448 resultaten.
Veelzijdigheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
278 Wat kunnen we nog wel zeggen
en waar houdt onze kennis op
ligt echt onderscheid tussen
het goddelijke
en menselijke recht
de rede dat riet naast vaarten
en rivieren ook naast beken groeit.
Wat behelst een ander spreken
opzoeken aanhoren
en van de leefwijze
getuige zijn of leren naar eigen keus.
Welke deuren open jij naar
het redenerende…
Het nu
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
231 Nu is nu, het enige dat telt
als jij oprecht je gedachten pelt
maak jij je minder
of amper echt zorgen
over het nu en over morgen.
Dan weet ook jij
ik ben geborgen
heb vrije wil
en eigen keus
realiseer je dat ook heus.
Wandel langs rietkragen
geniet de natuur
beluister de vogels
ze zingen heel puur.
Je mag echt gerust
wat meer…
Grote schoonmaak
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
199 Houdt leven schoonmaak ook in de natuur
kunnen wij die krachten naast ook zwakheden
billijken, natuur is soms net als wij wispelturig
ontdoet zich van oud hout en licht onze pannen.
De atmosfeer leeft en reageert, het stormt
daar verschijnen de stoten en eerste takken
pannen van daken zonder het geraas te staken
giert het om de huizen op paden…
Lotsbestemmingen
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
288 Is wijsheid onlosmakelijk verbonden
aan wat leven aanwijst
oude koeien ook uit sloten
durven halen.
De veranderlijkheid van leven
het waard aandacht
ook aan het verleden
puur een juiste reden te geven.
Niets weten en alles vergeten
kan gelukszaligheid
naast depressies in hartkamers
enorme armoe geven.
Houd je niet van een rustiger gemoed…
Mijn langharige maatje
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
323 Haar simpele bewegingen houding en trouw
mijn goudmijn is zij, onmisbaar in mijn leven.
Ik lees al haar bewegingen in stilte en geniet
mede door haar begin ik liefde te beschrijven.
Door het water spattend van de Binnenmaas
de ochtendzon geklemd in ook mijn glimlach
die heuse brede volmondig voelen ontluiken
zijn onvergetelijke momenten van…
Verandering van decor
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
188 In het museum worden brieven bij deze aquarel
ontwerpers en oudere schilderskist wel bewaard.
Herinneringen voelen bij vlagen als uil of speer
'n overgenomen gewond hert, een woekerprijs.
Zou zij nu echt niet in staat zijn dieper te voelen
zelf te lopen met eigen ontworpen kleding
al is er niets mis met tweedehands of geleend
uitgelegde zomen…
Want de nacht uit wederom
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
180 Dromen schrappen en planten regels.
Ik herken zinsneden uit hun beelden
zelfs die over de golven en branding
het mulle zand en voel hun genegenheid
in elke korrel en minuut van de nachten.
Denk dan na tot de zon opkomt bij het talud
welke mogelijkheden heeft de nacht vandaag
geboden, geeft het opnieuw passende tinten
ongerepte sneeuw, een…
Rechtlijnig of een rechte lijn trekken?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
164 Dan zeggen mensen trek een lijn
liefst zo strak en rechtvaardig mogelijk
bij alles in leven dat mogen lessen geven
leven mag soms zuur wel wat structuur
maar dat durft bijna niemand wel of niet.
Is het om wat dan ligt in het verschiet?
Wat een ander tussen de regels wel
of niet ziet, gebaart, anders naar de regels
staart? Loop je ver weg oog…
Het firnament aanraken
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
189 Waarheden stromen als rivieren
en in elk mens wonen druppels
hoop en tijd die je niet verlaten
jij al jaren van binnen voelt.
En als leven dan even strompelt
vele kostbaarheden van leven
ook loyaliteit opnieuw gewogen
regels als dag mogen sluiten
na een enkele heldere nacht
herken je soms intens de stank
dakloosheid, te lang gedragen kleding…
De nacht weerspiegelt een tweeluik
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
210 Ik ben niet bang, herken kaftan en kaft
het handschrift dat verbonden mijn hart
ook zijn dagboek uit en begrijp de manier
waarop zijn delen zo gedeeld als geheel
de getallen en letters samenkomen dit jaar.
Beleef uren en deze nacht het weerlicht.
