Alle inzendingen van c

De week die zeven dagen stilte scheurt En lang in mij de uren telt Met het heelal de grens, dit bekende hoofd Tot gestalte verwant. De mummies van de adem Onwaarschijnlijk in het kruis van geen besef Onder dezelfde tong herkend de uiteinden Van lichaam en haat, de wazige naald Dodelijk, lesbisch aan mijn lichaam. De late eenvoud van de meester…

Gisteravond naar Beckett geweest. Dat gaf te denken.. Als je uren tot aan je oren in een moeilijke materie zit, is een pauze geen luxe. Om kwart voor elf stonden we weer op straat. Tot vier uur doorgezakt en met een taxi naar huis. ------------------------------- uit: 'Totale poëzie', 1981.…

0 vaak nog denk ik aan mijn sprookjeshelden; hoe menig ridder met een wonder-woord, dat hem een goede fee in 't bos vertelde, van 't eenzaam slot heroop'nen kon de poort, waar ijz'ren boeien schone maagden knelden, of waar ze sliepen, diep en ongestoord, totdat er één kwam, die ze weer herstelde door 't spreken van bet juist' onttoov'ringswoord…

De inhoud en de vorm. Het beslag, de krenten. Hoe rijk dat mengsel is. Is de olie heet genoeg? Zijn de oliebollen gaar, zoals mijn rapen zijn? Alles hangt van bijna alles af. Het humeur van de bakker. Zijn de bollen zó geslaagd, als vorig jaar, of nog beter? Is mijn smaak nog goed? Gespannen voel ik me weer. Precies zoals ook vorig jaar…

De kosmos, waar stof en energie ontstaan. Toevallige mogelijkheden. De planeten, waar tegendelen bestaan. Onbegrepen natuurgeweld. De mens, die zijn tegenstelling overstijgt. Die bedoeling uit toeval maakt. De levenskunstenaar, die bewust geworden is. Die met liefde liefde schept. De kosmische liefde, die bedoeld ontstaat. Die…

Vierkanten en cirkels, lijken héél verschillend, maar hebben véél gemeen. Ronde vrienden en vriendinnen, geven elkaar vierkant gelijk, wanneer ze vredig bomen. Wanneer ze samen eten. Samen sigaren roken. Dranken drinken. Even dromen. Bonheur Cercle Cubique ! Santé Les Arbres ! Amis ! Prosit !…

Ik ben in mijn boshut en luister. Vele geluiden hoor ik hier, die me niet deren kunnen. Gedachten denk ik nu, die vanzelf arriveren. Straks weer gaan. Niets hoef ik hier te doen, dan alleen maar bestaan. Niets hoef ik te verklaren. Niets dan alleen te hopen, dat ik later op mag staan. Ik ben in mijn boshut en ben.…

Wat dichtbij gewoon bijzonder is, kun je ver van huis niet vinden. Hier, vind je duurzaamheid. Maar ook gezelligheid. Hier voel je je uit. Maar ook thuis. Bijzonder is hier heel normaal. In Het Lokaal van Amersfoort.…

Waar gaan we het zoeken, wanneer we onszelf, verloren zijn? Wie gaan we vragen, naar onze naam? Vraag niemand om raad. Zoek niet langer meer. Je bent niet zoek. Je bent nu hier. Hier droomt mijn hemel. Hier smaakt koffie goed.…

Onbewust bewust worden is bewust onbewust zijn maakt geen verschil wat maakt wie wie maakt wat wat is onzin onbestaan bestaan datdit ditdat dicht open nee ja .. .…

We kunnen ons voorstellen, dat mensen als wolken drijven. Dat we afzonderlijke wolken zijn. We kunnen bewustzijn ervaren. Dat we de heldere hemel zijn. Dat we wolken kunnen zien. Mensen die werkelijk beseffen, dat ze wolken en hemel zijn, kunnen bewust kiezen. Ervaren liefde. Worden vrij.…

Wat is er eenvoudiger, dan gewoonweg zijn. Niet te hoeven worden. Alleen maar laten. Niet te hoeven denken. Alleen maar kijken, in het rond. Alleen maar voelen, wat je voelt. Wat is het moeilijk, om niet nu te zijn. ?…

Een ouwe jongen is weer geland, na tijdloos te zijn opgestegen. Hij heeft vergezichten gezien, die voorbij ons sterven gaan. Een dichter heeft zich bevrijd, van aardse zwaartekrachten. Hij gelooft in hemelse liefde, op vleugels van vertrouwen. Machtiger dan angsten zijn. Sterker dan verdriet.…

Lichamen verouderen. Kringlopen bewegen. Bewustzijn groeit. Jaren groeien niet. Graven zijn geen eindstation, waarnaar het leven streeft. We zien door vensterglas, dat we leeftijd noemen. Liefdevol beginnen we. We voelen ware liefde, wanneer moeder kijkt. Ons lijden overlijdt éénmalig. Liefde begint steeds opnieuw. Angsten veranderen…

De tijd die ik nog leven mag, ga ik niet versnellen, niet vertragen. De afstand die ik af mag leggen, van hier tot hier opnieuw, is onvoorspelbaar kort. Moeder rust hier nu. Ik kniel hier al. Elke avond zal ik overlijden. Elke nacht zal ik liefde dromen. Elke morgen hoop ik op te staan.…

