Alle inzendingen van costa

- The just mean lies in obedience, which both waits for the signal to start, and obeys it when given. - Het krijgspaard, in wiens aâm de rode dampen snuiven Van d'opgezwollen moed, die hem de borst vervult, Doet met zijn ijzren hoef de grond rondom hem stuiven, Daar 't uit te breken poogt in prikklend ongeduld! Met vaste hand en knie bedwingt…

Des harten binnenst overleg, gezegd, gezucht, gedacht! Het trillen van een stille vlam die naar de wolken tracht. Het slaken van een ademtocht, het vallen van een traan de blik naar boven van een oog door God-alléén verstaan. De eenvoudigheid, het kunstloos waar der kinderlijke taal, maar aan wie plaats gegeven wordt…

BIJ DE GEBOORTE VAN ZIJN ZOON. Dichterlijke lier! Verhef u tot de hoogste vreugdetoon, en stort wellust in de harten, aan uw somberheid gewoon! Zegegalming, heilvoorspelling, godgewijde vrolijkheid, zijn het thema, door de vriendschap aan de Dichter voorgeleid! Door de vriendschap? Door een andre (is het mooglijk) eedler plicht! Werd ooit…

Dierbaar leven van mijn leven! ziel van mijn verlaten ziel! met wie rust en zelfbewustheid aan mijn dorrend hart ontviel! De Almacht riep u tot die hemel, naar wiens heil gij smachtend waart: rust volzalig; en (zo ’t zijn moet) blijve ik sterven op deze aard! Doch vanuit dat schittrend lustoord, zo de keurlingen van God nog met deernis mogen…

Kennst du das Land? Kent gij het land, waar hoog de ceder wies? een adem Gods door ’t moerbeiboomdal blies? van ’t eêlste bloed de bruine druifrots zwol? de olijftak glom, van malse koornen vol? Kent gij dat land? daarheen, daarheen, o leidsman mijner vaadren! voer mijn schreên! Kent gij de stad? Haar hoog en heerlijk huis maalde, eeuwen…

AAN MIJN OUDSTE ZOON OP DE DAG ZIJNER BEVESTIGING ALS LID DER CHRISTELIJKE HERVORMDE GEMEENTE. Mijn zoon, mijn eersteling heeft zich een lid beleden, werd als een lid begroet van Jesus’ Kerk op aard. Heil hem! heil deze dag! met tranen en gebeden ga stille lof en dank in onze ziel gepaard! Ja, dank en lof aan Hem, die ’t oudren wilde geven…

Rebecca, dierbaar kind! ontvang bij uw verjaren uws Vaders zegening op 't kinderlijke hoofd. En moog zich aan die bede eens Heilands deernis paren; hoe wordt dan ook voor u Zijn naam eens hoog geloofd! Uw elfde jaar vervloog. Een nieuw is ingetreden! Wat toeft ge? doe de keus, twaalfjarig maagdelijn! Zij word' niet uitgesteld, maar uitgebracht…

O! wie beschrijft mij 'tgeen gij zijt, Gevoel van 't kloppend harte! Wiens werking vaak de ziel verblijdt, Maar meer nog klemt in smarte! Gij, mijner dichtkunst ziel en doel! Gij zijt de bron mijns levens! Maar, overweldigend gevoel! Die van mijn sterven tevens! Gij zijt de onwederstaanbre gloed, Die mij tot dichter maakte! Die in mijn…

Geen wolkje dreef er aan de hemel, geen windje suisde er in de blaân, en als een spiegel glad en effen, stond de onbewogen Oceaan. Daar streefde ’t vaartuig onbekommerd de blauwe baan der baren door, bij wier door niets gestoorden vrede het weekste hart zijn vrees verloor, het moedigste vergeefs een voorwerp ter koeling van zijn strijdlust…