Het wolkendek ademt dieper, zingt door
ruiten, ze weerkaatst de melancholie
geeft naast tal van…
Zielenrust
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
269 Wolken zullen ook deze maand regen
buien vol windvlagen laten striemen
dagen lang doen alsof het geen winter
maar herfst is met weemoed als troost
nu de hemel weer een mens omarmt.
Als tijd het behaagt, deuren geen slot
machtig en krachtig genoeg dicht houden
openen zich andere ramen die zicht geven
als per omgaande paden zo lopen en ladders…
Droombeelden verpoppen
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
191 Ik boom met beelden uit mijn dromen
wil niet dat ze deze plots omkappen.
In mijn herinnering zie ik de heesters
manshoge struiken, onze picknickmand.
Zelfs met schraal weer de bospaden
met vaak een goudgloed over kruinen.
Als wij kinderen er wandelden
wat heel veel waard is en was
speelde ik onbevangen dagdromend
met cameraogen dat ze er…
Wellicht lieve vrouw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
226 Er zijn dagen dat boerentroost
geen drank voor vrouwen is
duiven niet meer uitvliegen
met gevleugelde woorden liefs
zelfs gordijnen uit zich zelf dichtblijven.
Al waren er ook ooit dagen
met veldboeketten en madeliefjes
bankjes aan het water en vergezichten
draaiorgels op straat en handen vol
vrolijkheid zelfs vergeten doofheid.
Dan wilden…
Jij bent de ochtendstond
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
191 Ik zou willen dat je kijkt
hoe ook de maan schijnt
zou weten dat je wespen
gewoon met rust kunt laten
zij jou dan niet steken.
Dit is een goede dag
voor de natuur
en die met rust laten.
De natuur moet je niet willen
vervuilen met woorden.
Dit is een juiste plaats
waar je kunt mijmeren
over het laatste artikel
dat je hebt gelezen.
Nadenken…
Deel je dagelijkse brood
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
283 Hier mag jij je stoel aanschuiven,
een welkom met compassie voelen
geven ook wij je hoekstenen om kamers
in je hart en een thuis mee te bouwen.
Hier zeggen wij laat het vuil op de mat
de straat buiten en jouw talenten bloeien.
Wij vragen aan je hoe is het nu echt
vullen geen gedachten voor
of over je in, we vragen: vertel je verhaal
eindeloos…
Hier geniet zij oeverloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
235 Aan de Binnenmaas waar tijd en water
vallen en opstaande dagen scheuren en blinken
wil ook zij het voorjaar terughalen en herbeleven
nervositeit inruilen, de nuances helderheid geven.
Hier loop ik met haar gearmd als vergane foto
met gedachten op een koers die haar steunen.
Eenden geven vrolijkheid. Diep in haar schelpen
loopt ze door eigen…
Even rusten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
242 Vandaag rusten wij aan dit binnenwater
hier bij onze eigen mooie Binnenmaas.
Verbeelden ons murmelende geluiden
die ook zij elkaar betoverd toefluisteren.
Ik zeg kom laten we deze dag inpakken
cadeau geven aan alle zielsverwanten.
Ik heb een dagboek en trakteer twistend
zetels uit dromen en verguld herinneringen.
Je mag voelen hoe de verse…
Gewoon om te koesteren
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
286 Ik ben zonder nadenken opgestaan
gewoon om leven te koesteren.
De tuin is nog geheel onbetreden
als ik uitgerust en onverplicht
beneden mijn ogen op de tuin richt.
Het moment ademt heldere regenbogen
de togen ontdoen zich van de sneeuw
al honger ik als leeuw naar meer vrieskou
ik stroop nou eerst mijn mouw op
er komt geen Elfstedentocht.…
Ijskoud de mooiste
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
232 De zon staat stralend laag vandaag
er liggen schitterende oppervlaktes
vergezichten, bomen in mijn turende blik
witte kleden over het eerst zo groene land.
Momenten verplaatsen zich zonder vragen.
Ik graaf als kind in mijn mond naar letterpap.
Zinnen komen van verwondering moeizaam
van mijn lippen, het blijft bij; kijk nu toch eens.…
Heb het hart straal gerust
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
276 Al hagelt het en is het grauw
het is voor jou een glanzende dag.
Een voor grote rustige passen
een atelier met een kruk en tafel
en geuren van vers dennengroen.
Een voor lege doeken en penselen
die ook jou vandaag wenken.
Kom, blijf niet mistroostig staan
loop even hierheen vol verlangen
verwoord jouw regenboogzielskracht .
