97 resultaten.
Hem die mij grof beledigt
poëzie
3.0 met 13 stemmen 4.869 Hem die mij grof beledigt,
Mij overlaadt met schand
En openlijk mij belastert,
Hem reik ik de broederhand.
Maar die mij voorkomend bejegent,
Die mij aan zich verplicht
En zich mijn vriend durft te noemen,
Die spuw ik in 't gezicht.
---------------------------------
Immortelle LXXXIII (1878)…
Aan Jacoba
poëzie
3.0 met 11 stemmen 4.402 In uw grote bruine blikken
Schuilt een wondre tovermacht.
Nu eens troosten zij mij zacht;
Dan weer doen ze mij verschrikken.
Praat ik rustig met u over
Iets van algemeen gewicht,
Vriendlijk straalt dan uw gezicht,
Als de maan door lentelover.
Maar nauw waag ik het te klikken
Van mijn hard poëtenlot,
Of meedogenloze spot
Vuurspuwt uit…
DE FRIESCHE POËET I
poëzie
2.0 met 21 stemmen 2.481 I
De Harlinger stoomboot schommelt
Over de Zuiderzee
Van Stavoren naar Enkhuizen.
Een dichter schommelt mee.
Kwijnend rust op de verschansing
De zangrige elleboog.
Glazig staart naar Friesland
Het bleekblauw poëtenoog.
Soms is 't of een klaaglied
De schampre lippen ontstijgt.
De hofmeester denkt, dat mijnheer dan
Een aanval van…
Uit logeren
gedicht
2.0 met 18 stemmen 16.241 In een strak opgemaakte kuil
zich aan het koude laken warmen,
herten grazend op het dek.
Voor ogen kwam een heks, ontvleesde
botten aan haar romp, van kirren
niet meer bij. Paniek.
Waarna men weer het enge grootje
beffen wou. En in de hoek
haar afgezette benen.
--------------------------------------------------
uit: 'Weloverwogen en…
DE ZELFMOORDENAAR
poëzie
4.0 met 97 stemmen 10.410 In het diepst van het woud
- 't Was al herfst en erg koud -
Liep een heer in zijn eentje te dwalen.
Och, zijn oog zag zo dof!
En zijn goed zat zo slof!
En hij tandknerste, als was hij aan 't malen.
"Ha!" dus riep hij verwoed,
"'k Heb een adder gebroed,
Neen, erger, een draak aan mijn borst hier!"
En hij sloeg op zijn jas,
En hij trapte…
Aan Hedwig
poëzie
3.0 met 32 stemmen 6.404 Wat nu een kerkhof in mij is, was, lang geleên,
Een vrolijk marktplein, waar een dartle zwerm dooreen
Krioelde van de dolste dromen, somtijds wel
Wat al te dol, en toch vermaaklijk en hun spel.
Het was me een leventje daarbinnen! Zien verging
Een mens en horen. Doch op eenmaal, daar verging
Een aaklig steunen 't blij rumoer, en dan - een gil…
Op 't hoekje van de Hooigracht
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.850 Op 't hoekje van de Hooigracht
En van de Nieuwe Rijn,
Daar zwoer hij, dat hij zijn leven lang
Mijn boezemvriend zou zijn.
En halverwege tussen
De Vink en de Haagsche Schouw,
Daar brak hij, zes weken later zowat,
De eed van vriendentrouw.…
Waarom ik de lome nachten
poëzie
3.0 met 23 stemmen 4.851 Waarom ik de lome nachten
Met wrange tranen bedauw? -
Ik weet niet wat ik liever deed,
Dan dat ik het zeggen zou.
En wou ik het ook al zeggen,
Weet ik, of ik het wel kon?
Voor alles is er een oorzaak, -
Maar hebben mijn tranen een bron?…
De bleke jongeling
poëzie
4.0 met 13 stemmen 6.725 't Avondt. Aan de westertrans
Zinkt, in goud gehuld en glans,
Statig 't zonnelicht ter neer
In de schoot van 't wieglend meer,
Dat, als bloosde 't van verlangen,
Om het in zijn bed te ontvangen,
Inkarnaat* voelt gloeien op zijn wangen.
't Avondt. Door het heidekruid
Suist als aeoolsharpgeluid*
't Windeke en kust zo zacht
Al de bloempjes…
LIEFDEWRAAK
poëzie
3.0 met 19 stemmen 7.149 'Ha! weet ge 't niet, wat kanker woedt
In 't lang miskende hart,
Als liefde 't vuur der wraak ontsteekt,
En misdaad groeit uit smart?'
