Alle inzendingen van niels

Even leken je handen verbonden met de mijne. Even leek je hart te kloppen voor ons beide. Even leek je stem mijn stilte te verdrijven. Even maar, slechts even ging het op liefde lijken.…

een punt achter alles wat is geweest. bezoek datgene waar iedereen voor vreest. een streep door hetgene dat nooit meer komen zal. ben alles zat. nu al.…

scherpe blik over de zwarte zee. het donkere strand verlaten benee. zit ik in het helmgras onder de sterren en de maan te kijken naar de schepen die langzaam voorbij gaan. kun je ze nog herinneren die avonden aan de kust. en kun je me dan vertellen waarom dat vuur ooit is geblust.…

mijn woorden werden begrepen ik had alles mee. zelfs niet bestreden geen tegenwoord, geen nee. maar als je ze begrijpt, en waardeert, meer dan een ander. gaat het dan niet te simpel dat ik zomaar iets verander..…

Zacht sluipt de tijd aan me voorbij, traag en voorzichtig, om me vooral niet te wekken. Maar ik hoor de eikenhouten bevloering kraken. Al weken, maanden, of misschien onbewust nog langer Maar toch hou ik me stil, en sluit me aan bij m’n hart, die teder schreeuwt: Hou je dood! Hou je dood! Hou je dood! En vervolgens gniffelt: We halen een…

Iets in 't water verheft zich en heel de oceaan luistert Alsof een druppel haar in 't hart trof... Een glinstering onder water 't Doet me denken aan je ogen Warme klanken doen 't zeewater zoet smaken En lijken de lucht te doen vullen met 't besef dat ik je mis... Iets lijkt zich in 't water te laten zakken De druppel die haar…

Heel even leek de zomer te vervluchtigen In haar ogen en mijn hart Luttele seconden een eeuwigheid Werkelijk en Ondraaglijk Bittere herinneringen zweefden als kersenbloesem uit de met bloed doordrenkte hemel... ... en de zon ging onder... De laatste stralen waren de jouwe 't Laatste licht je ogen 't Diepste blauw lichter...…

Mijn schreeuwend hart, hard als steen Verguld Breekt in duizend delen Schichtige blikken veranderen in speren, die mijn maag striemen Pijn Maar dat is niet erg, het voelt juist fijn Oh, wat doet doe jij? Dat ik mij zó voel, gekweld door liefdesengeltjes?…

jij bent niet nu jij bent niet even, en later weer verdwenen. jij bent mijn ik en wat ik doe, zonder jou wil ik niet leven.…

Na maanden van strijd kies ik toch voor de vrijheid die ik gemist heb in onze momenten. Na jaren van hoop op een beter verloop zijn we voorgoed uit de bloeiende lente. Maar lief, wees gerust het vuur is geblust, en het ijzer te koud om te smeden. Toch komt onze tijd voor altijd terug en nog mooier dan in ons…

zwijgend lief naast elkaar zwijgend diep voor elkaar zwijgend stil met elkaar te lang te kil zonder haar…