Alle inzendingen van m

Het worden dagen vol van verdriet, wanneer kisten gesloten worden. Wanneer we los moeten laten, hetgeen verankerd leek. Wanneer tranen vloeien, Lijden overlijdt. Er volgen dagen vol van vreugde, wanneer er hemels open breken. Ons vertrouwen groeit. Tranen vloeien weer. Van liefde en geluk. Het worden levens vol van liefde, wanneer we…

In het oog van de liefde, klopt levenslang ons hart. Kunnen we wat werkelijk is, aandachtig zien en voelen. Met de liefde in onze ogen, kunnen we elkaar begrijpen. Kunnen we stil laten voelen, wie we ten diepste zijn. Met tranen in onze open ogen, kunnen we woordeloos zeggen. Ik hou van ons leven liefde. Aan de liefde zijn we trouw.…

De weg terug naar huis, kan rustig worden afgelegd. In het hierNUmaals van altijd. In het daarvoormaals van gisteren, kunnen we onmogelijk nog leven. Het hiernamaals van morgen, kan rustig worden doorzien, in het hier en NU vandaag, Voor afwezigheid is geen plaats. Geen toeval. Geen enkele kans. Geen enkele bedoeling. Morgen of gisteren…

Hé, kom een beetje dichterbij dan kun je me beter bekijken ook al zijn wij geen gelijken er is iets dat ons samenbrengt iets wat wij allen delen iets wat aan jou, mij en zo velen steeds weer geluk en vrijheid schenkt tenminste, als jij je wel goed bedenkt dat het je werd gegeven niet zomaar of voor even de natuur en al het leven…

Liefde danst om ons heen, wanneer we ons hart openen. Wanneer je je kooi verlaat. Wanneer we zien en luisteren, naar hemeldragende muziek, die overal klinken gaat. Houd van het leven. Blijf liefde trouw. Liefde? Ik hou van jou!…

Zijn het zaadcellen, die eicellen zoeken? Is het een ronde cel, die vraagt om zaad? Of zijn het hemels, in een hels heelal? Is het een vrouw? Een Godin? Is het man? Een God? Een kind? Zijn het hemeldragende mannen, die lieve vrouwen nodig hebben? Is het een ster, die onze zon is, en om schone aarde vraagt? Bodem, die voeding wil?…

Woorden zullen moeten wijken, wanneer we elkaar raken willen. De noodzaak om ons te uiten, kent zo een noodzaak niet. We hoeven alleen maar ... Een gevoelige hand te geven. Een schouderklop te slaan, In elkaars ogen te kijken. Ook omhelzen gaan zoals, mensen hartelijk doen. Geliefden zijn aandachtig. Onze harten kennen redenen, die…

Geliefden van de eeuwigheid, ontmoeten in de vrije ruimte, waar ze elkaar herkennen. Ze zwerven door vrije tijden, waarin ze vol van liefde, samen worden opgelicht. Vrijgevochten beminnen ze, lief en in gebondenheid, zoals ontwaakte mensen, het liefste samen doen.…

Vaders, die moederlijk worden, ontdekken liefdeswonderen. Begrijpen dat macht niet telt, voor wie Moederlevens eren. Ervaren, met kloppende harten, dat wie Onze Vaders bidden, voor Madonna's knielen. Voelen, dat hun eigen Moeders, nooit meer sterven kunnen. Dat Moeders kinderen dragen, voorbij levenslange reizen. Wanneer Moeder haar…

Magnetisme trekt ook liefde aan. Tegengestelde polen meestal. Vriendinnen en vrienden. Aantrekkelijke mensen. Mensen die elkaar begrijpen. Elkaars verlangens kennen. Samen groeien willen. De kern van vriendschap is liefde. Het hart van liefde vriendschap. Elkaar niet willen veranderen. Elkaar, onvoorwaardelijk, willen vertrouwen. Liefhebben…

Waar iedere golf zich oeverloos herhaalt lokt het weidse uitzicht de onfortuinlijke broos schipperend tussen fuik en val De toekomst genadeloos weerspiegeld in het zoute nat doet verstikkend verlangen in zwijgende angst weerklinken en weer een hoop verdrinken…

We hebben een lief voertuig nodig, dat ons in vervoering brengen kan. Dat veel sneller vliegen kan, dan onze angsten kunnen. Dat ons veilig brengen kan, naar gelukkiger oorden, waar de liefde woont. Liefde voor levens. Liefde voor dieren. Liefde voor elkaar. Chitty Chitty. Bang Bang. Plof Plof. Puf Puf.…

Ik zie, ik zie, wat jij ook kunt zien. En wat zijn hierbij joúw gedachten? Wat dacht jíj dat je kon verwachten? Hoever dacht jij zo door te kunnen gaan? Wat wil jij allemaal nog verbruiken? Of ga jij je gedachteloos gewoon te buiten totdat dit alles is vergaan? En al dit moois niet meer kan bestaan? Onnozel verwonderd hoe dat zo gekomen…

een bejaarde man in Wormerveer herkende zijn vrouw na een tijdje niet meer erg vond zij dat niet want zodra hij haar ziet wordt hij opnieuw verliefd, elke keer weer…

Vandaag droom ik van heimwee. Vandaag ga ik in gedachten, vol van verlangen hier, op reis. Op reis naar vergeworden landen, waar geloofd wordt in de liefde. Waar vrouwgebleven moeders, aanraakbare Madonna's zijn. Vrouwen naar mijn hart. Waar het vrouwelijke in mensen, de toekomst van de wereld wordt. Werelden zullen er worden gered,…