Zo zong weleer de droeve luit
Van wijlen Van der Vliet.
- Wie, die wat doet aan belletrie,
Kent zijn gedichten niet? -
En, o, zijn luit had wel gelijk,
Er is geen twijfel aan:
Als 's jonglings liefde…
Frits en Kee
poëzie
4.0 met 42 stemmen 5.191 Moderne ballade
Zij heette Kee. Hij schreef zich Frits.
Zij zag wat scheel. Hij liep mank.
Een englenpaar. Maar zij erg bits,
En hij verschriklijk aan de drank.
Zo woonden ze in een lekke schuit,
Als twee marmotjes in hun hol.
Geregeld schold zij hem de huid
En dronk hij zich met bitter vol.
De tijd vliegt snel, vooral wanneer
De liefde…
Wij zaten met ons vieren
poëzie
3.0 met 25 stemmen 5.968 Wij zaten met ons vieren
In de tuin van de sociëteit.
'Kijk, jongens!' riep Sand, 'wat passeert daar
Een eeuwig knappe meid.'
'Ja,' zei Kaai, 'dat's een pracht van een meisje!
Zo zijn er geen twaalf in 't land.'
'Ik hoor,' zuchtte Haas*, 'ze is in stilte
Geëngageerd met een luitenant.'
'Wat mankeert je, Paal*?' riep Sand…
Geen griepje, nee liever steriele
gedicht
2.0 met 69 stemmen 36.107 Geen griepje, nee liever steriele
slangen door de neus, haperende
symbolen op een schermpje, op de walkman
die doorschreeuwt als ik niet meer hoor,
My Favourite Things. Zo wil ik dat het gaat:
weloverwogen en onopgemerkt.
Anonymous, particulier verzekerd.
---------------------------------------------------
uit: 'Weloverwogen en onopgemerkt…
Steeds
gedicht
3.0 met 21 stemmen 10.096 Dit is de zee: een bed met baldakijn
voor losse vlechten en losbandig licht,
voor blauwe ruimte en voor evenwicht
in de beweging van het samenzijn.
Dit is mijn zee: de dans tot op de huid
met sluiers water, golven en de stroom
verslingerd aan de voorsprong op de droom
die zijdezacht omsingelt en omsluit.
Steeds als de leegte mij bezet, verdeelt…
Zijn goudblonde lokken en knevel
poëzie
2.0 met 17 stemmen 4.754 Zijn goudblonde lokken en knevel,
Zijn geestvolle neus en mond,
Zijn vergeetmijnietblik, zijn tenorstem
En zijn New-Foundlandse hond,
Ik moet er gedurig aan denken;
Zelfs adem ik soms nog flauw
De geur in van zijn sigaren.
Hij kocht ze gewoonlijk bij BLAAUW.
Ruik ik opnieuw die sigaren,
Dan word ik eensklaps zo raar.
Is 't, omdat hij…
Vliegden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Ooh mooie stoere vliegden van de Groote Heide
Wees welkom beste wandelaar onder deze hemel van groen en verbaas je
Kijk rond naar zoveel schoonheid
na oorlogsgeweld geboren uit een nietig zaadje
Zichzelf geplant met vooruitziende blik
Uitgegroeid tot een gigant, zó dik
Van twijg naar tak naar troostrijk naaldendak
De harde bast, bestand…
Lenteklussen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 Ik zit te wachten en kijk om me heen
ja daar landt een Kraai boven in een nog kale boom, hij is alleen
Hij draagt een tak die drie keer groter is als hij zelf tussen zijn snavel
wat gaat hij daar mee doen, transport voor een bouwkavel?
Kijk,… ik denk een nest bouwen, want het is bijna maart
met zo’n grote tak, maar ja een kraai is niet zo fijnbesnaard…
Immortelle I
poëzie
3.0 met 22 stemmen 6.783 De maan glijdt langs de ruiten
En blikt mij vragend aan.
'Wat moet dat, bleke zanger, -
In uw ooghoek glinstert een traan?'
Zo gij de maan zelf niet waart,
'k Zou zeggen: loop naar de maan. -
Wat mij het oog doet glinstren,
Dat gaat geen schepsel aan.…
De maan glijdt langs de ruiten
poëzie
3.0 met 49 stemmen 5.123 De maan glijdt langs de ruiten
En blikt mij vragend aan.
'Wat moet dat, bleke zanger, -
In uw ooghoek glinstert een traan?'
