Alle inzendingen van marijke

Druppels water, rond als knikkers tiktak in een stroomversnelling door een deels mistig half-vol glas met champagne Van over de rand van achter je brilleglazen kijk je mij aan alvorens aan tafel gezeten jouw deel te nemen van de opgetuigde vogel alleen in blauw en penseelstreken nog vereeuwigbaar Zachtjes ga je spreken over het neergedaalde…

De zomer van 2015 heeft puberale trekjes, zij weet ons te treffen met haar sereenheid maar ook met haar onstuimigheid.…

Soms kan uitbundigheid een dekmantel zijn voor innerlijke strijd en verdriet wat je aan de buitenkant niet ziet…

In de vleesindustrie lijden de dieren collectief vetgemest, uitgemolken afgeschreven op transport gezet dan wacht hen de slacht dit alles door/voor de mens dierenleed zij hebben geen rechten want de mens bepaalt hun lot het is maar een tipje van de sluier want ook dolfijnen worden gespietst honden en konijnen gevild, zeehonden doodgeknuppeld…

De echo van je verleden komt altijd terug…

Naarmate de feestdag die nadert groter is neemt ze meer tassen mee voor haar boodschappen. Voordat haar iets kan worden geopenbaard stapt ze op de fiets en door een zekere welvaart op haar betaalkaart is het moeilijk om kalm te blijven. Ze denkt, of kun je dat wat door haar hoofd schiet geen denken noemen, als het maar niet druk is, het is…

Een mens, die zich bewust is van de diepere lagen in het denken en het voelen, weloverwogen en met bezieling communiceert heeft een inspirerende en positieve uitwerking op een ander…

Telkens weer kijk ik met verwondering hoe de opkomende zon met haar nog zwakke stralen de dag teder wakker kust en met ontroering luister ik naar de gevederde vrienden die hun liefdeslied oorstrelend zingen in de prille morgen zo geniet ik van de schoonheid van een nieuwe dag in serene rust en zonder zorgen…

Met onuitwisbare herinneringen gedachten en diepe gevoelens in gevleugelde woorden met passie geschreven virtueel neergezet breng ik een ode aan hen die door bezieling gedreven alle prachtige en ontroerende gedichten hebben geschreven maar ook de mensen achter de schermen die ze hebben geplaatst dat vergat ik haast want www.gedichten.nl…

Een telefoontje van jou brengt me van mijn stuk ik hoor jouw stem ik hoor jouw adem het lijkt net of ik in jouw lijf zit Ik zeg niets wil alleen maar luisteren wil alleen maar stil zijn me verbonden voelen met jou en mijn eenzaamheid is voor even weg...…

Een wens voor allen Een beetje minder hebben Een beetje meer "zijn" Een beetje meer levensvreugde en een beetje minder pijn Een beetje minder prestatiedrang Een beetje meer mogen Een beetje minder kritiek en een beetje meer mededogen Een beetje meer tolerantie Een beetje minder wantrouwen Een beetje minder agressie en een beetje meer…

De spin, een wonderlijk fenomeen Met fijnzinnige precisie weeft ze met ragfijn zachte snaren een schitterend web om zich heen dat door niemand is te evenaren Ze balanceert onverstoord gedragen door de wind met souplesse op haar zijdezachte koord uren in het rond en is haar creatie volbracht hangt ze boven de grond dan rust ze in het…

Zonlicht Zonnebrand Zonnebad Zonnehoed Zeelucht Zwoel Zandkasteel Ziltig zeewater Zwemplezier Zomer, zo zoet Een zalige zindering Voor het gemoed…

30 april 2009 begon zo mooi iedereen blij en alles in oranjetooi toen kwam dat verschrikkelijke moment dat z'n weerga niet kent een zwarte auto reed in op het publiek een spoor achterlatend van dood en verderf Dan is er ontzetting, verbijstering en paniek iedereen hield met afgrijnzen de handen voor de mond overal lagen mensen als…

Als je de wind hoort fluisteren en je echt wil luisteren dan hoor je de liefste woordjes en als ik dan die woordjes hoor dan denk ik aan jou Als je kleine kinderen hoort spelen die zich zeker niet vervelen dan hoor je de leukste kreetjes en als ik dan die kreetjes hoor dan denk ik aan jou Als je de radio hoort zingen over de allerleukste…

Gebeurtenissen in het nu worden de herinneringen van de toekomst…

Op bevel van mooie en liefdevolle gedachten wordt het lichaam bekleed met jeugd en schoonheid…

Geplaveid in het labyrint van ons brein bewaren we mooie herinneringen ook het verdriet en de pijn omdat ze deel uitmaken van ons zijn soms komen ze in duizenden gedachten naar boven als een duveltje uit een doosje en gaan gepaard met een traan want gedachten slapen nooit ze reizen een leven lang mee tot het eind van ons bestaan…

Ik ben ook maar een vis in die grote vijver van hartenkreten en gedichten maar met z'n allen vormen wij een hele school waartussen het aangenaam zwemmen is…

Geluk ligt voor ons om het te grijpen, maar we zoeken het soms op de verkeerde plek…

Bevroren van geluk kijkt het verleden mij aan Ik kan mijn blik niet keren, ik blijf nog in de waan Van die pracht uit de toekomst, langzaam smeltend in het ijs De dauwdruppels zijn van het verleden een bewijs.…

Het vliegtuig trekt zijn grens door blauwe lucht maar grenzen bestaan daar boven niet de streep wordt een zee van watten tot zonnig besneeuwde bergtoppen vervormd waarover de wind zijn prikkelende zilver zucht. Ook hoge bomen, ongenaakbaar in hun ouderdom waaieren hun takken brutaal uit over het door mensenhanden neergekwakte prikkeldraad,…

Maart, de tuin weer groen, heerlijk bijna lente, ach... doodstil lag zij daar.…

Met diezelfde handen gewassen in onschuld wordt weer gebeden tot God...…

Niemandsland tussen twee werelden. Wonend in het wit tussen de woorden. Ongedachte, onvertaalde leegte, Ruimte biedend aan wat bijna is. Aan nog niet gevoeld gemis. Aan het nog onbestemde.…

Ik spin mooie herinneringen in het weefgetouw van mijn brein en weef ze tot een prachtig web waar ik later profijt van heb tot het eind van m'n zijn…

Lente heeft de winter van zich afgeschud en richt zich op tot een betoverende fee die haar schoonheid weer laat zien in geuren en kleuren en ontluikend groen zo zorgt zij voor lichtheid schoonheid verwondering en ontroering in dit nieuwe seizoen…

Als je het kleine niet ziet ontdek je nooit het grote geheel…

Waar zit het kwaad zijn het de onzichtbare zielen die uit wanhoop handelen of zijn het de barbaren van IS die tussen gewone mensen wandelen onverwacht toeslaan en dood en verderf zaaien en onschuldige levens vernielen en nabestaanden achterlaten met verdriet en pijn niemand weet wanneer er een einde komt aan deze terreur maar het kwaad…

Ga niet voorbij aan Zijn hand, houd Hem vast, Hij is er, ook al denk je ’t soms niet, want… Hij ziet je gaan en Hij ziet het geworstel, je pijn in je hart, jouw verdriet. Dus wees maar niet bang, want Hij zegt zelf, dat we ver boven de musjes staan – en van die kleinen ontsnapt er niet één aan zijn aandacht, zal er niet één ……verloren gaan!…