Alle inzendingen van karel

Drie maanden nu Wakkere oogjes, zoeklichten aan Ieder wil in het schijnsel staan Je armpjes rekken Je beentjes strekken Jij kleine trekpop Jij hartensmelter Kom op m'n arm vast en warm tegen m'n lijf oud en stijf Ik schut je hoofdje dat draait en zwaait kijkt en kraait naar wuivende takken naar ganzen die gakken naar wolkenluchten…

De stille zonne daar ik zit, voor mijne woning, in de oude lijste van een groene en rode veil; van al de bloemen op mijn mond de milde honing, en in mijn hart van al de dagen 't vrome heil; een witte roze aan mijne krage, en voor mijne ogen de weiden en de Leië in lage zonne-brand; van mijne vrouwe in mij het zorgend mededogen, en van…

65 word je zo maar Je moet er weinig voor doen en nog minder voor laten Over het leven daarna wil ik even met je praten Blijf ademen, adem bewust Controleer of je hart klopt en wees gerust als je niets meer hoort of voelt omdat je - onbedoeld - niet meer bent waar je denkt te zijn Het is anders, maar oh wat is het er fijn met rijkelijk…

Het lichaam, goed onderhouden is op de catwalk afgestemd Ze moet zich aan eetregels houden Dat is ze van huis uit gewend Getraind om in de hoogste kringen te infiltreren en te dingen naar de hoofdvogel in geld en goed Zich stapsgewijs omhoog te wringen Op haar rug als het even moet De hoofdprijs is binnen Het sprookje kan beginnen De…

De wekker gaat niet meer af Hij is niet kapot of zo Ik draai hem niet meer op Niet nodig voor een AOW’er Die ligt net zo lang op bed tot er beneden koffie wordt geroepen (vier keer niet, wordt vijf) Een te laat bezorgde krant is voor hem geen probleem Hij merkt het niet eens Het is zo 12 uur Tijd voor de middagboterham met iets hartigs…

Rechts ademend is mijn zicht drie slagen neerwaarts gericht Ik zie in bundels zonnestralen ontelbare deeltjes dwalen Af en toe danst een kwal voorbij Ik kan haar aanraken en zij mij Wil ze mij verlokken met haar waaierende rokken? De kompaskwal heeft haar streken De oorkwal geeft een teken Een haarkwal wil mij zoenen en schiet met…

Jij kunt helemaal niks zegt m’n vrouw Ze bedoelt van het huishouden Je hebt gelijk zeg ik lauw dat was al vóór m'n trouw Ik dóe wel geïnteresseerd maar vergeet meteen wat ze me leert Dus heb ik het opgeschreven om m’n huwelijk te overleven In de klep zit een vakje Doe een zeepje in het bakje (de zeepjes liggen in het kastje van het…

Laat je baard twee weken staan Trek een ruime pofbroek aan Draai een doek om je hoofd Mompel Allah zij geloofd Tors een rugzak ruim formaat Schuifel door een winkelstraat en…… 112 wordt platgebeld De ME komt aangesneld De heli hangt al in de lucht voor een bom-alarm vlucht Angst werkt voortreffelijk, angst regeert De A-I-V-D hallucineert…

De AIVD volgt een warbaard met een te korte lange broek Die riep een keer Allah akbar volgens de buurvrouw op de hoek Sinds kort zit hij op rijles De dreiging is substantieel Opschalen roept Dickie Controleer ook al z’n mail Dickie is paranoia Ziet achter elke baard een jihadist En om dat te onderzoeken bezorgt hij halal pizza’s op…

Voorbij gegaan, 5 getrouwe jaren vol kussen en gegrom Voorbij geblazen, 60 woelige maanden wolken in de grote wind Voorbij gevlogen, 1826 veelkleurige dagen vogels op weg naar huis…

In zijn fantasie had hij haar al naar het station gebracht. Haar koffers gedragen, haar vaarwel geknuffeld. Haar trein nagekeken, de vrijheid op zich neer voelen dalen. Zich verheugd op eindelijk even alleen zijn. Op het station kwam er een vrouw recht op hem af. Ze was duidelijk blij hem te zien, een blonde stoot, de leeftijd van zijn dochter…

Lag voor dood op de grond Kon niet meer opstaan Kou waarschuwde dat het niet goed was de hele nacht op de plavuizen te blijven liggen Kon niet anders Pas toen de heer des huizes de volgende ochtend ontbijt kwam maken, en hem uit zijn ooghoek plotseling, in een vreemde draai, gevonden had hoestend weer aan het haakje gehangen.…

Hoe zal ik naast je liggen gaan, nu jij, zo stil gedompeld in je woeste roes, je onbewuste feest viert, stiller dan een muis. Mijn onvermoeib’re strijdster voor de vrijheid, die het niet laten kan de fles te legen, een wijle later te hervullen, met wat bloemen uit de tuin. Die zich zonder morren af laat voeren, wegschenkt aan vergetelheid…

De naam alleen al doet het leven verschrompelen. Ongemak en pijn en een huisarts met een fragiel image. Gij zult niet doden biedt de jonge hand rijkelijk ciprootjes aan. Opgelucht het pand verlaten om beter te worden.…

Een granaat rijt mensen open Het kan een kind zijn, een brave man of vrouw Een vatbom begraaft in steen en stof alle leven in een flatgebouw Ach, zolang het een granaat of vatbom is Kijken we niet zo nauw Maar kom voor de vuile was niet aanzetten met stiekem gas Geen gave lijkjes a.u.b. van meisjes met vlechten Die maken oorlog…