Zo gij de maan zelf niet waart
'k Zou zeggen: loop naar de maan. -
Wat mij het oog doet glinsteren,
Dat gaat er geen schepsel aan.…
Coronale kanteling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 Coronale kanteling
woensdag 25 maart 2020
Op anderhalve meter schijn je
verderaf dan ooit, ongenaakbaar
voor elkaar, amper adem voor onszelf,
mijn hand verdacht, jouw armen geweerd.
Toch ben je op anderhalve meter
dichterbij dan we eens konden dromen,
samen in Wuhan, Bergamo, Brussel,
tot stilstand gekomen onder een lucht
die van ons hels…
Niet als met nevelen...
poëzie
2.0 met 69 stemmen 18.386 Niet als met nevelen
De morgenzonne,
Schoon baan zich brekend,
Nog felle kamp voert,
Ook niet, als blindend
Van hoge hemel
Des middags glansen
Op de aarde stralen;
Maar, als aan d'avond
De moegestredene,
Niet strijdendsmoede,
Ter gulden kim daalt,
Dan viert de schepping
Haar schoonste zege,
En bloemengeuren
En vogelkoren
En dankbre…
Romance
poëzie
3.0 met 32 stemmen 8.888 Ik min u teer, o lief, o aanvallig wezen!
Vond naar mijn hart bij U ook wedermin!
Dan was de wond daarbinnen dra genezen:
Nu bloed ik dood, om U, mijn zielsvriendin!
En evenwel, ik wil daarom niet treuren:
Voor u te sterven, engel, is zo zoet!
Zo gij slechts nu en dan mij op woudt beuren
Met énen blik, wanneer ik u ontmoet.
Eén blik van…
Adam en Eva
poëzie
2.0 met 47 stemmen 9.425 Adam en Eva,
Die aten samen gort.
Adam had een broekje aan
En Eva droeg een schort.
Als ik mij niet zéér vergis,
Is dat lang geleden,
Maar het ging (of 'k heb het mis!)
Toen al net als heden.
Eva's die de broek aanhebben,
Zijn de rechte Eva's niet,
En een Adam met een schort voor
Noemde men een keukenpiet.
Wat de kroon is voor een koning…
Dat heertje...
poëzie
3.0 met 33 stemmen 6.212 Dat heertje met zijn witte das
Was eertijds een minnezanger;
Doch sinds het die witte das aanheeft,
Minnedicht hij niet langer.
Nu preekt het en doet huisbezoek,
En voor de variatie,
Houdt het 's winters, driemaal in de week,
Lidmatencatechisatie.
Ik bezweer U, mijn allerliefste vriendin!
De draak hier niet mee te steken;
Er zit wezenlijk…
Romance
poëzie
3.0 met 22 stemmen 7.171 Ik min u teer, o lief, o aanvallig wezen!
Vond naar mijn hart bij U ook wedermin!
Dan was de wond daarbinnen dra genezen:
Nu bloed ik dood, om U, mijn zielsvriendin!
En evenwel, ik wil daarom niet treuren:
Voor u te sterven, engel, is zo zoet!
Zo gij slechts nu en dan mij op woudt beuren…
ANGST
poëzie
5.0 met 1 stemmen 596 Omdat het schoon was, was het gauw geschonden –
Wie mocht het schenden, o mijn harde Heer!
Omdat het nog maar nauwlijks was gevonden –
Wie mocht het nemen, al zo spoedig weer!
Het oud gemis heeft mij opnieuw gebonden
En trekt mij naar de diepte, als weleer...
In déze liefde was geen zweem van zonde.
Geef mij het heil van deze liefde weer…
Wij zoeken God
poëzie
4.0 met 1 stemmen 255 Wij zoeken God, die niet dan in geluk
Gevonden wordt, in angst en ongeluk.
Van dag tot dag, om onze weg te korten,
Maakt God het leven, onze weerstand, stuk.…
Ons lichaam rust wanneer wij eindlijk slapen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 259 Ons lichaam rust wanneer wij eindlijk slapen,
Maar meer de ziel van het langdurig waken.
Dan rijst zij traag uit haar kortstondig thuis
Om tot de droom, die leven heet, te ontwaken.…
In onze slaap gaan wij tot God terug
poëzie
4.0 met 2 stemmen 255 In onze slaap gaan wij tot God terug.
Ontwaakt, begrijpen wij opnieuw te zwerven.
Het leven houdt ons tegen tot wij sterven.
Dan keren wij voorgoed tot God terug.…
Gedachten op een perron
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.048 Het moet duidelijk zijn
hoe weinig het baat
om over te stromen
van nijd.
Voor de vorige trein
ben je altijd te laat
en voor die nog komen
op tijd.
---------------------------------------------------------
uit: Ik denk dat hartzeer erger is - 60 Groeken (1984)…