Alle inzendingen van frans

Kleine jongen misbruikt, vernederd, onteerd door een man die over zonden preekt, die over God en de duivel spreekt, die door de goegemeente wordt vereerd. Kleine jongen, schaamteloos alleen gelaten met op z'n ziel een brandend merk, gebrand door een herder van de Kerk, waardoor hij 't leven en zichzelf zal haten. Kleine jongen, al jouw…

Vergeten schoonheid van het weiland, miskende pracht van het gazon, liefste, lieve madeliefje, witgekroonde hartediefje, gouden hartje in de zon. Je lijkt nietig, onbeduidend naast de grote kerselaar maar ik geef je op een briefje, liefste, lieve madeliefje, jij bent net zo wonderbaar.…

Boomgaarden, bloesems, de dromerige beek, hoe lieflijk, vertederend is mijn mooie streek, de streek waar ik zo van hou. Groene weiden, gouden velden en blauwe luchten ziet men zelden zo groen en goud en blauw als in het kleurrijke Haspengouw. Kapelletjes, hoeven en kastelen, het landschap gaat nooit vervelen. Ik ben zo fier als een pauw…

Heerlijk lekkere lentezoetjes, snoepjes van het vroegseizoen, ronde buikjes vol met sproetjes onder een kroontje van frisgroen. Maar die mooie groene hoedjes hebben jullie niet meer vandoen want op je glimmend rode snoetjes ga ik nu wat suiker doen.…

Het water kwam hem in de mond. Hij keek de koekjes uit het doosje, gluurde naar elk suikerroosje dat in de bakkerswinkel stond. Bedremmeld keek hij naar de grond toen de bakkersvrouw, zo'n heel gezonde, hem direct vroeg, onomwonden, wat hij van haar 'tetten' vond. Ze reikte hem zo'n bruine mop met flink veel chocolade op. Had zij dit…

Ik weet nog dat ik naar het poepekak schooltje ging wat was ik nog maar twee of drie jaar bij nonnen in zwarte jurken in een akelig grauw gebouw zaten we angstig bijeen gepropt in mijn blauwe korte broekje waar ik in piste op dat stoeltje waar het vanaf liep op de splinterige waaiboomhouten vieze vloer het licht kwam…

Nerveuze ambiance, getetter, als sierlijke schimmen glijden ze door de dageraad. Gezellige drukte, gekwetter, als biddende nonnetjes naast elkaar op de prikkeldraad. Ze zijn er weer, ze zijn terug. Ik zag hen, zo lijkt het, in geen tijden. Ik miste hun luchtballet, hun vliegkunst over akkers, over weiden. Elk jaar opnieuw kijk ik er naar…

Grijze wolken drijven traag voorbij de kroeg aan de kade is mijn haven tussen mistbanken varen schepen zonder mij en zie ik meeuwen aan voor raven.…

Mocht het einde nabij zijn en wacht mij een plotse dood laat je mij dan herboren worden in het morgenrood, laat je mij dan wederkeren langs de regenboog om te baden in het lentegroen, te juichen in het zonnelicht? Please God, het is wellicht een dwaze vraag, maar God..., ik leef zo graag!…

Niets blijft iets Als niets blijvend is Zoals de boom zijn blad verliest Geeft het leven dan nog iets Dat zorgeloos bestaat Het gevoel te leven Tussen iets en ook weer niets Geeft veel verlies aan toen Toen er zorg was om iets Vertrouwen op het heden Streven naar iets moois Kan toch voor iets gaan zorgen Zorgen voor iets groots…

Als bloesem in het voorjaar als dauw op een blad de maan in je ogen het leven als schat de glimlach op je lippen de glans van je haar een blik uit jouw ogen die ik zo bewaar de zee die wij horen een meeuw in het zicht ik schilder de plaatjes met mijn ogen dicht jouw hand in de mijne hier aan het strand een liefde voor leven doen wij…

'k Heb geen geld, 'k heb geen goed, maar een warm hart, 'n goed humeur waar ik de dag mee start. 'k Zie je graag, wil jij mij, vroeg de arme man, 'k wil een vrouw waar ik van houden kan. Ik heb geld, ik heb macht, bezit zilver en goud. Al dat softe gedoe laat me koud. Trouw met mij en je zal zien, zei de rijke man, dat ik jou heel veel…

