moet maar afwachten of -- de Liefde aanlegt.…

De pauken zingen zich in, zachtjes roeren ze -- de stem in hun buik.…

Als ik bij jou ben, zo dichtbij dat ik jou word -- zing ik mezelf uit.…

Zo is het leven, je moet risico's nemen -- en kosten maken.…

Een foto, zes jaar oud begraaf ik in de tuin -- onze geheimen.…

Ik vertel alles. Jij kijkt me schuldbewust aan -- en ik begrijp jou.…

Ze trekt haar jurk op tot haar gezicht en houdt het -- beschaamd verborgen.…

Jij dringt wel voor, maar waarom wil je dat, terwijl -- je ziel achterblijft?…