Landschap en geheugen

Ik was haar vergeten,
De hoek van golvend

Graan waarin ik
Geboren ben -

Zo lang daar
Vandaan al,

Meer dan veertig jaar,
Maar tegen de tijd

Dat ikzelf mijn eigen
Ik was kwijtgeraakt,

Nog royaal voordat
Alzheimer kan toeslaan,

Merk ik dat het land
Met het goudgeel graan

Mij nog niet verloren is
Ik sta in haar geheugen

Gegrift, in haar koren
Zal ik altijd leven,

Ook al ben ik
Mijzelf al lang uit

Het oog verloren

gegrift

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 124