Alle inzendingen van herman

Ik zag er nog geen één op straat, vandaag de echte Zwarte Pieten zijn verdwenen, misschien namen ze allemaal de benen.... maar waar naartoe; dat is de grote vraag. Ik ben gaan zoeken en ik zag al vlug hun petten ik keek TV : Srebrenica enquête !!!…

Ik stuur U slechts één hartekreet, 't moet... een n vergeten, ja dat weet ik wel maar er is reden dat ik dit zo spel; ik heb slechts één hart dat hiervoor bloeden moet. Ik blijf de regels consequent negeren. U kunt ook dit sonnet dus annuleren.…

Nieuw is uit, bij ons in Nederland Na Heinsbroek heeft ook Nagel geen vertrouwen electoraal het langer vol te houden en zet zichzelf voor langer aan de kant. Ik denk zo maar, dat alles is beslist... Dit was de laatste nagel aan zijn kist.…

't Gaat slecht met onze zuiderburen, eerst de premier; nu is de koning brekebeen. Waar moet dat met dat arme volkje heen... straks moeten ze vervangers huren. In naam van de verkeersveiligheid.... misschien heeft Vollenhoven tijd.…

Hé, Ik wou jij was de lucht dat ik je ademen kon en je zien in het hoge licht en door je gaan kon. Waar zijn je armen en je handen en die witte overschone landen van je schouders en schijnende borst - ik heb zo'n honger en dorst.…

Het leven is een feest dat iedereen wel kent. Je bent er ooit geweest, er klonk een nare band. Je had geen conversatie, je keek steeds op de klok. De enige compensatie lag in een flinke slok.…

Daar ligt dat water -- dat schitterende water. Zie hoe het schittert, het schitterspreekt, schittertrompettert in de lucht in de donzige gonzige fijne satijne lucht -- dat droogzilvere opzwemmende water in dat rondomblauwe dronkkoude dronkdiepe water, 't is een zee bleek sprekend schuim een woordenmond in het ruim schreeuwende door de…

Weet je nog, toen de wind, de bomen tergde en hen de mantels, van het lichaam trok. Dat wij samen, de regen kletterde bij stromen, schuilden en jij zo schrok. Toen ik je zei, dat dit het eind was en voorgoed onze wegen zouden scheiden, m'n arme kind 't is droevig maar het moet, beter is het heen te gaan. Ik zweeg en jij schreide,…

IK lag te slapen op mijn bed leliebebloemd en met mijn witte vingeren dood doodstil. Het was daar stil stil stil -- Ruisen van waskaarsen, 't knappen van vlamamandelen, de lucht goude as -- schaarse leliën lagen op mijn sprei te wandelen. Ik ben geboren als een bloem brekende in de bleke lucht als 't guldene lente is in de lucht…

Ik liep 's avonds door mijne stad, Het water zwartvloerig, elk huis had zich van boven tot onder met rouw behangen, dat was zo mijn verlangen. En voor alle ramen zaten mijn onderdanen naar me te zien, ze hadden het donker gelaten om me te beter te kunnen zien. En midden op een plein wou ik alleen zijn, ik heb mijn herauten verzonden…

Een zonnestraal, een zuchtje wind Een brede glimlach van je kind De koffie 's morgens voor je werk Het zingen, zondags in de kerk Het wandelen, de rit per fiets Een vreemde groet je, uit het niets Het leven als je wakker wordt geniet er van, het is zo kort…

Een zware storm woedt in mijn hoofd Mijn ziel wordt rondgesmeten Een bliksemstraal heeft mij verdoofd Mijn zicht wordt aangevreten Mijn denkvermogen mindert snel Ik snuif nog wat benzine Het aardse leven in de hel Verslaafd aan cocaine…

Op een stoel dicht bij het raam Zit een man ineengedoken Een nare stilte om hem heen Hij wordt nooit aangesproken De eenzaamheid dat is de prijs die hij nu moet betalen Het wachten op z'n laatste reis Wie zal hem komen halen Dit heeft hij toch niet verdiend Geknokt en lamgestreden De dood zal komen als zijn vriend Verlost hem uit dit heden…