Alle inzendingen van claire

Heb ik een gaatje kunnen maken in de dikke donkere kabel van mijn leven. Mijn levensdraad werd verzuurd. Opgelost in bijtende tranen De ogen lieten hun water als watervallen over mijn wangen stromen. De dekens waarin ik ze opgevangen heb zijn nu droog. Het kleine lichtpuntje in de verte komt naderbij. Zou het toch eindelijk waar zijn,…

Hij was op een feestje. Een jonge snaak mijn smaak Onze ogen schoten vonken. Mijn buik kreeg van die vlinders die niet kunnen wegvliegen gelukkig maar het was het trillen van de gevoelige snaar. Even een dansje wagen op één tegeltje Ik voelde me innerlijk bibberen. Het waren de polen plus en min aantrekkingskracht van in het begin.…

Ik had verwacht om eens gezellig samen te zijn Rustige woorden verstrengeld met de liefde van het hart. Ik had verwacht om eens te babbelen, maar werd in de kiem gesmoord. Mijn ogen werden week, huilen wilde ik niet. Krop in de keel die mijn woorden deden krimpen. Mijn stem vond haar weg niet meer. Ik zette een masker met de glimlach op…

Mijn handen waren de eerste die jouw tere huid aanraakten toen je het levenslicht zag. Mijn handen waren de eerste die jou over je hoofdje streelden. Zij hebben een bloedband gecreëerd die nooit meer los kan. Diezelfde handen hebben je leren voedsel aanvaarden, hoewel je dat niet altijd graag at. Mijn handen hebben uje tere luierhuid aangeraakt…

Sluimerend dooft het licht van de dag, maakt plaats voor de nacht. Als een dekbed strekt de avondschemering zich uit over het eens zo klare landschap. De geluiden buiten doven, stilte maakt zijn intocht. Nu en dan verdrongen door geluid, een auto die over de stenen dondert. De haan, altijd de eerste als alarmklok, heeft zijn stem te slapen…

Jij bent mijn toeverlaat in een opstuivende zee van woorden. Een rots, die mij helpt om op het droge te geraken. Je hart is meer waard voor mij dan goud. De schittering in je ogen zijn als diamant Je geest geeft mij hoop. Zo kan ik verder zonder wanhoop. Je bent mijn reddende engel waar ik mij met weinig moeite aan vast kan klampen.…

Ik wilde dat wij de zon tussen onze ijsbergen plaatsten en zo de scherpe sneeuwvlokranden konden bijschaven en in alle beschaving spraken want je beweegt in mij zoals ik in jou beweeg en wat er in de oertijd bij jou of mij heeft gespeeld het is een natuurfilm opgenomen ergens in een dierentuin ik wilde dat wij de zon…

Gloeiend heet was het die dag, verkoeling zoeken Een licht zeebriesje voelen. Het zand speelde met mijn tenen. Aan de afgebakende horizon, stond de maan in de plaats van de zon. De koelte deed me goed Ik was rustig, rook de zee met zijn rollende golven. Plots voelde ik me niet meer normaal schrik sloeg bonkend tegen mijn hart. Ik bleef…

Mijn stijlfiguur waar ik naar toewerk, bestaat uit gelijke elementen, zoals het hart en de ziel onafscheidelijk zijn. Hun betekenis neemt in kracht toe de climax van het liefdesspel, de stijging naar het hoogtepunt waar je hele lichaam zich innig laat beademen in extase. De veelkleurige spanningsboog in je levenslicht, wordt gedragen…

Sterke wortels zijn nodig om een leven op te bouwen. De sappen van de liefde moeten de kruin kunnen betoveren. De liefde groeit tot er sterke takken komen die worden beloond met twijgen. Als het meezit, krijgt hij vruchten waar hij eeuwig zal voor vechten. Zijn levens elixir deelt hij met zijn uitgestrekte armen, tot zijn plantzaad de…

Kristallen bloemen dwarrelen neer traag meegevoerd met de wind. Ze vleien zich behoedzaam op de bomen, hangen als een witte slinger. Het gras wordt de nacht voor hun dromen, morgen kunnen ze al verdwenen zijn, In de warmte van een lichte zonneschijn. Ik heb ze mogen aanschouwen, Ik heb ze gevoeld, ik heb ze bekeken, ik heb hun puurheid vereerd…

stilte trekt voorbij het raam ik luister naar de eeuwigheid verbonden aan een koord een alfabet van zegen en hoop mijn zoektocht naar jou is nimmer voltooid zo jij mij laat dromen over de toekomstige nazomer jouw stem is een droomgebied mij terugbrengt naar een melodie zonder disharmonie een onderdak waar schoonheid woont als een…

De verlichting valt uit, het geluid verstomt De eens zo hevige spraakwaterval delft het onderspit met eeuwige stilte. Elastisch val ik op de grond, als een broos poppetje met een wit gezicht waar haast alle leven is weggesijpeld. Alleen het hart klopt nog. De toevoer van lucht wordt niet onderbroken, heeft het soms moeilijk maar de luchtfilter…

dag na dag na jouw verlaten verlies ik mij in gelaten vol woorden staan hun ogen leeg is mijn blik wanneer ik hen ontmoet met hetzelfde gezicht als ik…

Een geur van behagen van diepgaande emoties. Het overbrengen van jouw eigen ik, met de aroma van de persoon die je werkelijk bent. De geuren leiden naar het universum, waar je kunt zweven op het licht van duizenden sterren. De magie is onweerstaanbaar. Je leven, je geluk zitten in een flesje gekroond met liefde, teder omhuld om in…

