Een wilde roos

Hier rust een uniek ontwerp,
geraakt door welgevormde zinnen,
verkoos het gezegde, geen deelwoord
bleef bij haar onvoltooid

nog voor haar stem zich verder
kon ontplooien, in het stramien
van haar denken, ontving de kracht
in een ongeëvenaarde zetting,

maar zij de grip en geest verloor
als schaduw langs het leven streek
terp van wilde rozen in het heem,
haar levenssjerp van ongebroken wit

als haar silhouet uniek verscheen
ruist hoorbaar het stilste lied van
vriendschap op een zwerfsteen van
gedeelde idealen. En waar de reis begon

op de windroos van signalen, gevoed
door teksten van een kwetsbaarheid, is
slechts een welving in een aards gazon wordt
haar grond steeds vruchtbaar op den duur,

mijn tijd heeft daar geen verklaring voor.

Voor altijd een vriendin.

... Illustratie: Bron:Tuinster ...

Een wilde roos

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 80