Netgedichten

netgedicht (nr. 61.930):

koester de jaren - van harte

verjaren is
in dankbaarheid
omziend stilstaan
bij voorbije tijd
die jou gegeven is

verjaren is
verlangend kijken
naar alles wat
na het nu
de toekomst brengt

verjaren is
het verleden
in heden ankeren
en hoopvol reiken
naar het leven morgen

dat wat die terugblik
aan jou toezingt
jou verlangen laten mag
naar het vergezicht

dat voortgaand lonkt
dat van dat anker
de kleuren zijn
als van een regenboog
die jou vrolijk naar morgen
de deur nodigen te openen

dat zo het verjaren
voor jou en de jouen
smaken mag naar meer
omdat jij vervuld leven
verjarend koesteren kunt

van harte