Alle inzendingen van bert

Blokkades opgeheven Stolsels opgelost Het stroomt weer In mij, althans Vandaag Voel ik het leven Door mijn aad'ren Stromen Niet wetend wanneer De volgende Bottleneck zich Zal aandienen, Wanneer de stroom Weer tot stilstand Zal komen…

Leven dat een Lijn is met Nauw'lijks regelmaat Erin Paar nog net zichtbare Piekjes en daarna Nog veel meer Diepe dalen, Afgronden die Mijn leven opeisen - Wonderlijk toch Dat zoveel ervaringen Ondanks alle moeite Onverwerkt zijn gebleven En dat zij mij daag'lijks Nog in de weg staan…

Zoveel beelden In mijn geheugen Bewaard Die mij tot Op vandaag het Voortgaan nog Bemoeilijken Beelden vol Boosheid, pijn, Verdriet die de Vrije stroom van Gedachten in mij Blokkeren - Wellicht is het Verstandig al deze Slechte herinneringen Nader te ontleden Om te zien wat Ze echt waard zijn - Of ze het waard…

Die in zelfgeschapen Leegte ook in zijn Naaste omgeving geen Invulling vindt voor De persoon die hij is Merkt dat de leegte Pas verdrongen wordt Als zijn verste Toekomstdromen In vervulling gaan In zo maar een Ochtendmis in Vancouver, Canada, om zeven uur, In een volle kathedraal Die van iedereen is, Van jou en mij…

Het water stroomt Ook al lijkt het Af en toe stil Te staan, ingeklemd Tussen modderhopen Die de stroom Zo op het oog, Tot dood, rottend Water lijken Te reduceren, Maar elke seconde Die je verliest Aan het stilstaan Bij de stroom Die zo op het oog In haar leven Geblokkeerd wordt Zie je niet dat bijna Onzichtbaar de…

Als woorden Te veel zijn, Niet meer worden Verstaan door Hem voor wie Ze bedoeld zijn Dan dragen de Klanken van jouw Muziek de woorden Woordenloos van Verzender naar Ontvanger - Te gek man! Iedereen heeft Baat bij muziek, De taal waarin de klanken De intense boodschap Overbrengen zonder ook Maar een woord Te…

Kasteelmuren heb ik Rond mijzelf opgetrokken Elke trans uitgerust Met zichtbaar zwaar Geschut - Zo wil ik me wapenen Tegen alles dat zich Vijand noemt in De ogen van het Onschuldige kind Zo leef ik, Zo overleef ik, In totale onvrijheid…

Wantrouwen dat alles Bepaalt van vroeger Tot nu, angst die Me niet veel bracht Dan onvrij te zijn Vijandsbeeld van toen Dat opdoemt in de Morgen van elke nieuwe Dag, en me niet verder Brengt dan schermutselingen Met de mens van nu, Die zich van Geen kwaad bewust is…

'k Heb mijn stekels wel Maar ik zet ze maar Zelden op - Liever treed ik Degenen die mij Naar behandelen, Zoals zo vaak Al gebeurd is, Tegemoet in mijn Favoriete egeltjeshouding: Opgerold, stekeltjes naar Binnen gekeerd, weinig Weerstand oproepend, Het leven doorrollend Zonder er echt Aan deel te nemen…

Zo velen van ons Heeft de verliefdheid Al in bezit genomen Alle redelijkheid Aan de kant geschoven Voor kinderlijke kalverliefde Van broos, ondeugdelijk geluk - Alle stukjes van Onze liefdesmozaiek Waaraan het cement Ontbrak vielen als Los zand uit elkaar Boden geen enkele Structuur meer waarop De liefde zich vestigen kan…

Muziek die Vrijwel alle Gemoedstoestanden Die ik ken Vertolkt in Eindeloos refrein Van diepst verdriet Tot de blijheid dat Ik er ook mag zijn Tonen hoog en laag Komen er in voor Maar 't is de Ondertoon die me Tot leven maant Altijd terugkerend Tij dat zonder zich Zelf te verliezen Altijd weer het leven Brengt, aan…

Kaarsrechte polderdijk Naamloos fietspad Ernaast voor hen Die het duel Met de eenzaamheid Durven aan te gaan - Juist hier de Eenzaamheid die Ik voel om wie Ik verloren heb De boomkruinen Wijzen mij loom De windrichting Aan waarin ik Mijn troost mag Zoeken, ze wuiven Met zachte beweging Mij de troost toe Die ik zo…

Het leven is Een schouwtoneel Zegt mijn vader, En hij kan het Weten, ieder Speelt zijn rol En krijgt zijn deel Toch heb ik haar Zo lang gemist, Het toneel dat Uit het zicht verdween Toen werken nog De enige remedie leek Om dit bestaan vol Te houden - na ruim Dertig jaren waarin Ik geploeterd heb Om mijn hoofd boven…

Naast elkaar, Met elkaar, Samen zo lang Al, die elkaar Woordeloos verstaan, Een blik is genoeg Een wenkbrauw die Nauw'lijks waarneembaar Beweegt, genoeg voor Jou om mijn antwoord Al te weten Op de vraag die Je nog niet eens Gesteld hebt - Ik zwijg, jij Zwijgt terug In liefde doen Wij er het zwijgen toe, Onze liefde…

De dood kwam Vandaag voorbij Ze had de vorm Van een donkerblauwe Audi met gloednieuw Kenteken - terwijl Mijn tegenligger Tot op honderd meter Genaderd is, zie ik In een flits naast mij Die donkerblauwe Audi Die mij op een onmoog'lijke Plek inhaalt, mijn linker Voorkant er bekant van Afsnijdt, en een halve Seconde voor de…

