Alle inzendingen van kimberley

Ben je nog klein dan staat ze voor je klaar, snuit je neus en wast je haar. En ze is zelfs niet te verlegen om je billen af te vegen. Dus als je later het huis uit bent gegaan, vergeet dan nooit wat ze voor je heeft gedaan..…

Wil je alsjeblieft mijn hand pakken En me zeggen dat het goed komen zal Want ik voel mezelf wegzakken Precies tussen schip en wal. Wil je me alsjeblieft vasthouden En mijn tranen voor me drogen Want ik kan niet bevatten Dat er zoveel is gelogen. Wil je me alsjeblieft opvangen En mijn angsten verdrijven Want hoe ik me nu voel Is met geen…

Papa Geen voorbereiding Ineens een puber in huis Er was eigenlijk geen plek Maar jij gaf mij een thuis. Kwestie van wennen Eén meer dan jullie en de kat Je hield van me Zelfs als ik de regels overtrad. Een 13-jarige opvoeden De confrontatie die ik met je zocht Net over de top gaan Terwijl ik praktisch alles van je mocht. Normen…

Net toen ik even dacht, Dat mijn wereld in storten zou Liep jij mijn leven in, Mijn muurtje was net weer in de bouw. Meteen was ik verkocht, Op slag werd ik verliefd. En maakte jij je in alle opzichten Bij mij meer dan geliefd. Ik kon niets anders doen Als me helemaal laten gaan. En ik was binnen de kortste keren Niet meer bij je weg…

Ik huil nog dagelijks voor het slapen Ik kan het niet vergeten Ik moet de scherven van mijn leven oprapen Jij had dit kunnen weten! Als vader had je moeten begrijpen Dat je mijn leven ruïneerde Dat je me alle veiligheid ontnam Terwijl jij over meer en meer fantaseerde. Je sloopte een kinds wil om te ontdekken, Om het leven te ervaren en…

Je kijkt naar me, Maar echt zien doe je me niet. Je ziet mijn glimlach, Maar niet de tranen die ik liet. Je houdt me vast, Maar je biedt me geen troost. Als ik zeg west, Zeg jij automatisch altijd oost. Je bent bij me, Maar tegelijk helemaal niet dichtbij. Je raakt me aan, Maar voor het begint is het voorbij. Als ik spreek, Hoor je…

Die kleine ster, die geeft mij hoop, hoop om door te gaan, moed en kracht om blij door het leven te gaan. Niet te denken dat ik niet meer verder kan. Als ik die kleine ster weer zie, word ik sterk, en ik bid, ik bid dat het leven ooit weer eens beter zal worden. Dat pijn en verdriet weg zijn. Dat er vrienden zijn die om mij…

Ik draag een masker, Overal draag ik een andere, Ik zou graag willen zijn zoals ik ben, Maar dat kan niet meer, Omdat jij kwam, Als jij niet was gekomen, was ik nu wie ik ben. Door jou kan ik nooit laten zien wie ik echt ben, Want jij vond het nodig om mij te veranderen, En dat is je gelukt, Door jou vertrouw ik niemand, Ik zou nooit…

Een lang gevreesd moment Was vandaag eindelijk daar Ik heb heel veel gehuild En voelde me ontzettend naar. Op het politiebureau Bergen op Zoom Nam ik plaats in de emergis-stoel Ik hoor mezelf ademen Terwijl ik verschillende emoties voel. De uitbarsting van gisteravond Brandt nog in mijn huid Ik heb met van alles gegooid Brak zelfs bijna…

ik moet jewat zeggen... het ze opnieuw vertellen.. maar ik durf het echt niet meer.. elke keer weer keer op keer.. ik breek hun hart elke keer weer en dat wil ik echt niet meer... nog een keer en dan weer terug naar ze .. heb ik helemaal geen inspraak op het leven van me ? het maakt me ongelukkig en onzeker... maar ik weet het toch zeker…

Wie dit kleine mensje ziet gelooft zijn eigen ogen niet en zal het moeten beamen wonderen maak je altijd samen...…

als iemand dood gaat hou je dan op met houden van ? en als dat zo is waar blijft dat dan ?…

Onze lichamen tegen elkaar Mijn handen raken jouw rug Ze glijden langzaam naar beneden Kunnen niet meer terug. Je woelt door mijn lange haar Kust me teder in mijn nek Als je aan mijn oorlel sabbelt Word ik helemaal gek. Ik kijk diep in je ogen En bijt speels op je lip Als je me passioneel zoent Verlies ik alle grip. Je handen gaan…

Kleine vogels, groene bomen Deze wereld, het is om over te dromen Lente, alles groeit weer Het is zo mooi, het vraagt om meer Een klein stroompje door het woud Het is er lang, heel erg oud Krakende takken, oude bladeren De manier waarop we het benaderen Het groene gras, de ruige zee We gaan er steeds weer in mee Golven maken je weer kalm…

Ik zou je nooit vergeven, Wist ik van te voren. Je stopte mijn leven, Hebt mijn gevoelens bevroren. Om jou ben ik verhuisd, Om je nooit meer tegen te komen. Zodat je nooit mijn pad nog kruist, Je hebt me mijn jeugd ontnomen. Ik was zo klein en weerloos, Terwijl jij tekeer bleef gaan. Ik sloot dan mijn ogen en was boos, Dacht dat ik nooit…

Intermitterend is hoe het gaat Terwijl ik jou ver achter mij laat. Oftewel soms goed en soms slecht Zoals je dat simpel zegt. Ik voel me wel best wil ik je zeggen Ik weet dat je dat zult weerleggen. Parafraseren zul je niet laten Je hebt me heel goed in de gaten. En zo kabbelt het enige tijd voort Sinds ik de dingen hebben gehoord. Enige…

