Poepekak
Ik weet nog
dat ik naar
het poepekak
schooltje ging
wat was ik nog maar
twee of drie jaar
bij nonnen
in zwarte jurken
in een akelig
grauw gebouw
zaten we angstig
bijeen gepropt
in mijn blauwe
korte broekje
waar ik in piste
op dat stoeltje
waar het vanaf liep
op de splinterige
waaiboomhouten
vieze vloer
het licht kwam
getemperd binnen
door het fijnmazig
dikke rooster
de mistroostige sfeer
een bedompte lucht
huilende kinders
in hun wiegjes
toen ook al mensen
die hun kroost
te jong onderbrachten
na de oorlog dat wel
de opbouw die
de afbraak inleidde
bij mij sloeg het
denk ik in als een bom
mijn afkeer van
verzet tegen
geloof autoriteit
school discipline
nooit is het overgegaan
is in mijn genen
vast gaan zitten
of zat het er al?
Geplaatst in de categorie: school