Schakels aan elkaar verbonden voor eeuwig en altijd. Als hij breekt, is het waar dat ons leven maar aan een draadje hangt. Ik heb zo’n ketting. De schakels zijn nog gaaf, de blinkende zijn mijn liefde voor de kinderen die ik baarde. Het zware slot, zijn de armen van mijn lieve man die het loodzware lot torst waar het nodig is. Er hangen…

Ik zag het aankomen, de storm in de gevoelens waren niet meer af te remmen. Simpele woorden waaiden zo hard, kolkten aan tot een heuse orkaan. Zonder het te weten kwam hij in het oog terecht. Zijn lichaam werd weggeslingerd en de emoties gekraakt tot een hoopje ellende een wrak bleef over. Hij was nog een samenraapsel van het verleden…

Ik was het verloren Had het opgeborgen zonder sleutel Deze ben ik kwijtgespeeld in de wonde van toen. Ik heb gezocht naar het wonder die heling kon brengen geluk kon schenken zo heb ik die sleutel weergevonden. Ergens diep in mij zo ergens tussen mijn hart en ziel zweefde hij ergens rond tot ik hem vond. Misschien goed, maar het kan…

Het voordeel van de twijfel, Is het nadeel van het besluit. Beslissingen liggen niet voor het rapen Het deksel ligt wel op de loer. Vergeet het voor- en nadeel niet Lachen en verdriet liggen zo vlak naast elkaar Wikken en wegen met kilo’s vooruitzichten zware lasten voor op je schouders waar uw draagkracht het niet aan kan. Belangrijke…

wanneer ik naar de ogen van je kroost kijk mosgroen en zilverscherp wordt de afstand tussen het gemis kleiner of je hier naast me zit en praat zoals vanouds twee handen op één bolle buik te dun is het licht genadeloos in zweepslag slaat de klok de werkelijkheid raak achter mijn borst bloeit de witte roos open de stilte kabbelt traag…

Het gezicht rimpelloos Uitdagend en nooit boos Jong en sectie Lippen zo rood als rozen doen menig mannen blozen. Haarlokken schitteren in het licht van de zon. De ogen flikkeren ondeugend en zo verleidelijk. Het leven heeft het gebeiteld in geluk en liefde. Het is nog zo broos breken zal het misschien. Laat het door het lachen zijn…

Engelen zijn puur Een gave van de natuur In hun witte kistjes worden ze samen opgebaard Zo waren ze voordien Samen sterk en plezierig Nu samen één Gaan ze arm in arm heen. Zij hebben samen hun sneeuwhandjes Gevouwen op hun borst Hun rode wangetjes van toen Zijn nu wit en breekbaar De rode draad van hun leven werd doorgeknipt Zij hadden…

Het kluwen werd altijd uit elkaar gehaald. Lachend keken de ogen de toekomst tegemoet. Er was liefde in het hart. De lippen trokken in een mooie glimlach. Maar nu is de moed in de vederloze schoenen gezakt. De ogen hebben geen pretlichtjes meer. Het hart heeft pijn. Dat was niet de bedoeling, Er was geen evenwicht meer, de balans was…

In het blauw proef ik je woord voor woord voor woord de stille en holle klanken uit je smal getrokken mond vervagen vergrijzen kleuren wit traag valt het licht deze dagen doodsbleek ik keek langs de lijnen van je gezicht die eerder zacht en soepel waren nu hard en je schone handen je schouders spelen niet meer met de wind of het lentegroene…

Jaren geleden doofde het licht in mijn ziel. Mijn hart werd gestenigd door scherpe woorden die mijn liefde doorboorden. Ik zag het licht niet meer. De hoop was verdwenen als sneeuw voor de zon. Hopeloos verloren. Jaren zwalpte ik op een woelige zee met golven als spelbrekers, die mij nog op grote golfbrekers lieten afstevenen. Ik…

De woordenwaterval is gestopt De letters komen niet meer Zij blijven aan de waterkant hangen. Aangespoeld door stapels leugens. Waar mist hangt Is het gevaarlijk beangstigend. De droom van helder licht is weggekwijnd door hartenpijn. De tranen zijn als regendruppels, maar de onzichtbaarheid blijft. De mist streelt mijn weemoed, gaat hard…

tussen stoffige spinnenwebben en gruizige muizenkeutels hebben wij de knopen doorgehakt om een einde aan het verleden te maken en een begin te vinden herinneringen dwarrelden door het huis van kamer naar kamer rechtstreeks de buitenlucht in morgen zal het laatste restje van toen as worden op de akkers van een vruchtbaar nu…

hoe vaak ik jou ook droomde in dromen en zoet mijn fantasie de werkelijkheid voorspelde ik spelde de zinnen van beminnen in woorden ongehoord tot de klanken voor jou galmend misvormd daar ik hen niet over mijn lippen kon tillen zodat slechts de stilte over onze ruggen kroop en de hoop op later de reis per seconde vertraagde onverteerbaar…

Mist overwoekerde het zicht. Niets geeft nog klaar licht. Het vergaat in smog en tast met de zure neerslag de laatste monumentale tederheid van de wereld aan. De mens kan er niet meer leven. Diezelfde creatuur is de schuld van de verdoemenis van deze mooie planeet. Ingestorte gebouwen, verwrongen ijzer. Spooksteden, spooklanden verschroeid…

Wat als de wereld van binnen gaat beven, hevig de korsten doet scheuren en alles buiten de banen wordt geleid. Wanneer het zilt vervangen wordt voor lava en een moeder haar handen rond haar hart legt om het ritme van de angst in te tomen. Slechts om haar kinderen de kalmte te laten bewaren. Opdat de opvliegende schreeuw lichtjes dooft…