Alle inzendingen van peTer

Weekritme helder, op vrijdagen vrijen en zondigen graag op de dag van de zon. Maar wat te denken van dinswoensenzateren? Ik houd een donderpreek op mijn balkon.…

Op het plein zijn vier mannenbillen Uit een lawaaiige nacht In het onstuimige licht van De dageraad gevallen Scheepstoeters vanaf de Maas Schetteren in dolgedraaide oorschelpen Hun twee blote torso's detoneren Bij het zondagochtend klokkengelui Bierblikkend turen de nachtbrakers Een nieuwe dag tegemoet krakkemikkige knikkebollers Op…

Shopping mall, draaiorgel. Kleutertjes huppelen, orgelman draait ouderwets met de hand. Mij lijkt het toppunt van Ingelukzaligheid Als je die middag het orgel bemant.…

Liefste wordt wakker met Dromende oogopslag Nog ziet zij niets van de stralende dag. Wat is ze mooi in haar ochtendversluiering. Ik wacht geduldig haar zilveren lach.…

Kantelt nu de zomer naar een roestbruine herfst ouderdomsvlekken kruipen door een sproetengezicht purperrode neuzen, kil-rilgevoelens. Gorgelende radiatorgeluiden schemerlampenromantiek op een vroeg aanvangsuur een rappe vleermuisvlucht dringt door het laatste avondlicht. Bob Dylan kreunkrijst kritisch van zich af op 'TEMPEST' Teksten…

Krijg je kritiek van je trouwste bewonderaars, wens hen dan geen uiterst moeizame dag. Zeg interessant en ook kennisvermeerderend, Daar ga ik sodeju mee aan de slag!…

Een gedicht schrijven over de verdwijnende bijen Iets met Icarus, wormgaten, parallelle universums) Of toch maar weer masturberen Gewoon de broek op de knieën, bodylotion, lekker de boel de boel laten En dan af en toe wel eens denken Aan De Liefde, of De Dood, Maar nooit meer aan jou En zeker niet aan bijen…

Vaders zijn hoeders, zij dutten noch soezen, maar waken aldoor over vrouw, kind en poes. Als eens het gapen zijn onwederstaanbaarheid gelden laat, komt dat veelal door de roes.…

Wat is vergrijzing, die vraag hoor ik vaker, zeg opa hoe zit dat, en... dreigt er gevaar? Ach, het is eigenlijk Levensverzilvering Eerst je pensioentje Vervolgens je haar.…

Ze wandelen heel gemoedelijk voorbij, hun seizoen is een apart seizoen. Ze hebben geen behoefte aan een wandelstok, ze gaan met een reserve aan kracht begonnen in de winters van hun jeugd. En als ze stilstaan om naar iets te kijken staan ze zonder beven stil; de zon maakt van hun oude, montere, blote benen iets bijzonders, als een pose op…

Dagelijks wandelen uitzichtverwijdende, vaak neusverfrissende activiteit. Geeft je een reden voor euroverkwistende actie bij horecalokaliteit.…

Zo goed ken ik jou De sleutel in voor- of achterdeur en zelfs van het schuurtje. Ik weet jij bent verdrietig, overstuur of gewoon lekker neutraal. Toch komt er altijd een verhaal. Het is warm, de tuin staat open voor vele valse oren. Vertel, laat maar horen wij zullen samen zijn en even delen in kleine ietwat burgerlijke…

Ik lig hier te badderen In het groene gras En droomde dat hij hier ook Naast me was Ik zou met je rollenbollen, Rollenbollen in het gazon En samen grassprietjes tellen, Tellen in de zon Maar ik zit hier alleen, In het vers gemaaide gras En lees de woorden in de sprietjes, Die ik gister ook al las.…

Vertel me eens wat je weet Jij bent toch zo’n wijs figuur? Mijn breintje loopt wat achter geef het eens een verjongingskuur. Vertel me eens wat je weet Vooruit, kijk niet zo zuur. Wees gevleid dat ik het jou vraag goede raad is duur. Vertel me eens wat je weet Zodat alles wat ik verduur domheid en onwetendheid verzengd wordt door een…

Ik wil sterk zijn, Maar het lukt me niet.. Ik wil niet huilen, Maar het lukt me niet.. Ik wil van kleine dingen kunnen genieten, Maar het lukt me niet.. Ik wil vrolijk zijn, Maar het lukt me niet.. Ik wil iemand écht in mijn hart laten kijken, Maar het lukt me niet.. Ik voel me zo apart, In m'n hoofd is alles zwart. Ik voel me…