Dat ik levenslang lesbisch ben, is een ondraaglijk geheim, dat een oude dichter, niet veel langer, dragen kan. Het begon al met mijn moeder, waarvan ik nog zielsveel hou. Ik hou van elke Madonna, omdat ze, eeuwig trouw, vrouwgebleven, moeder is. Verborgen in gedichten levend, kan ik niet langer verhullen, dat ik als jonge dichter,…

Biologen, die verliefd worden op het leven, kunnen dat leven niet begrijpen. Theologen, die te fanatiek in God geloven, weten niet of Hij echt bestaat. Schrijvers, beseffen heel trefzeker, dat zelfbedachte verhalen, moeten worden losgelaten. Dichters, omdat woorden spontaneren. Omdat wat losgelaten wordt, een eigen leven leiden gaat…

Tussen sterven en onze doden, van wie we menen dat we zijn, worden we opnieuw geboren. Voorbij onbegrepen verdriet, groeien pasgeboren jaren, die hemeldragend trillen. In bevlogen gedichten. In snaren van violen, die elke dag weer, te horen zijn. Er bestaan nabije werelden. Een jonggebleven dichter, die tijdloos koffie drinkt, garandeert…

Wat mensen mogen ervaren, is van wonderlijke waarde. Zijn hemellichamen, die samen bewegen. Zijn kinderen. Zijn wij. Via energie van de zon. Door instrumenten. Door gedachten. Door muziek. Door trauma. Door liefde. Waarnaar dichters luisteren, is lichter dan duisternissen. Gaat door zwarigheid heen. Is wat minnaars voelen willen.…

als ik op mijn PC werk voel ik mij soms als een hond met parasieten in mijn vacht en aan mijn kont hackers met beperkte sociale kwaliteiten wroeten als vlooien in je mobiel en pc pikken je inspiraties, foto's, werk geld, contacten en creaties mee voor hun eigen infantiele rariteiten hun onnozele argument is: 'omdat het kan' de vrijbrief…

Boeken die bij me wonen, willen me terzijde staan, zolang ik leven mag. In boekenkasten. Mijn eigen bundels volgen me, later, tussen de zes plankjes, van mijn boekenkist. Ze bieden me antwoorden, wanneer ik met vragen zit. Verlichting in problemen, die meestal niet bestaan. Vandaag komen Billy's van Ikea, ons meer levensruimte bieden…

Leven kun je niet begrijpen, maar wel ervaren. Liefde kun je niet bezitten, maar wel degelijk verstaan. Ieder mens bezit gelijk. Strijden heeft geen zin. Alle mensen varen saamhorig, in goddelijke luchtkastelen. Laat ons, steeds opnieuw, met twee ogen open, uit vliegen gaan. Amen…

Emoties trillen in verre bomen. Angsten zie ik als wolken, die verdamping zoeken. Zie ik drijven naar een horizon, waar mensen moedig worden. Waar nieuwe wouden zijn. Waar vrije vogels zingen, als violen in een bos. Waar leven opnieuw begint. Ooit begon.…

De kosmos kan niet anders zijn, dan hier en dit en nu voor mij. Zoals jouw wereld muze is. Misschien. Nergens anders heb ik je lief, dan in ons hart dat altijd klopt. Zo nabij voel ik het leven hier. Waar je je nu bevinden mag. Ver weg van mij vandaan. Altijd ben je muze. Altijd nu en hier.…

Het lijkt gedaan, maar is nog gaande. Gaande was het begin, dat men geboorte noemt. Gaande zal ook ons sterven zijn, wanneer sterft wie we denken. Wie we denken dat we zijn. Hoe wij ons ook verzetten blijven, gaandeweg begint elke dag. Elke dag opnieuw.…

Onvrije relaties verknellen ons, tussen kaden en schepen. Wie angstige kinderen blijven, bereiken kant noch wal. Vertrouwen verbindt ons mensen, zoals bruggen en schepen doen. Wanneer verlangen liefde wordt, gaan we weer op avontuur, door tegenwind en storm. Willen we met trouwe schepen, sterke waterbruggen bouwen. Willen we vrij maar…

Is het vandaag of gistren, vraagt mijn moeder, bladstil, gewichtloos drijvend op haar witte bed. Altijd vandaag, zeg ik. Ze glimlacht vaag en zegt: zijn we in Roden of Den Haag ? Wat later: kindje ik word veel te oud. Ik troost haar, dierbare sneeuwwitte astronaut zo ver al van de aarde weggedreven, zo moedig uitgestapt en in de ruimte…

Goedbewaarde geheimen, die in edele koffie schuilen, wachten op ontdekkingen. Op liefde voor onze natuur. Op liefde van koffieboeren, die koffiekiemen planten. Die koffiebessen oogsten. Op koffiebonen wachten. Goddelijke geuren, wachten in koffiebonen. Op passie van branders. Koffieminnaressen en, liefhebbers van koffie, wachten op…

Een oudgeworden bioloog ben ik. Een uitgedachte filosoof. Zoals gouden vissen zwemmen, wil ik niet overleven. In een kom. Zoals kanaries mogen vliegen. In een kooi. Zoals kippen scharrelen. In een hok. Ik wil, met fouten en gebreken, beslagen ramen open breken. Hersenspinsels laten waaien. Wilde haren groeien laten. Met mijn jaren…

Gisteren, maar vandaag opnieuw, hebben mensen verdriet gevoeld, in het verlangen van violen. In de smart van violisten. In dichterlijke dromen. In poëzie van muziek. Hebben ze de pijn gehoord, in het diepgaand verlangen, naar vrijheid en samenheid, terwijl de jaren klimmen. Goddelijk verlangen ervaren, naar het bewegend stilstaan, van…