Netgedichten

netgedicht (nr. 69.220):

ALLE TIJD

toen ik alle tijd nog had
en zij geen grip op mij
en ik nog tijd van leven genoeg bezat
haar nog zelf invulde
stond ze al die tijd aan mijn zij
was zij het die mij nog zo veel
wonderbaarlijke dingen onthulde

maar nu zij mij alles getoond
en ingepakt heeft
voel ik het dat zij het tijd vindt worden
hiervoor te worden beloond
dat ze geen krediet meer geeft
dat ik aan haar moet afbetalen
mijn opgebouwde schuld
en tot ze mij komen halen
tot zo lang duurt haar geduld

de tijd en ik we hebben elkaar gemogen
en ik dacht ik zet haar naar mijn hand
echt ze heeft me nooit bedrogen
want zij is nu eenmaal wie ze is
geen enkele keer ben ik voorgelogen
maar met beperkt mensenverstand
ben ik weer de zoveelste die me
schromelijk in haar macht
en streven vergis