Schaamteloos?
De schaamte als onrecht
met een combine van macht,
jezelf of iemand aangedaan
verminking van een spiegelende
moraal, willekeur als maatstaf
in de communicatie van de taal,
misbruik in het prisma van ethiek
het bestaan dompelt zich in weerzin
van de zondeval, denkbeeldige
metafoor waarover ik struikel,
emotioneel vangnet in de
ironische versie van het nieuws
hangt hij spartelend in de touwen
wellicht als marionet, die te weinig
op de inhoud heeft gelet, context
zonder besef dat hij zijn eigen
uitsluiting predikt, in tegenstrijd
wat bedoelt, z’n waarheid heeft
vergokt, herhaling van een associatie
van baatzucht in partijdigheid, zijn
parochie waarvoor hij schaamteloos
predikt in elk conflict, zich in het wezen
van de ander heeft verslikt. Hoe benoemt
men dan dit schrandere wezen, die
zichzelf roemt, in de conclusie dat de
spreker dubbelzinnig jokt, getooid met
een narrenkap, die niemand misstaat?
... Illustratie: Bron: Ninguas ...
Schrijver: Pama, 17 juni 2019Geplaatst in de categorie: politiek