(OPDRACHT VAN DE BUNDEL ,POEZY’) Gunt gij 't, hoog vereerde Vader! dat een zoon U hulde bied' met de eerstling van een ader, die nog ruwe zangen schiet? Dat bij drie en twintig jaren, in uw weldaan doorgebracht, met de galmen van zijn snaren (ach! hoe min!) te erkennen tracht? Voor het sterflijk oog verborgen, richt de Koning van 't…

OP ZIJN VIJFTIENDE VERJAARDAG. Verheug u, Jongeling! ten dag van uw jeugd! geen ouderlijk gemoed wraakt argeloze vreugd. Ja, gulle scherts kan vaak de geest weldadig wetten, gelijk de Lentewind het jonge gras verfrist. Maar wen u te gelijk op d’ uitgang streng te letten van ’t hart dat, onbewaakt, zich-zelf zo licht vergist. ’t Hart, o mijn…

Een bloempje, vóór de tijd van 't oudrenhart gerukt - Neen! door der Englen hand voor 't Eden Gods geplukt! Voor wie in Jezus stierf, is dood geen dood, maar leven; En 't pand, aan Hem betrouwd, moet zelfs dit graf hergeven! 1834.…

Des harten binnenst overleg, gezegd, gezucht, gedacht! Het trillen van een stille vlam die naar de wolken tracht. Het slaken van een ademtocht, het vallen van een traan, de blik naar boven van een oog door God-alleen verstaan. De eenvoudigheid, het kunstloos waar der kinderlijke taal, maar aan wie plaats gegeven wordt bij 't Englenlof…

Volzoete geest der poezy! keer in mijn doffe boezem weder! Beziel opnieuw de ziel in mij, en in mijn hand de zwanenveder! Met traagheid klopt mijn smachtend hart, wanneer gij 't opgeeft aan de smart van een ondichterlijke wereld! Mijn hoofd hangt moedloos op mijn borst, terwijl ik naar de dauwdrop dorst, die, waar gij treedt, de dorre grond…

GEDACHTEN BIJ HET GRAF VAN DEN TWAALFJARIGE HENDRIK CHRISTIAAN CAPADOSE, 28 MAART 1845. De kleinen gaan ons voor in 't koninkrijk des Heeren: door kindren wil ons God Zijn diepe wegen leren! Hier rust het stof eens kinds, in 't midden van de pijn gegrepen om eerlang voor eeuwig vrij te zijn. o Hendrik Christiaan! vrij is uw geest…

Neen, 'k was geen Zanger, stout en sterk, Wie eigen kracht naar 't ruime zwerk Op brede vleuglen uit deed schieten. Ik ben een wormke, zwak en klein, In eigen, in Gods oog onrein! En, zo mijn zangen indruk lieten, Hij wete 't, wie dit ondervond, Dat, zo ik ooit als Dichter stond, De galm, geslaakt op deze grond, Een naadring was van hoger…

De traan, die opbruist naar onze ogen, In liefde en vriendschap, vreugde en smart, Die is de ware tolk van 't hart! Wie door een mond ooit werd bedrogen, Die een geveinsde glimlach plooit, Een traan!..... een traan misleidde nooit! De traan, naar boven opgedreven Bij 't heimlijk slaken van een zucht, Geeft de geperste boezem lucht…

Zijn kemel! ‘t Levend schip, dat door de zandzeebaren Zijn koers houdt, rijk bevracht met keur van Oosterwaren, ‘t Woestijnpaard, dat in ‘t zaal, hem door natuur gewrocht, Zijn ruiter rustig voert door d’eindeloze tocht, Hem knielend afwerpt en weer opvangt, en, waar de ogen Vergeefs een waterdrop als uit te lokken pogen, De karavane met zijn…

Uitkijken naar iets Nooit ontsnapt uit het niets Nachten gevuld met tranen en pijn Reiken naar iets dat er nooit zal zijn Wanneer het vervagen een begin maakt Heb ik jouw hart nog steeds niet geraakt Waarom heb ik toen niets gedaan? Door die spijt gaan al mijn gevoelens eraan Het leven gaat zo snel Zonder jou is het maar een hel…

