Gedichten

gedicht (nr. 5.248):

Ode aan de grootste liefde

Onverwacht tuimelt zij binnen
zij is de aller schoonste uit schijn
bestaan haar vurigste zinnen
een wervelen met vleugels velijn

die zich om mij heen slaan vol
tederheid oeverloos kwijtraken
zijgend in een liefde die zich dol
gelaafd mij terstond wil verzaken

opzadelen met de ergste pijn
denkbaar omdat zij vroeg of laat
de vlucht opnieuw kiest ontdaan van

mijn overgave mijn zaligheid de vraag
of ze bij mij blijft bij mij zijn
en de poëzie zacht uit mijn hart vaagt

... Ooit geschreven toen de contouren van een relatie vager werden ...

Zie ook: https://www.kijkgedichten.nl

Schrijver: Niels Landstra, 11 juli 2023

nlandstra

gmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: literatuur

liefde

verlatingsangst

vergankelijkheid

3.0 met 2 stemmen

205

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: niels
Datum:: 13 juli 2023; Het is geen autobiografisch relaas, dus dichterbij zoeken hoeft niet. En verlaten worden, in dezen, draagt in zich geen enig verwijt, hooguit ontgoocheling

Naam:: K.Bladzij
Datum:: 12 juli 2023; Om de grootste liefde te verstaan,
zou ik maar wat interpunctie aanwenden
in plaats van haar te verwijten
'de ergste pijn' jou aangedaan.
Zoek het wat dichterbij, Niels.
Geen ode, maar Verknoeide Liefde...

Geef je reactie op deze inzending: