Netgedichten

netgedicht (nr. 32.156):

Ode aan Haspengouw

Boomgaarden, bloesems, de dromerige beek,
hoe lieflijk, vertederend is mijn mooie streek,
de streek waar ik zo van hou.
Groene weiden, gouden velden
en blauwe luchten ziet men zelden
zo groen en goud en blauw
als in het kleurrijke Haspengouw.

Kapelletjes, hoeven en kastelen,
het landschap gaat nooit vervelen.
Ik ben zo fier als een pauw
op de gulle en contente mensen
die elkaar al het goede wensen.
Immer blijf ik trouw
aan mijn gastvrije Haspengouw.

Dat mooie plekje hier op aarde
waarvoor God al het goede bewaarde
vergeet je niet zo gauw
eens als je was..., in het zoete Haspengouw.

(Fruitstreek in het zuiden van Belgisch Limburg)