Liefde voor jou en mij Een kus en een aai Ik neem mijn kans Kom maar aan mijn zij Vrouw, droom met mij mee Lieve woordjes Verliefde blikken Wij gaan samen in zee Wij gaan samen nog zoveel dingen doen Gelukzalige omhelzingen Sterretjes in onze ogen Hoe ik geniet van jouw zoen…

Slapende blauwe oceanen Ontwaken door de wind Welke mij liefdevol aait Hoog op de golven dansen En een handkus gooien Naar die gouden horizon De zeilen maken dat vragende geluid Waarvan het antwoord bekend is Ik hou van de zee…

In jouw stille wereld Zweeft een droom Als wordt hij voortgeblazen door de wind In jouw stille wereld Is het woud zo mooi Als was het betoverd door een glimlachend feetje In jouw stille wereld Zorgt jouw glimlach Voor een eeuwigdurende lente in mijn hart…

Raadsels in mijn hoofd Mijn ziel in pijn Verlangende naar verandering Vechten voor mijn innerste Zo onvolkomen gebleken Vragende ogen die mijn twijfel zien Mijn hulpgeroep verhoord Maar genegeerd door mijn innerste Mij voortstuwend in mijn zoektocht Eigenwaarde verdronk in die poel Gecreëerd door mijzelf Kon ik die poel maar droogleggen…

Misschien is hij niet echt Die pijn Leugens in de vorm van pijn Pijn houd ik uit maar leugens niet Waarom? Die pijn hoort bij ons zeg je Nu is het voorbij en bel jij weer Maar die pijn hoort bij ons zeg ik nu Leugens heb ik allang weggegooid Verzetten tegen die pijn Weerstand bieden aan jouw verleiding Ik zeg nee met pijn in mijn hart…

Vreugdetranen zo nat als de regen in de zomer aan jouw zijde In je armen zo veilig een perfect moment zekerheid gevuld met schoonheid Glimlachen in alle geheimzinnigheid gedachten door mij te raden met een wonderschoon antwoord Jij en ik als waren wij een jij en ik als zijn wij een jij en ik als blijven wij een Dag en nacht zoverschillend…

Kus mij en lach met mij kus mij en huil met mij kus mij en ben bij mij Droom van ons beiden droom hoe het zal zijn droom onze droom Lach mij toe lach jouw lach in mijn ziel lach onze lach Denken aan jou denken aan ons denk jij ook aan ons? Tijd is abstract tijd is van ons tijd is dus nu!!!…

Vul mijn leven zoals het woud de zuurstof leven geeft Geef mij kracht zoals alleen liefde geven kan Laat mij sterven in jouw armen Kom, laat mij weer leven Geef mij toekomst die iets waard is Laat mij weer lachen met een hart vol liefde Vul mijn hart met liefde Zoals de getijden de lente met liefde vullen Geef mij de rust van een slapende…

Vloed in mijn hoofd gezichten vervagen en gaan onder terwijl het jouwe boven komt drijven Vreemde gevoelens in mijn ziel gevoelens ooit verloren gewaand nu hardnekkig kloppend in mijn hart Vragen waar nooit een antwoord op volgt het aanwezig zijn doet zo pijn zonder jou…

Bij elkaar in elkaar en toch zover weg in verschillende werelden Maar toch die gedachten ons samenbrengend terwijl het niet kan liefde welke dimensies overbrugt Die ene mooie keer een moment dat een leven lang blijft bestaan in onze herinnering.…

Mistige gedachten wachtend op jou mijn dromen gevuld van verlangen en het antwoord ontkennende Zoek mij niet in de dauw van de morgen mijn hart is zo gesloten hoezeer ik ja zou willen zeggen Jij en ik als zijn wij een raadsel een raadsel dat zelfs door de goden onopgelost zal blijven glimlachen naar het onbekende Liefste, hoe ik van…