Alle inzendingen van Zywa

Schijnbaar uit het niets ploppen en plokken er geluidjes van een begin in de poel van mijn gedachten atomen waarneming in de oneindige leegte van mijn bewustzijn mijn universum in het multiversum door elkaar schietende beeld- deeltjes die zich verbinden tot samenhangende gedachten Ik kneed, meng en buig ze tot ze glimlachen…

De oeroude plicht voor elkaar te zorgen: er kwamen belastingen van dus moesten we leren tellen Hartstikke leuk, we tellen stoeptegels en knikkers de kaarsjes op de taart en het geld op onze naam We begrijpen de wereld en delen alles netjes in jong en oud, arm en rijk (hokjes die met ons meegroeien) tot de getallen te groot worden…

Lusteloos duw ik mezelf op het campinghek -- heen en weer terug.…

Ogen die zwemmen achter heel dikke glazen: vissen onder ijs.…

Vrede, in een bed in Amsterdam, geknield of met gebalde vuisten eeuwig verbeid, bewaard in harten en gedachten over mensen die zich anders gedragen dan je wenst mensen die moeten zorgen voor hun welzijn en hun vergezichten alleen maar kunnen dromen deze zelfs met vereende krachten niet kunnen realiseren; daar is de wereld te groot voor…

Dichte regen dooft de lichtbundels direct uit -- zonder dat het sist.…

Wil ik jouw lijden kennen om te begrijpen -- wat het mijne is?…

Haar oogopslag heeft me diep verwond, in mijn hart -- als een liefdespijl.…

'Niets veranderd, jij!' Hij lacht bij het compliment -- dat klinkt als een vraag.…

Bidden is jezelf voeden met de energie -- die overal is.…

Elke dag kijk ik naar het landschap, zo onecht -- als je er nooit komt.…

Ik ben een toerist waar jij woont, waar ik vroeger -- nog familie was.…

Zingend maken we samen een heel leuke tijd -- van al het wachten.…

Onze kersentuin hangt vol met glitterslingers -- Een vogelfeestje?…

We zijn niet samen, maar schrijven des te mooier -- 'Jij bent me zo lief!'…

Hij is hier nog, thuis, overal waar hij niet is -- maar wij hem kennen.…

Wat mijn leeftijd is? Ik heb er veel en aarzel -- welke te kiezen.…

Geluk, wat is dat? Het heeft zovele namen -- waar weinig van klopt.…

De lijn van de vloed, een wisselgrens op het zand: dorre wierbloemen.…

De ganzen: waakzaam naast hun grasgroene keutels -- Voldaan in de zon.…

Het boek ligt open op mijn buik, zo lig ik graag -- om na te denken.…

Ik trek het gordijn open om tijd te rekken -- en bekijk de mist.…

De hemel lokt ons, een geur van hoger honing -- trekt ons naar boven.…

Ik ben ontsnapt uit mijn pantser, naakt voel ik: wat -- is er buiten mij?…

We dromen van iets nieuws, plotseling een nieuw pad -- in onze bossen.…

Het is volle maan, uit het café klinkt muziek -- Ik hoor er niet bij.…

De emigranten dragen gympen, ze dromen -- van echte schoenen.…

De vlieg verkent mij, kriebelt op mijn handen, en -- laat zich niet vangen.…

Doe zoals hij doet, staar naar zijn lichaam, en zie -- dan zijn ongemak.…

Het stelde niets voor, weet ik achteraf, dankzij -- mijn verslag ervan.…