Haast u, lente! Barst weer open, maak dat ik door uw aprilweiden kan lopen, dat ik mij aan uw meibloesem vergaap. Dat uw viooltjesgeuren mij verdwazen, dat 'k uw paardenbloempluizen weg kan blazen, dartel, als een verliefde knaap. Hijs uw kleurige bloemenvlaggen, laat uw vogelbazuinen schallen. Haal mij uit mijn winterslaap. Haast u,…

De lente heeft zijn start gemaakt gewoon als synoniem voor het leven vol moed de winter afgemaakt blij ontvangen en vrij geven de woorden simpel omschreven verknocht aan de spiraal geniet van het alledaagse leven de kracht van onze moraal Moraal is het gegeven woord je eigen leven beleven dansend op het evenwichtskoord het is je vol…

Lustig snateren zeven eenden op een rij wiggelwaggelend.…

Toen de verzorger de wielrenner masseerde nam hij de benen.…

Je bent niet blij, niet echt tevree je dag die valt je heus niet mee je had vannacht een nare droom je voelt je moedeloos en loom. En je bent down, melancholiek een beetje landerig en ziek de eenzaamheid maakt je benauwd alsof er niemand van je houdt. Denk je wel eens, het heeft geen zin en zie je 't leven somber in ga gewoon door en blijf…

Mensen praten vaak over toekomst, 'een mooie toekomst in 't verschiet'. Maar hoe kan men dat nu weten want de toekomst is er nog niet. Werkelijkheid ligt in 't verleden wat een ziener ook beweert. Wijzen doen of laten heden wat uit 't verleden is geleerd. In de toekomst kan je niet reizen dus men kan er niet omheen, van wat geweest…

Waarom hebben wij geen tijd meer, waarom staan wij zelden stil bij paddestoelen in 't najaar, bij de bloesems in april. Hebben wij zo weinig oog voor al het moois dat ons omringt en zijn wij totaal vergeten hoe wonderlijk een merel zingt. Wie kan het nog echt waarderen, 'n kalfje dat in de weide stoeit. Wie zal het nog interreseren hoe…

Glooiende weiden met paardenbloemen bestrooid lente in mijn hoofd.…

Kolibri's in vlucht begoochelen mijn ogen vluchtig als ze zijn.…

Eenden strijken neer de waterspiegel klievend wolken klieven mee.…

Nerinkie handelswaar halen briefje met betaal volgende keer kon je vader niet? nee Meneer moest jij weer? ja Meneer volgende keer dank U Meneer iedereen wist het dat kon je zien nog mazzel het was in een andere buurt er is niet veel lucht boven een smalle steeg dicht langs oude huizen scheve muren over stoepies…

Hij vindt zichzelf 'n sportieve kerel, hij doodt stieren voor de sport en 't is daarom dat hij alom als toreador geprezen wordt. Hij kerft en steekt en spiest de stier totdat het bloed het zand verkleurd en hij's de held van de arena als de stier wordt weggesleurd. Hij vindt zichzelf 'n sportieve kerel, als wielrenner heeft hij 't soms…

De maan is achter het huis, Nu moet gij met mij komen! Over het bladgeruis Zijn zilvernachtstromen... De tuin ligt blank beneden, Ziet gij het wel? O! alles was tot heden, Het héle leven, maar spel... Kom! en geef mij de hand En laat mij u leiden door lanen, Waar bloemen aan de kant Glinsteren nat van tranen. Kom! en geef mij uw hand…

Ik zing het mooist van allemaal, wie zo goed als ik kan zingen mag een gat in 't luchtruim springen, opperde fier de nachtegaal. Pfft, zei toen de vleermuis stoer, een dag ondersteboven hangen zonder last van rode wangen vind ik een veel sterkere toer. Kijk naar mijn kop en wees bescheiden, kan ik niet de wijde omtrek zien zonder mijn…

Een zebra met flair die een bodypainting wou stond op haar strepen.…

Februari-zon op druipende ijspegels ik snak naar lente.…

Maar zonder de zon was alles hier op aarde al lang naar de maan.…

Tijd is voor jeugdigen een oceaan oneindig wijd en zonder zorgen, iets dat voor hen lijkt stil te staan, een zee zonder gisteren of morgen. Tijd is voor volwassenen een rivier wild stromend, vol met toekomstdromen waarop zij als bootjes van papier rusteloos worden meegenomen. Tijd is voor ouderen een beekje dat rustig maar gestaag blijft…