Ik stapte binnen met een vriendin. De dag was klote, ik had het niet naar mijn zin. We praatten over de snijzaal en de lijken. Ik begon uiterst verveeld rond te kijken. Mensen in alle soorten en maten. Discussiërend over hun doen en laten. Uit verveling stak ik nog een sigaret op. En lachte schamper om een domme mop. Het duurde even voor…

Ik hou van de manier waarop je loopt waarop je ruikt en lacht. Ik hou van de manier waarop je praat waarop je denkt en wacht. Ik hou van de manier waarop je rijdt waarop je werkt en zit. Ik hou van de manier waarop je fluistert waarop je mij aanbidt. Ik hou van de manier waarop je je kleedt waarop je knipoogt en masseert. Ik hou van de…

Sorry dat ik van je ben gaan houden te snel in een korte tijd Sorry dat ik van je ben gaan houden want nu raak ik je langzaam kwijt. Sorry dat ik om je ben gaan geven en je alle liefde gaf Sorry dat ik om je ben gaan geven want nu sta je veraf. Sorry dat ik je wilde beminnen met elke vezel van mijn lichaam Sorry dat ik je wilde beminnen…

Je mist me vast niet maar ooit is dat zo geweest Voor je me verliet was dat gevoel het meest. Je hebt me niet verlaten maar je zal ook niet bij me zijn Je wilde niet meer met me praten daar begon de pijn. We zijn wel samen, feitelijk gezien maar letterlijk eigenlijk nooit. Ik kan alleen maar stilletjes toezien hoe jij onze relatie vergooit…

Ik mocht de spullen zelf komen brengen, zei je via een mail. Terwijl ik je spullen verzamel, word ik emotioneel. Ik probeer me sterk te houden, zet mijn verstand op laag. Ik verzamel ons leven, voel de kriebel in mijn maag. In die tas zitten je spullen, je krijgt ze zo terug. Ik voel de tranen rollen, ik pak een zakdoek, vlug. Ik stap…

vandaag neem ik afscheid maar waarvan? ik neem afscheid van mijn liefste maar verlaat haar niet met mijn koffer op de stoep kijk ik haar nog een keer aan ik neem nu afscheid maar vergeet haar niet ze roept nog verlaat me niet ik zal altijd bij je zijn overal en voor altijd Nog een laatste zin Wat is de zin van afscheid? Afscheid…

Ik zou het allerliefste een arm om je heen slaan, en deze ellende samen tegemoet gaan. Ik zou je het zonnetje in je hart willen drukken, maar dat gaat me nooit lukken. Er is een grote leegte die niemand opvullen kan, het verlies van een bewonderenswaardige man. Een man die echtgenoot en vader was, met een ziekte die zorgde voor tegengas.…

Ik zit aan het water en voel me zo ontzettend klein. Ik vraag me steeds weer af hoe eerlijk ik moet zijn. Moet ik je alles vertellen over mijn korte leven. Of moet ik het verzwijgen en je misschien een foute indruk geven. Als ik het je niet vertel, zul je me nooit echt kennen. En dan zul je misschien ook wel nooit aan de emotionele ik…

In het begin kon ik zo om je lachen als je wat tegen me zei. In het begin kon ik me zo goed voelen, een stukje van jou hoorde bij mij. In het begin had ik nog kriebels als je iets liefs tegen me zei In het begin kon ik nog over je dromen Dat we samen waren, jij aan mijn zij. Nu lach ik niet meer zo als eerst en heb ik geen kriebels meer…

3 uur ben je bij me vandaan en toch weet je mijn hart te raken. Ik voel me kwetsbaar staan omdat je me aan het lachen en aan het huilen kunt maken. 3 uur zou ik moet wachten om je lichaam tegen het mijne te drukken. Ik droom van je, hele nachten omdat ik bang ben dat de afstand ons uit elkaar zal rukken. 228 lange kilometers ver weg die…

Ik stond te wankelen, daar midden op de stoep. Een verstoring in evenwicht, temidden van een grote groep. Je hebt me geleerd op 2 benen te staan, met de hulp van jou aan mijn zij. Ik kijk vluchtig om me heen, je staat niet naast mij... Ik begin je te zoeken, mijn gedachten op alle mogelijkheden gericht. Even kom ik op adem en verlies…

Je woont aan de overkant van het spoor, maar het lijkt af en toe of je zo ver weg bent. Ik kan je hier bijna horen lachen, het is toch net of ik die lach nooit heb gekend. Als ik heel stil ben, kan ik je zelfs horen zuchten. Maar zelfs dit laatste geluid sterft af... omdat ik mijn hart niet bij je kan luchten! Je woont aan de overkant van het…

waarom, zijn de bomen groen en niet blauw, word een hond een hond genoemt en geen pauw. waarom, is de kleur van de liefde rood en mijn lievelingskleur, zwart, de kleur van de dood. waarom, oh,waarom is een mens zo naïef en een betweter en een dier toch zo veel beter. waarom, is zo'n typisch antwoord op waarom daarom.…

Ze stond op dat grote plein, helemaal alleen. Stokstijf...onbewogen, alleen haar lipjes bleken niet van steen. Ik zag haar kleine mondje bibberen, van verdriet...of van kou?! Ik vroeg me af of ze het aan mij vertellen zou. Ik stapte op haar af en vroeg naar haar roerloze lichaam. Nu was zelfs dat kleine mondje van steen De stilte zo…