De meeuwen zullen Dansen in de lucht, Elke dag opnieuw het Leven vieren als ik Er niet meer ben - Wandelaars op de dijk Die van de dag, van het Hier en nu genieten, Honden die met speelse Sprongen hun vrijheid vieren - En wat mijzelf betreft Zal het zijn alsof ik er Niet of nooit geweest ben, Of ik ben opgelost In de ijle…

Zit gebogen over De sommen van mijn Leven, vierkante Decameters die Onder mijn ogen Uit de bocht zijn Gevlogen - Was het allemaal Zo makkelijk nog Maar als op de Basisschool waar Juf als het echt Moeilijk werd de Sommetjes keurig Uitgewerkt op het Bord voor mijn Neus toverde, En ik die altijd Zeker was dat de Som…

Toen mijn hoofd Ophield te bestaan En mijn lichaam Alleen verder ging - Gevoelloos zoals Het nog nooit Geweest was Hart kloppend Zonder geweten Zonder gevoel Leven zonder doel…

In liefde gedenken wij Hennie Jongbloed-Weggemans *15 maart 1937 - +19 april 2013 Oorsprong, bron, Oerbegin ben jij Van dit leven Dat zo ondoorgrondelijk, Zo vaak niet meer te Volgen is - stromenland Waarin mijn ziel Zich onlosmakelijk Vervlochten heeft, Eind dat begin werd En begin dat nooit Meer ophield met Leven, waar…

Ik was haar vergeten, De hoek van golvend Graan waarin ik Geboren ben - Zo lang daar Vandaan al, Meer dan veertig jaar, Maar tegen de tijd Dat ikzelf mijn eigen Ik was kwijtgeraakt, Nog royaal voordat Alzheimer kan toeslaan, Merk ik dat het land Met het goudgeel graan Mij nog niet verloren is Ik sta in haar geheugen…

hoe ik vanmorgen wat langer naar een vlijtige huismus keek hippend in het zonlicht rond de kruimels van het tafelkleed hoe ik in dit argeloos moment mezelf als die huismus zag alsof er niemand te kijken stond naar dit zo alledaags tafereel…

Angstzweet voorgoed Verankerd in lokaal 13 Van het gebouw waar Een goed deel van Mijn leven ligt Najaar twee-en-negentig Als zo opeens het angstzweet Me uitbreekt bij het moeten Voorlezen van zo maar Een onschuldig dictee Voor hen die nog een Her moesten doen - En opeens waren er Suizingen die zowel Mijn oren als mijn…

Bang ben ik, Altijd maar bang, Mijn hele leven Al, vanaf het Allereerste begin, Bang om er te Zijn in de ogen Van andere mensen - Hoewel ik ook met Een angstig oog Naar mezelf kijk, Altijd is er die Angst om zichtbaar te Zijn en de onbedwingbare Drang mijzelf te verstoppen Onder de oppervlakte Van de aarde…

Voor Anton Missen doe ik Je nu al, Nog maar een Paar dagen ben Je bij ons vandaan, Ben je voor altijd Bij ons weggegaan, Lichaam van mij dat alleen Met gevoelens verder wil - Maar het gevoel kan Ik alleen voor de ander Zichtbaar maken met Woorden, alleen met De woorden van dit gedicht, Gevoel dat zichtbaar wordt…

Blinde vindt dode Kopt een landelijk Dagblad vandaag - Heftig begin van Deze dag, maar hoe Vaak ben ik Al niet ziende Blind geweest en was Ik niet eens in staat Om een levende Ziel te vinden die Mijn bestaan Bevestigen kon?…

Voor Anton Wij die jou het Naast staan, je beste Vrienden en je eigen Kring staan om je heen En nemen afscheid van Jou, voorgoed, en op Het moment dat ik mijn Laatste gedicht voor Jou voorlees, en de Dominee zijn laatste Zegen meegeeft, begint De zon te schijnen Als ze nog nooit Gedaan heeft op de Achtste maart van…

Voor Anton Licht dat in ontelbare Kleuren uiteen barst, Dwars door het donker heen, De nacht verjaagt tot Achter de horizon En met de saaiheid van Alle dag korte Metten maakt, Vreugde die voor Het oprapen ligt Het nieuwe leven wacht…

Domheid die uit Je dronken ogen Gutst - jij kunt Het ook niet helpen Dat je dom bent, Maar een grote bek Heb je wel, En dronken ben je, Meer dan dat, Lazarus ben je, Waardoor je domheid Tot grote hoogten Stijgt, zo hoog dat Niemand jouw stupiditeit Nog volgen kan - Bezopen ben je, Maar je rijdt wel Mee in de auto…

Met luide stem Praat je louter Nietsigheid tegen Degene die je helpt Achter de balie Het gaat over van alles Maar niet over wat Je nog bij haar Bestellen gaat - En terwijl de rij Achter je meters Groeit bestel je Uiteindelijk vijf Gebakken lekkerbek Maar het klinkt alsof Dat je nog wel Het allerminste boeit…

In Memoriam Anton van der Giessen *19 april 1952 - +4 maart 2014 Langzaam, Stapje voor stapje, Adem voor adem, Ben je bij ons Weggegleden Jij die ons zo lief Bent, grote kleine broer, Onmisbare schakel in De kring van onze familie - Jij verbond iedereen Met iedereen, was De spil die niet Viel weg te denken - We laten…