Ik hoor de nacht die nader-zijgt, – en beider zwijgen... Ik voel uw hoofd naar mij geneigd, – zal ’t míjne neigen? Uw aangezicht is vreemdlijk stil in ’t schemer-leven... Ik zie het laatste dag-geril in de avond-dreven. – Is dit een einde of een begin?... Uw handen glanzen; uw blik is als violen in verslenste kransen... – – Ach, is…

Er waren eens zes kruideniers die heel graag wilden groeien Ze deden er alles aan om hun klanten te boeien Maar hoe hard een ieder riep Na de laatste kassabliep was er geen een die de ander per saldo veel ontliep Dus zei de klant desperaat Het maakt niet uit waar je gaat Ze zijn teveel verweven en laten ons maar zweven…

Na een carrière op de bank (pils onder handbereik) heb ik een bundel uitgegeven Voel me verwant met ene Reve Moeder heeft er een gekregen Verkocht is er geen een Dat komt nog zegt m'n kapper Dat gaat niet zo meteen Ach, als niets lukt, ga je dichten Lijkt je leven nog wat waard En die onverkochte bundels flikker je in de open haard…

De glasbak is ondergronds gegaan De buurt kon het geluid niet aan van lege, brekende flessen Die schoksgewijs diep in de nacht rinkelend werden ingebracht Het was geen huisvrouw op dat uur Geen uitgeslapen bovenbuur Geen ontspoorde machinist die zijn bakkebaarden mist Het was een alom bekende anonieme alcoholist…

Er komt iemand bij mij, die 'k nimmer zag, en uit-der-mate vriendlijk, die mij zegt: ‘Gij weet, ik berg iemand in mijne woon. Neen: er verbergt zich iemand in mijn woon. Ik zie hem niet, maar ben in hem begaan. Ik ken hem, en hij is mijn liefst bezit...’ - Ik durf niet zeggen dat die vreemdling liegt. Ik durf niet zeggen dat zijn gast…

Ze tollen rond het bolletje Alles op een holletje Staartjes stutten stijfjes Hun fragiele lijfjes Ze zwieren en pikken Vieren en..... schrikken! Een brutale kauw Takelt met z’n klauw Hun bolletje op een tak En hakt in z’n zwart pak Het bolletje tot prak Z’n maatjes beneden Smikkelen tevreden En de meesjes vol vreesjes Lijken nu…

Als de waterkou je kleumt En je humeur niet is te pruimen Zegt je vrouw: nu is het tijd Om de vliering op te ruimen Het komt nog eens van pas Heb je steeds gezegd Maar niets verdween, alleen Is alles tien keer verlegd Ok, Ok, ik zoek het uit Geef me alstjeblieft de tijd Niet overhaasten (traineren dus) Later heb je spijt Zo ging…

Een vrucht die valt... - Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen, buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt. Een vrucht. - En waar ik sta, ten zatte levens-zome, vol als de nacht, maar…

er is iets veranderd niet de nacht, die is nog altijd zwart niet de stilte, die is nog altijd leeg niet de winter, die is nog even ijzig niet de zoektocht, die is nog zonder antwoord niet de slaap, die is nog mijlenver niet het wachten, ik tel nog ieder uur niet de inspiratie, die is de grote afwezige zelfs niet de wanhoop, die is nog steeds…

Ik word een jaartje ouder en ben vergeten waarom ik van haar hou Niet vanwege haar heerlijke geuren of haar ouder wordende schoonheid Niet omdat ze tegen me aankruipt als ze zich alleen voelt, nee, het ging dieper Haar lichaam daar ben ik gek op, haar pianomuziek en dat ze me volstopt met poëzie en voedsel De lekkere dingen die…

Herfstwind houdt huis in weerloos volle bomen En neemt de kleuren van de zomer mee Ons hart is veel te ver geopend Nog eenmaal fietsen wij naar zee De lage zon legt heimwee op de wegen De kinderen zijn gelukkig groot Ons leven is voorbij gevlogen Een trein die voortraast naar de dood Straks mogen we het glas gaan heffen En toasten op een…

Er is een troosteloze wijk in Den Haag waar ik vaak met een tram doorheen rijd. Tegenover een park staan huizen vol ellende met op de gevel een wonderschone tekst: Myn Lief ik min uw. Dus mijn lieve leve seyde Mit dat mijn lippen van haer lieve lippe scheyde Geen meerder soetigheyd ter voren inne quam Dan als sy my dat gaf, het geen ick…

Deze stilte is geen gewone stilte, deze stilte is een doodse stilte nu jij in een ander bed ligt zou ik je een verzoenend ontbijtje moeten brengen met een lepeltje liefde maar ik doe het niet lig veel te lekker in mijn eigen boze sopje gaar te koken eindelijk ruimte waarom moet ik altijd de eerste zijn hé, ik hoor je lopen, kom je…naar…

de mensen zien me wel de mensen praten wel maar ik wil dat jij me ziet dat jij die dingen zegt het kermen van de meeuwen in ons gras de eerste afgevallen tak van de duivelswandelstok kom terug ik wil met je dansen…

Misschien heb ik niet veel bereikt, misschien verspilde ik talent en kracht en maakte veel te vaak verkeerde keuzes, was laf en lui en weerzinwekkend verkwanselde het kostbaarste, maar kijk! bloemen, bomen, vogels, wolken, wees mijn getuige – hier loop ik met mijn kleinkind aan de hand, een suffe opa, een onnozelaar, een loser, een debiel,…