Vrees geen…
Overdenking over Facebook
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
305 Wellicht is het grote fratsenboek
een leukere naam voor facebook,
er worden er genoeg uitgehaald.
Gelukkig hebben wij
een kritisch vermogen ontwikkeld
naast onze alertheid
Hebben wij
ons waarnemingsvermogen
ook ontwikkeld
Vooral
als iets onze moraliteit
ingrijpend verstoort.
Kennen wij de betekenis
van samenloop van biologische…
Je memo's
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
235 Je hebt de liedtekst aangegeven
zelf uitgezocht en draait al deuntjes
de tijd en jezelf om als oudere plaat.
Je graf is in zicht
fluister je met broze lippen
vuur en as heeft geen voorkeur.
Wat zul je gaan doen
al bijna weg van hier
wat worden definieerbare momenten.
De onvoorspelbare aarde lonkt
dit gevoel van mysterie knaagt
jouw…
een dauwdruppel
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
306 Ik houd wel van de mist
mistroostige momenten
even hoeft de natuur
niets groots te doen en rust.
Beschildert webben
legt parels neer
ze wacht uren lang geduldig
op de sympathieke draden.
Ik word er door aangetrokken.
Gecharmeerd en gefascineerd
van alle grijze nuances
houd ik van zon en mist.
Zelfs de zee fluisterde me altijd
al vanaf…
Vriendschap en familie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
398 Leven geeft je diverse wegen en kansen
om niet alleen te sterven
eenzaamheid hoeft je laatste jas niet te zijn
als je een zijweg durft in te slaan.
Broosheid , je botten, kaalheid zijn niet erg
je hoeft geen momenten meer te wachten
nieuwe familieleden ook zonder bloedband
mogen je ook verwarmen en omarmen.
Ook jij mag je de gelukkigste…
Vriendin en vriend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
303 Je hoeft mijn mond niet te volgen
geen geschenken te brengen
bloemen mogen tuinen blijven sieren
luister maar gewoon naar je hart
ervaar de resonantie in de kamers.
Het is te vinden, dat vertel ik je
met en in de kleuren van de natuur
als ik de spatels of het papier
tot mijn ogen maak, mijn iris
geheimen eindeloos uitdeelt.
Tijd oogt als…
Ouderloos
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
255 Ouderloos
Vele dagen waren als verse boeken
minuten lang soms jonge wezen
met nachtelijke beelden om te vrezen
wat mochten wij kinderen onderzoeken.
Dit kalenderjaar zal mij lang heugen
niet gelukkig uitgevallen zonder pijn
voelde het eerder als broos porselein
handgeschilderd mocht het toch deugen.
Had het firmament luiken echt dichtgedaan…
Vergadering in mijn hoofd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
291 Je wilt nog even, heel even
te vuur en te zwaard
een prachtige kerstroos
of klimop aan de zijgevel zijn.
Ook aan het einde van dit jaar
toasten en een krachtige afdronk
samen ervaren als het nog kan
verrekijker of het theekopje wezen.
Duidelijk wel het werkwoord
in een oudere volzin
maar ook een roze blos
op onze wangen zijn.
Ik noem…
Uit het goede hout
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
249 Kijk hoe scherp alles vandaag
geuren van het woud leven geeft
een keukenmes een winkel snijdt
om deze beelden te koesteren.
Leven is een spel van letters
het snijdt hout en geeft wijsheid
raakt je aderen en torenkamers
met dronken traagheid.
Het maakt je een uil of adelaar
een honderd jarige kastanjeboom
terwijl de wind je oren leeg blaast…
Mijn pen en penseel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
194 Er ligt een speelplaats in mijn hoofd
braakliggende grond met verse aarde.
De korrels roepen: heb plezier
plant een zaadje, schilder de tijd.
Heb erg in de tonen en noten
bij deuntjes die repeteren
herken je de instrumenten
laat niets het geheel om zeep helpen.
Beelden, niets is zo wonderlijk
bomen worden heldere sterren
kledingstukken…
Ik twijfel en laat los
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
238 Werden mijn woorden een wesp in jouw mond
een bloem op tafel die nooit verleppen kan
levendigheid en afwisseling in het verbeelden
enkel schrift, woorden en accentverschuivingen.
Mijn oeuvre stond me aanvankelijk tegen
creƫerde ik in het klad
een volwaardig universum
verhalend over haar eindeloze levensambities
of een zoektocht naar leven…