Netgedichten

netgedicht (nr. 61.863):

depressie

als ondergaand
van weer een dag
zon de avond kondigt
blaast wind de wolken
die mijn dag duisterden
het betere hopend
naar zwart avondgat

waar het weten zegt
alles moet passeren
alles moet voorbijgaan
wakkert mij tegelijkertijd
het vrezend weten
dat niet eeuwig
de nacht duren zal

uiteindelijk is het weten
niet het wensend denken
zal mij het duister verjagen
dat moet natuurlijk
van mij met jou
als de ochtend gloort
daartegen het opstaan zijn