Dat je je thuis mag voelen. Bij elkaar. Dat je niet angstig hoeft te zijn. Voor een afwijkende mening. Dat je elkaar aan mag raken, omdat we zijn gecomponeerd, uit hetzelfde bewustzijn. Uit dezelfde sterrenstof. Dat je verschillend lijkt. Niet anders bent. Dat problemen elkaar oplossen. Dat je elkaar spontaan herkent. Omdat liefde liefde…

Moeders zijn bronnen van leven. Vrouwen die moeders werden. Mannen die moeders maken, wanneer vrouwen dat willen. Desgevraagd. Mannen die macht begeren, willen vrouwen gebruiken. Beminnen vrouwen niet. Mannen die kinderen willen blijven, willen vrouwen aandacht geven. Bieden wat vrouwen vragen. Willen net zo sterk worden, zoals vrouwen…

De muren die ons scheiden zijn ondoordringbaar. Zijn zonder deuren. Zijn dicht. Hoe kunnen we elkaar bereiken? We kunnen tunnels graven. We kunnen springen. We kunnen ontmoeten, tussen oneindige sterren. Wanneer we vliegen gaan.…

Boven sterfelijke lichamen, zien bewuste mensen vuur. Daar delen ze liefde. Wie ze zijn. Laat ons in elkaars ogen kijken. Laat ons dezelfde liefde voelen. Laat ons dezelfde sterren zien. Overal vlamt hetzelfde vuur. Wat houdt liefde tegen? Zijn het blinde angsten? Is het levensmoed?…

Een hond loopt door de Laanstraat, zoals hij nu wil zijn, is en altijd was. Baasje loopt met hem verbonden, en probeert gehaast te worden, wie hij nooit meer worden zal. Als jongetje nog was. Ik vraag me verlangend af, hoe ik weer reu kan worden, zonder aangebonden vrouwtje. Getrouwd met hondse trouw. Vervuld van hondse liefde, zonder aangelijnd…

De dood zal helemaal helen gaan, hetgeen het leven breken moest. Zal helend terug gaan nemen, wat bij geboorte werd gegeven. Nieuw leven baart. Opnieuw. Ik zie het gezicht van moeder weer, toen zij haar lijden gaf aan hem, die haar lichaam liefde schonk. Vandaag voel ik de blijdschap weer, toen de dood haar tranen droogde. Het verdriet…

Tussen geboorte, dood en heelal speelt onze leeftijd zich af. Al wat leeft is sterrenstof. Beleven we leven als ruimte? Als bewustwording daarvan? Als beperking. Als angst? Als creatieve liefde? Wie durft kiezen? Voor wie we zijn. Voor elkaar.…

In een ideaal gedicht, wordt gezwegen. Weinig gezegd. Veel gevoeld.…

Hele grote woorden zijn niet groot, omdat woorden zich niet uiten. Het zijn verpakkingen wellicht. Leesbare etiketten misschien. Breinige gedachten meestal, die misleidende ideeën zijn. Zoals een misleidend ego is, dat om laffe angsten draait. Gevoel spreekt onzichtbare taal, die in zichtbare emoties leeft. Met gevoelige ogen streelt. Met…

Geluk verschijnt in blauwe hemels, waarin hagelwitte wolken drijven, gedragen door het wijze zuchten. Van onze adem. Van de wind. Liefde verzamelt in diepe oceanen. Stortvloeden van onweersbuien, waarin tranen onzichtbaar zijn. Liefde schrijft op mooi papier, waarop onze dichters dichten. Liefde is als helderwit doek, waarop ons leven…

We ontmoeten in herkenning, van wat gekend wil worden. Noem het stille verlangens. Geluk, dat onnoembaar is. We ontmoeten elkaar opnieuw, omdat we niet bewust waren, van wat onze verlangens zijn. We komen elkaar weer tegen, alsof we vreemdelingen zijn, die ondanks verschillen, toch ontmoeten willen. Daarna treffen we toevallig. Noem…

Trauma kan verdrietig blijven. Uitzichtloos worden. Het einde zijn. Ons overlevingsbrein waakt. Over herhaling van zetten. Tegen nieuwe pijn. Wie trauma ervaart lijdt. Het is onbegrepen liefde, die over onze liefde waakt. Liefde maakt scherven heel. Liefde maakt ons bewust. Liefde wanhoopt nooit.…

Alles wat je loslaat, of fijn achterlaten kan, is heel mooi meegenomen. Liefde. Geluk. Moed. Durf. Zin.…

Liefde kun je met elkaar delen, wanneer je vertrouwen voelt. Wanneer onze ogen spreken. Voel je welkom thuis bij mij. Ik voel me thuis bij jou. Laten we naar wolken kijken. Laat ons staren naar de hemel. Laat ons turen in het donker. Laat ons samen sterren zien. Laten we samen voelen gaan, zodat onze gevoelens weten, dat we leven, zoals…

Mensen lijden ongezonde honger. Lichaam en ziel leven gescheiden. Van ons ingeboren zelf. Van onze natuur. Van elkaar. Lichamen hebben we vetgemest, met pasta, pizza en patat. Mèt! Met aardappelen en met brood. Met snoep, sappen en met bier. Verslaafd aan zieke welvaart, hebben we onszelf gemaakt. Onze geesten prikkelen we, met veel,…