Als ik wandel door de uitgerekte groene velden dan ruik ik de zwoele zomerlucht; zie ik de vogels op het veld; voel ik het zweet op mijn voorhoofd en mijn warme voeten en benen. Ja, en als er gedachten opkomen in mijn hoofd geef ik ze de zee van ruimte van de uitgestrekte velden die ik voor me zie. Langzaam en voorzichtig vliegen…

Zo betrappen wij hen De zwaan met Leda tegen een muur Zijn vleugels bestoft komt hij te voorschijn In zijn lange hals stokt haar ademgefluit Zij kunnen het daglicht niet verdragen Aan onze blikken blootgesteld Verschieten zij van kleur Veer na veer vervaagt Nooit levert hij de beslissende streek…

Bomen kalen Wolken jagen late zonnestralen De hemel kleedt zich nu in grijs dan in grauw Een noord wind werpt zich tegen muur en dak rukt verstoord aan ieder blad en tak haast zich voort, vergaart de afgestorven blaren krijst, wervelt, blaast zijn kille adem door alle holten, kieren, gaten heen, een kou die aan mijn botten knaagt. Ik ga gebukt…

De vreugde in mijn hart glimlacht als ik naar de zee kijk omgeven door lichtstralende liefde van hemelsblauw die blozend mij een volle zoen geeft.…

De openhartige blauwe hemel die de wolken voor even heeft verdreven, geeft de mensen voor even de ruimte en rust om hun leven weer onbevangen en onschuldig te bekijken als deze nieuwe heldere hemel.…

De berg in de verte met zijn witte wolken aan de top, wordt helder weerspiegeld in mijn hart, als ik aandachtig in- en uitadem, zoals een volle maan wordt weerspiegeld op roerloos water op een warme stille zomeravond.…

Oh jij lieve vrije vogel, jij komt elke ochtend bij mijn raam zingen als ik stil zit. Mag ik je vragen een stevig nest te bouwen in mijn hart zodat ik de hele dag met je mee kan zingen?…

Als jij danst ben je plezier, vrijheid en een en al bloesem. Ritme, muziek en enthousiasme hebben je beet genomen. Als jij danst ben je één viering van een wijdse wereld van kleuren, blijheid en schoonheid. Want er is dan geen controle meer maar enkel spontaniteit en intuitie.…

De zomer is hier, tijdens onze vakantie, één genietende grote groene en blauwe zee die wordt opgevrolijkt met de muziek van bloesems die in vele kleuren hun lied laten horen. Het zachte zomerbriesje vanuit de bergen zucht verlangend zachtjes over het warme landschap en laat de blaadjes van de bomen met dansende muziek antwoorden.…

Nawoord bij een fotoboek Vakantie in zeeland Een puntje in de tijd Jullie hadden plezier Vertrouwen Onbevangenheid Springen, spelen, Scheppen in het zand Draaien aan een skelterstuur De wereld bestaat alleen uit zandkastelen. Het leven uit een uur Een grote glijbaan En zwemmen in de zee Spannend, maar er kon niets gebeuren Want papa…

Als ik de kroontjespen weer zou kunnen likken Met de smaak van bittere inkt Als ik mijn eigen bloed zou kunnen drinken In mijn slapen klopt leven Het glijdt langs mijn zintuigen af In slapen droom ik mij binnenste buiten Als ik me zou kunnen omdraaien En de wisselwachter vermurwen Het verglijden van de tijd te keren Ik zou het leven omarmen…

Diep van binnen wachten woorden op zinnen. Als ik mij dan bezin en aan die woorden begin, dan zit er altijd wat zinnigs in.…

Hoe stoffig is het dal Waar de wereld niet mooier bloeit dan In het graf van Nefertari Mij wordt de adem benomen door gele bloemen Blauwe vogels en de koningin badend Waar ikzelf tot haar intimi behoor Het is mijn leven dat haar aantast Bij iedere ademtocht Ontneem ik haar meer kleur…

De groene stam van de kale boom reflecteert in de flauwe ochtendzon. Zijn takjes bewegen voorzichtig mee met de zachte wind. En ritmisch zie ik de kleine knopjes aan de takjes zoetjes meebewegen op een achtergrond van licht grijze wolken. Het is mooi om de natuur in een oogopslag van heel dichtbij en heel veraf…

Zie hoe die parel daar zo glansrijk spiegelt in de Nieuwe Maas Zo'n klassieke fraaie stadswijk met een boeiend oud relaas Over rederij en kantoren cargadoors en kapiteins havenkroegen, Hoge Heren de aken en de accijns Refrein: Waar het Werk nog altijd Nieuw is alleen dat doet al plezier Waar nog zeekastelen afmeren zoals ooit de Batavier…