Alle inzendingen van pama

Uit de mythes en sagen door alle eeuwen heen gedragen door de wind waar ieder individu voor openstaat vertaald een leidraad in alle metaforen als rode draad van moraal, religie en ideologische overdaad, afhankelijk aan welke kant je staat, ook als onbevangen kind die haar eigen fantasie beheren wil, daarin bestaat geen goed of kwaad…

Er was nog niet geploegd er was nog niet gezaaid, het groenste fluweel van de wereld was nog niet geboren, een cyclus, synchroon in getijden bracht rust en ruimte op den duur waarmee alles de kracht ontleent, nu kussen we niet alleen het vuur uitdijende dominantie neemt toe, de woestijnwind brengt ons zwetend de mantel van de onbalans…

Kon je niet even langer steunen op mijn vertrouwen was de basis niet genoeg? dan het nest van de karekiet, instinkt als solide fundament zelfvertrouwen als onderdak op doelstelling gericht, vertrouwd het aardse slik op wuivende stengels riet wat trilt, niet wankelt in haar evenwicht, niet in de heetste zonnehitte, de zwaarste storm…

Ongeloof dat geen twijfel kan verdragen in ongestelde vragen, zoektocht van de werkelijkheid naar niemandsland nooit volbracht om vermoedens niet verlegen niet gerijpt om niet te delen cognitief begrip van lijdzaamheid het oude inzicht te laten helen verloren in beetje eenkennigheid verkend op veel te vlakke wegen, opgeteld in elke stap…

Uit het selectief geheugen vergeten wie we waren en nu zijn, een on-breidelde nuancering van relativering, schijn achter het masker van saamhorigheid, blijft het idee rondzingen om het beste voor het laatste te bewaren, zonder enig idee, wat daarin volstaat. Vaag beeld wat streeft naar een dubbelzinnige perfectie, waarin we zijn…

Slijp de nachten in ieder uur, wet de tijd en pennen op slijpers steen, omvat het lopend vuur op papier, verhult weer een vergeten dag die lijkt gesluierd door zelfbedrog en wat de afvalbak niet vrat inkt in associaties gedoopt, des schrijvers avontuur wordt niet in ongeduld gedoogd als de zon zich schijnen laat, zijn de…

Ze stampt de schelpen fijn tot eigen paden, wind borstelt helm en golvend haar, meeuwen begeleiden dromen die haar zijn voorbestemd, van geen kwaad bewust waarop een aantal in het verschiet nog geen zegen op rust. zout stolt op de sproeten van haar wangen, die onbevangen dwaler aan de kust, klapt ze het schelpengruis van haar handen…

Stoffelijk niet van deze wereld verankerd in hart en nieren levendig in volle weerbaarheid, geen diepe smart, een sterke eigenheid valt niet uit de toon onmiskenbaar consequent voorafgaand aan een zekere dood ontsproot zich het dichterlijk talent een eigenschap waarvan iedereen genoot waarin een creativiteit wordt herkent had hij niets…

Werd niet alles reeds beschreven uit het stof van liefde, verwachtingen, associaties, misschien anders in klank, kiemt dit woord in alle talen gesproken en verbeeld zaait angst en twijfel, waardoor de inhoud wordt misvormd, blijft de essentie van humaniteit gelijk, het tooit de fraaiste synergie van mensen, waarvan de kleur…

Ontwakend in de dageraad, dankzij het spinsel op mijn tijds-penselen met z’n valse streken waterverf, uitlopende beweging op het vergeelde doek van ongebleekte canvas maskeert het onbevangen lichaam, alles afgewogen, verlaat als laatste passagier een voortdenderende trein op een onbenoemd station met een te nauw…

Uit een tijd dat mijn horloge nog opgewonden werd net als mijn biologische klok die analoog wat achter liep en na iedere kus, waar een hele klus aan vooraf ging, discrepantie van beide weder helften, innerlijke psyche van man en vrouw, verbonden animus als buiten-categorie in vaardigheid van fysiek en tederheid, met of zonder deelbaarheid…

De schaamte als onrecht met een combine van macht, jezelf of iemand aangedaan verminking van een spiegelende moraal, willekeur als maatstaf in de communicatie van de taal, misbruik in het prisma van ethiek het bestaan dompelt zich in weerzin van de zondeval, denkbeeldige metafoor waarover ik struikel, emotioneel vangnet in de ironische…

Stapels wolkenlucht, zwarte schapen van mijn jeugd, niet te begrazen. Voor de boeddha glimmen duizend vuurvliegjes, lotus voor één dag. Zonder te springen onbuigzaam voor hun prooien, de tijgerlelies. Sumoworstelaar meditatie in adrenaline, context van macht. Pijl die de boog verlaat het doel bepaald de wegen in het onbewuste…

Als we winnen zullen we alles versieren en delen in alles wat fleurig is, dreinen liederen door de ether, gaan we nog lange niet naar huis, staat in de hoogste stand van nationale geluksmeter. dan dekt het hemelse oranje alle miserie toe, wie kaal is krijgt een pruik getooid met franje die op en af te zetten gelang de stand helden…

Wespenlarve wentelt zich in de palm van een espenblad, de energie laaft zich uit de palmen van het hart, tonen van een groene synergie van stilte, van niets te leven dan van de lucht en van de zwijgende schoonheid in de molen van de aarde om tot humus te vergaan bevestigd de waarde waaruit de purperen zon hem baarde, het…

