Alle inzendingen van catrinus

is het een soort van boetedoening die boze dromen van vannacht is het soms een stukje hel wat me straks wacht en nu alvast uitlacht is het verwerking van het kwade van het zo vaak tekort schieten van de minder fraaie daden is het schoon schip maken tonen van wat er achter je ligt het laten zien van de werkelijk waarde van dat wat je niet…

respect heb ik voor hen die ooit waren voor hen die proberen wat is ook voor anderen te bewaren respect heb ik voor die al of niet hun leven gaven die stonden voor oprechte idealen laat hun daden zich permanent in ons collectief geheugen graven respect heb ik voor zij die haar kracht gaf zodat die hulpbehoevende die eenzame en oudere…

hoe bouw je een huis een huis van vriendschap iets wat blijft staan: neem stenen van respect vertrouwen wederzijdse bewondering metsel met cement bestaande uit trouw begrip en solidariteit wees voor elkaar een luisterend oor en ga daarmee aan de slag – ga bouwen ze zal elke tegenwind en stormen doorstaan een beste klus – nee echt geen kleinigheid…

jongetjes waren we ridders cowboys soldaten en niemand wist wie we op welk moment waren en later werden we iets wijzer voetbalden we en werden Sjakie Swart en of Pietje Keizer de wereld lag aan onze voeten we konden zijn wie we wilden we hadden nog weinig te moeten al snel ging dat veranderen en moesten we presteren net als al die…

elk jaar het probleem met Kerst : jezus waar en wat gaan we toch eten ~~~~ ezel kribbe kind zo vredig en een kalkoen die het maar niks vindt ~~~~ een Kerstgedachte: veel eten – kindje Jezus wordt wèèr vergeten…

haar toon is de mijne haar stem is die van mij ze omarmt ze troost ze verwarmt ze weekt en trilt de mijne los zo heel gewoon met haar gevoelige klanken het klinkt of het haar ziel is de aller diepste levenskern opgeroepen door het strijken van haar snaren bewogen maar toch ook ferm kan ook ik de roering van mijn gevoelens ontwaren…

het weer verandert snel zegt de man – ach hij is nog steeds vrijgezel ~~~~ zo veranderlijk kan het weer ook zijn zei hij net mijn eigen vrouw ~~~~ vrouwen en het weer hou er rekening mee ze kunnen plots omslaan…

een waarlijk dichter vraagt aandacht voor problemen meestal van zichzelf…

we zien en zien en kijken er niet naar groet de man met een ‘Sieg Heil’ of een ander onduidelijk gebaar of vindt hij iets gewoon geen stijl en was het slechts een wegwerpgebaar de VAR mag zich er over buigen legt een hele groep onder de loep en hoort eventuele getuigen we zijn zo blij met onze VAR bestaande uit menig oude uitgerangeerde…

we pompen aardgas en of olie op uit zee doen er op het droge allerlei smerige dingen mee vangen straks af de CO2 en pompen het waar de olie weg kwam weer diep weg onder de zee en dan zie ik wat u en ik niet zie een oplossing van niks potjandorie gemakshalve maar te benoemen tot een moderne vorm van kringloopeconomie *…

toen ik alle tijd nog had en zij geen grip op mij en ik nog tijd van leven genoeg bezat haar nog zelf invulde stond ze al die tijd aan mijn zij was zij het die mij nog zo veel wonderbaarlijke dingen onthulde maar nu zij mij alles getoond en ingepakt heeft voel ik het dat zij het tijd vindt worden hiervoor te worden beloond dat ze geen…

ik mag niet zwart meer zijn ach wat hebben wij samen met de Sint gelachen echt we hielden het voor gein we doen het immers voor onze kinderen welk kind zou ons dit willen verhinderen het zijn zij die zelf ooit kind waren en er blijkbaar nu alsnog een complex aan bewaren of een Piet zwart is of wit het maakt een kind niet uit…

hij sprak mij aan van man tot man en weet je wat hij zei ik kan ik kan echt waar ik kan er niet meer tegen dat zei hij tegen mij weet je dit is zo geen leven hij nam me in vertrouwen misschien moet ik maar gaan niet doen zei ik het zal je berouwen ach niemand ziet me nog staan dat zei hij tegen mij misschien vliegen in de nacht misschien…

het mooiste gedicht komt van boven haar warmte en licht dat zoveel schijnt te beloven dat gedicht dat met liefde omarmt als een deken mij omsluit mij beschermt en verwarmt mij het gevoel geeft jij maakt echt uit dat gedicht doet zo haar best en is nu bij jou aangeland om dat te geven waarnaar ook jij lest neemt ze je bij de hand ze…

dat echte gedicht maakt je niets wijs het geeft zichzelf met liefde prijs als ik mijn ervaren blik op jouw ogen richt dat echte gedicht lees ik ‘s nachts kijkend naar de volle maan en ik het getoonde zonder woord begrijp en ten diepste kan verstaan je ziet haar in de wuivende wind ‘t is echt waar in de meest eerlijke ontwapenende lach…

soms ben ik kleurenblind zie geen verschil tussen zwart en wit en wat ik daar zelf van vind? ach ik ben zo iemand die er totaal niet mee zit tussen een rode of een okergele indiaan tussen een Turk of een Berber Marokkaan tussen een zwarte piet en witte of iets er tussen in mijn ogen zien de verschillen niet het zal er zijn maar volgens…

als de tijd voorbij gaat en ik sta onbeweeglijk stil neemt ze mij toch mee ook als ik dat niet wil als de rivier op haar stroom merkt dat ik mijn tijd verdroom liggend in een bootje neemt ze me ongevraagd mee en in het ootje al deinend op haar tocht naar zee als ik in een ballon vaar en naar een gewenste kant gebaar omdat ik het daar…

je ziet slechts dat waar je oog op valt een voetbal die jouw bloemenperk verknalt jongetjes hebben zo’n plezier jouw bloemenperk interesseert hun geen ene moer geen zier ik ben kwaad maar kijk…… en kijk naar wat er echt is gebeurd zij zijn nog slechts even kind dus heb ik verder niet gezeurd slechts even getreurd het bloemenperk…

Jij lieve flinke meid mijn enig klein ‘Sprankje’ jij bent mijn kleine schat fluistert zachtjes in mijn oor misschien kan het toch dat ……. het mogelijk na een poosje wel goed komt ……. alsnog en daarom ga ik met jou samen door je zegt nieuwe kansen komen weer vandaag morgen echt waar ooit een keer je fluistert heb nog even geduld nee nee…

strooi dan uit mijn as en laat me weer samenzijn met wie ik ooit eens was je weet wat ik bedoel gun me toch dat weerzien dat symbolische gevoel ach ik weet het is illusie het weer graag samengaan ontstaan uit mijn confusie de eenheid die we zijn geweest wat zou het toch mooi zijn ik weer samen met meerder trouw hondenbeest strooi…

ik werd op pad gestuurd mijn eigen pad - mijn levenspad en onderweg heb ik mijn rugzak gevuld met alles dat ik tegenkwam en dat was nogal wat ervaringen inzichten openbaringen inspirerende gedachten verkregen juist van hen waarvan je het niet zou verwachten heb gedronken heb gefeest soms buitensporig maar dat was ooit en is geweest…

hij let op en is bij de tijd toch ongemerkt wordt zijn haar erg grijs ~~~~ al tijdschrijvend merkt hij niet dat hij zijn grip zo op de tijd verliest * * de titel verwijst naar een lied o.a gezongen door Glen Campbell en Willie Nelson…

bij een kloppend hart kun je gerust aankloppen de deur zal geopend worden en je wordt binnengelaten gevoelens kunnen naar buiten en binnen komen in liefdevolle vloeiende soms woeste stromen maar soms besef je het even weer en krijg je het langzaam in de gaten de scharnieren van mijn deur piepen steeds meer en meer niemand wordt nog…

ik schaats ik schaats enkel met woorden eerst was het slechts krabbelen heel langzaam voorzichtig glijden eerst niet meer dan vrijblijvend babbelen en ongemerkt blijken de woorden mij te leiden ik glij naar onbekende oorden waar ik nooit eerder ben geweest moeiteloos ervaar ik het glijden en dat het geschrevene als maar beter spoorde…

voel even mee met de bomen zucht een moment intens samen met de wind leer van de zon harten te verwarmen beleef alles zonder vooroordeel weer als kind pak met je blote handen de verse sneeuw omarm de kou die ze je voelen laat laat je door de regen overspoelen ervaar eindelijk weer waar het leven over gaat ga het doen ga je overgeven…

ze zeggen zoveel kondigen met hun bestaan het einde van een seizoen aan geven de herfst vrij baan bekleden al wat stervende is met kleurig fluweel laat dat wat ons verlaat nog eenmaal vlammen voordat ook hun tijd vergaat laat de paddenstoelen maar zwammen…

het schilderij wordt niet begrepen toch krijgt hij tranen in ogen ~~~~ de foto is vaak mooier dan wat men echt ziet wat is nu schoonheid…

(tanka) vier klavertjes vier samen op een rij geluk het ligt klaar voor mij een koe grazend in de wei het geluk is weer voorbij * * ach geluk is een soms zo moeilijk begrip om te zien en als je het ziet en meent dat het voor het oprapen ligt, wordt het toch weer net voor je neus weggekaapt…

mijn lieve vrouwe bedacht in ons strobed hoe maitrank te brouwen * ~~~~ mijn lieve vrouwe leerde in ons strobed van maitrank te houen * gemaakt na tip van Guide de Pelsmaeker, die me er op wees, dat in België van witte wijn en lievevrouwebedstro ‘maitrank’ wordt gemaakt. In Nederland bekend als ‘Meiwijn’, vast wel bekend bij…

ach zitten we niet allen in de grote ballon met heelal als naam en als die wordt doorgeprikt zal alles erin vergaan en wordt er niets meer naar belangrijkheid gerangschikt in alles zitten verschillen in kunnen en in willen maar alles heeft z’n belang die vogel die vlinder die bij dat bloemetje en ook jij in alles zit verbindende samenhang…