Ergens moest je zijn en overal ben je, ook achter de schermen van de dood? In alles te willen leven of te sterven, dichter bij iedere gedachte, als dicht ontbloot, te willen schrijven, klonk in alles wat gezegd was, gevat in het laatste woord wat me te binnen schoot, die toon blijft zwerven op jouw lippen van de wind…

Donkere en witte chocolade consumeer ik niet meer als ik niets over beider achtergrond heb geleerd, maar als ik overstap naar een alternatieve zaligheid door een ander alfabet van andere smaken blijkt het dezelfde kleur als zoetste smaak ingebed wanneer men klopt op de glazen deur van een cultuur of taal, als het kijken door…

Tegenspraak wordt niet gehinderd door een rolverdeling op papier, de dialoog uit onderzochte lucht vertoont trekjes van een dolgedraaide haan, ego’s op de wieken van de trollen-molen maalt de realiteit meer dan in en meer-spraak kan verdragen in de onderbuik van echtheid daaruit woekeren meerdere antwoorden in datgene waarin de wereld zich…

Ik streelde je wakker in een morgendicht , onderzocht wat je eerder hebt beloofd vervloek de gisting tussen engel en z’n sater, waarin je z’n minnaar werd in donker licht, ik verdoof de duivel met gelijke munt en waan die rondwaart ver van mij vandaan, als dat had gekund. Ik wil niet strijden met de verwachting, die de geest verwart…

Ik ben in dit script geboren meer stukken heb ik niet nodig, ze stappen uit elk beeldverhaal de rolverdeling lijkt overbodig, hieruit spreekt de verbeelding minder dan het hart, te vaak meerdere scenario’s gekozen balancerend op de vlakken van het zwart en wit, vrees de kracht van elk stuk in iedere set op het schaakbord van…

Uit de diepste ademtocht van die tijdloze nacht, wat naakt en onbevangen haar droom de mijne onderzocht, te lezen en te schrijven in elke liefdeszucht dat zalft en koost het vuur van ziel, en leed gesmeed, genezen van rug tot aan het kussen en weer terug, in dat gevoel leek ik bevoorrecht, tevens angstwekkend kwetsbaar, wonderbaarlijk…

Laten we dansen op de tonen, van het zoete leven met elkaar, in een eindeloos ritme, tussen onzekerheid en geborgenheid laten we flaneren over de toppen van werelds golven, op een wankel surfboard van de lusten en de lasten balans zonder werkelijk gevoel vanzelfsprekendheid ontstaat niet zonder reflectie van de eigenheid dus laten…

Waan ik mij in de groeve van belegen mijmeringen, begeef ik mij uiteindelijk op glad ijs, labyrint van goed ogende bedoelingen alle moed te plaveien, verstild het zwijgen in tumult van middelmatigheid, ben als doel het beloofde dichtersparadijs alweer ver voorbijgeschoten alles vermeden met het krijt van schone schijn, als dicht-lakei…

Hier rust een uniek ontwerp, geraakt door welgevormde zinnen, verkoos het gezegde, geen deelwoord bleef bij haar onvoltooid nog voor haar stem zich verder kon ontplooien, in het stramien van haar denken, ontving de kracht in een ongeëvenaarde zetting, maar zij de grip en geest verloor als schaduw langs het leven streek terp van wilde…

Schaduwen van licht lampionnen van kinderen, als zonnen opengaan. Verhalen ontstaan geplukt uit een verre ster gedragen zetels. Bloesem in wolken, lotussen aan de hemel, verdiepen de Melkweg. Purperen druppels traditionele horizon, de aarde geurt op. In meditatie vertaalt in een oogopslag innerlijke schoonheid. Rode klaprozen…

Mijn stad wat eerder een rijk van stinkend water was, het geloof verjaagd door de kronieken van eeuwen, gedompeld in een verhaal soms ingetogen, de wet te brengen in schuilkerk van de taal de wachters van de grachten hun huizen gekroond, door menige carillons bespot, beklad door duiven waardoor de beelden levend bleven in een mondiale…

Het voorjaar heeft zich opgemaakt in een nieuwe jeugd opmaat naar een vruchtbaar gebaar waarin de ware schoonheid ligt opgeslagen, in ongerepte silhouetten, raakt ik in vervoering meer bevlogen, hierdoor draag ik in mijn rugzak het betoverende kind wat mij toelacht, mijn zonden toedekt, de handen naar de wereld strekt, en…

Choreografie van angst, het falen een trein net niet te kunnen halen, lege mand vol levensidealen, uitgegleden op de medeklinkers, uiteen gespat in zinneloze verhalen, steeds voor dezelfde droom te moeten betalen, spoorboom die niet open gaat, vandalen op de hoeken van elke straat, talrijk zijn de klinkers met een broos verleden…

Woorden wonen niet in boeken, ze leven in mensenhoofden, onder stenen, tussen rottend blad witte sporen van paddenstoelen wel gesponnen, net niet klaar om te gebruiken, vervloekt door herkomst en afkomst doorzichtig glas, onbreekbaar als druppels regen in een schemerplas hun gelijkenis met de maat der dingen, ongenaakbaar als onvoltooide…

De creatieve waarde lijkt verstomd in niet aflatende vertelsels en verhalen waarin het denken van gedachten uit de sagen en legenden, ontstaat voor iedereen in een mystiek geloof, tussen feit en fictie, elk verwoord met een eigen dictie in de genen de realiteit heeft ons ingehaald, de vloed van de overdaad in pixels op een mythische…